Eén van de grote bezienswaardigheden van het Weserbergland is het Klooster Corvey, een tot Unesco-werelderfgoed uitgeroepen vroegmiddeleeuws klooster vlak bij het stadje Höxter, dat zo’n vijftig kilometer ten zuiden van Hamelen aan de Weser ligt. Bovendien was het klooster op maandag open, voor mij een goed argument om er heen te gaan, hoewel ik eigenlijk niet zo erg van kloosters en kerken ben. Ik was een van de weinige bezoekers en heb de hele ‘Rundgang’ gelopen en genoeg gezien dat de moeite waard was.

Corvey werd rond 820 als Benedictijner klooster gesticht vanuit het Franse Corbie aan een 5000 jaar oude route die de Westfaalse Hellweg wordt genoemd en de verbinding vormt tussen de Rijn en de Elbe, waarin Hell verwijst naar zout. Corvey ontwikkelde zich al snel tot een belangrijk cultuurcentrum: er werd een geschiedenis van Saksen geschreven en er werden veel kerken en kloosters in noordelijker gebieden gesticht.

Hoogtepunt uit die tijd is de kerk gebouwd van breuksteen, afgebroken en recht gehakte stenen waar ze prachtige recht muren van metselden. Er is ook nog wel meer moois over uit die goede tijd.

Tijdens de wandeling door het complex kom je eerst de kerkelijke en bisschoppelijke geschiedenis tegen, dan de luxe woonvertrekken van de hertogelijke familie en dan dwaal je ineens door een hele vleugel vol met prachtige houten kasten met boeken. Ongeveer twintig zalen vol boekenkasten is natuurlijk veel te veel op een maandag maar het was wel genieten. Om erachter te komen wat er verzameld was heb ik een paar keer foto’s gemaakt bij voorbeeld van economische titels zoals ‘Rothschilds Taschenbuch für Kaufleute’. Ook waren er enkele zalen waarin boeken met prachtige tekeningen van planten en bloemen opengeslagen lagen. Later las ik nog het volgende: ‘In de collectie bevindt zich een grote hoeveelheid negentiende-eeuwse Engelse romans, sommige zelfs uniek omdat het in Engeland niet de gewoonte was deze boeken te kopen, maar te lenen uit openbare bibliotheken.’

Helemaal aan het eind van de wandelroute door de gebouwen hangt een kaart met ‘Von Kloster Corvey gegründete und abhängige Kirchen, Kloster und Stifter usw’. Omdat de Nederlandse grens was aangegeven keek ik daar even en zag dat met name langs die grens in Groningen een vijftal kerken vermeld werden. Nog wat beter kijkend, ontdekte ik dat ongeveer op de plek van Appingedam een kerk stond ingetekend waar ‘Leeuwarden 12e eeuw’ bij stond.

Dat heb ik nadat ik weer thuis was nagezocht in het boek ‘Leeuwarden, 750-2000’ en het blijkt te kloppen. Corvey was betrokken bij de stichting van de oudste kerk van Leeuwarden, die later uitgroeide tot de St. Vitus kerk en die gebouwd werd op de oudste terp van de stad. De verbouw van kerk tot kathedraal ging later niet helemaal zonder problemen want de toren begon scheef te zakken. Uiteindelijk is er een kerk gebouwd met een losstaande scheve toren, vergelijkbaar met wat er gebeurde in Pisa. Alleen is de Leeuwarder kathedraal al vroeg in verval geraakt en uiteindelijk gesloopt in 1706. De Oldehove is er nog en staat nog altijd scheef.

----------

De foto's zijn van de auteur.