archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Brief uit ... delen printen terug
Wismar Dik Kruithof

1918BS Wismar1
Onder de indruk van de beelden uit de Duitse krimi-serie Soko Wismar zijn we daar een week op vakantie geweest. Het is een stad met veel mooie oude rode baksteengebouwen, een materiaal dat vooral in de drie grote kerken en in de kerkelijke kantoren gebruikt is. Een van die kantoren is in de serie ook het  politiebureau. Maar het baksteen is niet overheersend in het stadsbeeld als je gewoon door de stad wandelt. Dan is het vooral een in lichte kleuren gepleisterde stad die bijna zuid-europees aandoet. 

Wismar werd in 1229 voor het eerst als stad vermeld en sloot in 1257 een verdrag met Lübeck en Rostock voor wederzijdse bescherming van de handelswegen en werd zo al vroeg een onderdeel van het stedenverbond de Hanze. Hanzestad Wismar is als zodanig ook werelderfgoed.  

De Mariakerk in het historische hart van Wismar is de hoogste van de drie oude stadskerken die de stad rijk is. De toren is 82,5 meter hoog en behoort tot de oudste bouwwerken van de Hanzestad. Het zwaar beschadigde kerkschip werd in 1960 ondanks vele protesten opgeblazen. De toren, een voorbeeld van de baksteengotiek, staat nu dus voor een leegte die verder niet gebruikt wordt maar wel laat zien hoe groot de verdwenen kerk was. Dicht erbij ligt de St Georgkerk die omstreeks 1300 gebouwd is voor de landshertogen en tussen 2000 en 2010 met zorg weer opgebouwd is. De derde grote baksteenkerk is de St Nicolai die omstreeks 1480 gereed kwam als kerk voor de vissers en zeelieden en geldt als een hoogtepunt van de Noord-Europese gotiek. Mooiste baksteengebouw is wellicht het Aartsdiakonaat dat1918BS Wismar2 vanaf 1962 geheel naar de oude tekeningen herbouwd is met prachtige trapgevel.  

In 1570 bestond er al een zes kilometer lange waterleiding naar de Markt waar tien jaar later een nog steeds bestaand Paviljoen ‘Waterkunst” gebouwd werd. In 1632 werd de stad bezet door de Zweedse troepen die er in 1680 de grootste vesting van Europa van maakten met 700 kanonnen. In 1718 werd die vesting weer helemaal afgebroken. In 1803 kwam een eind aan de Zweedse tijd en werd de stad voor 100 jaar verhuurd aan Mecklenburg. Wismar werd een bloeiend industrieel centrum en een eeuw later gewoon onderdeel van het Groothertogdom Mecklenburg.

Nu is het een stralende stad met een rijke binnenstad vol met oude bestuurs- en  winkelgebouwen zoals een van de oudste apotheken van Duitsland en het allereerste filiaal van de later zo grote Karstadt warenhuisketen – die inmiddels nog slechts een klein onderdeel is van Kaufhof. Er is ook een groot historisch museum in het oude Schabbel-haus, in 1570 gebouwd door de in Deventer geboren architect Philip Brandin – en weer een prachtig gebouw in rode baksteen.

Wismar heeft nog een grote haven die vooral opvalt door de grote loods waarin cruise-schepen gebouwd worden. Toeristisch gezien is de oude haven zeer de moeite waard met een Maritimes Traditionszentrum, verschillende oude opslagloodsen en een dagelijkse tocht met de Poeler Kogge ‘Wissemara’ over de Oostzee naar het nabijgelegen eiland Poel.

----------

De foto's zijn van de auteur.



© 2022 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Brief uit ..." -
Beschouwingen > Brief uit ...
Wismar Dik Kruithof
1918BS Wismar1
Onder de indruk van de beelden uit de Duitse krimi-serie Soko Wismar zijn we daar een week op vakantie geweest. Het is een stad met veel mooie oude rode baksteengebouwen, een materiaal dat vooral in de drie grote kerken en in de kerkelijke kantoren gebruikt is. Een van die kantoren is in de serie ook het  politiebureau. Maar het baksteen is niet overheersend in het stadsbeeld als je gewoon door de stad wandelt. Dan is het vooral een in lichte kleuren gepleisterde stad die bijna zuid-europees aandoet. 

Wismar werd in 1229 voor het eerst als stad vermeld en sloot in 1257 een verdrag met Lübeck en Rostock voor wederzijdse bescherming van de handelswegen en werd zo al vroeg een onderdeel van het stedenverbond de Hanze. Hanzestad Wismar is als zodanig ook werelderfgoed.  

De Mariakerk in het historische hart van Wismar is de hoogste van de drie oude stadskerken die de stad rijk is. De toren is 82,5 meter hoog en behoort tot de oudste bouwwerken van de Hanzestad. Het zwaar beschadigde kerkschip werd in 1960 ondanks vele protesten opgeblazen. De toren, een voorbeeld van de baksteengotiek, staat nu dus voor een leegte die verder niet gebruikt wordt maar wel laat zien hoe groot de verdwenen kerk was. Dicht erbij ligt de St Georgkerk die omstreeks 1300 gebouwd is voor de landshertogen en tussen 2000 en 2010 met zorg weer opgebouwd is. De derde grote baksteenkerk is de St Nicolai die omstreeks 1480 gereed kwam als kerk voor de vissers en zeelieden en geldt als een hoogtepunt van de Noord-Europese gotiek. Mooiste baksteengebouw is wellicht het Aartsdiakonaat dat1918BS Wismar2 vanaf 1962 geheel naar de oude tekeningen herbouwd is met prachtige trapgevel.  

In 1570 bestond er al een zes kilometer lange waterleiding naar de Markt waar tien jaar later een nog steeds bestaand Paviljoen ‘Waterkunst” gebouwd werd. In 1632 werd de stad bezet door de Zweedse troepen die er in 1680 de grootste vesting van Europa van maakten met 700 kanonnen. In 1718 werd die vesting weer helemaal afgebroken. In 1803 kwam een eind aan de Zweedse tijd en werd de stad voor 100 jaar verhuurd aan Mecklenburg. Wismar werd een bloeiend industrieel centrum en een eeuw later gewoon onderdeel van het Groothertogdom Mecklenburg.

Nu is het een stralende stad met een rijke binnenstad vol met oude bestuurs- en  winkelgebouwen zoals een van de oudste apotheken van Duitsland en het allereerste filiaal van de later zo grote Karstadt warenhuisketen – die inmiddels nog slechts een klein onderdeel is van Kaufhof. Er is ook een groot historisch museum in het oude Schabbel-haus, in 1570 gebouwd door de in Deventer geboren architect Philip Brandin – en weer een prachtig gebouw in rode baksteen.

Wismar heeft nog een grote haven die vooral opvalt door de grote loods waarin cruise-schepen gebouwd worden. Toeristisch gezien is de oude haven zeer de moeite waard met een Maritimes Traditionszentrum, verschillende oude opslagloodsen en een dagelijkse tocht met de Poeler Kogge ‘Wissemara’ over de Oostzee naar het nabijgelegen eiland Poel.

----------

De foto's zijn van de auteur.

© 2022 Dik Kruithof
powered by CJ2