archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Hoe kunst ontstaat Dik Kruithof

2010VG Kunst1
Luna, young masters

De afgelopen week kon je in Leeuwarden waarnemen hoe kunst ontstaat. Het lichtfestival Luna, young masters werd voor het eerst gehouden in de cultureel rustigste maand van het jaar en dat bleek inderdaad een reden om weer eens te gaan kijken bij de opvolger van wat jaren geleden het Media Art Festival was. In het oude postkantoor dat ook nog dienst heeft gedaan als tijdelijke vestiging van het Provinciehuis was nu in veel zalen te zien wat jonge kunstenaars te bieden hebben op dat terrein. Ik heb de route door het gebouw gelopen en zag weinig dat ik verrassend vond.

Wel werd ik verrast door een zeer persoonlijk gesprek met de vriend van de Franse kunstenares Alyson Sillon. Hij bleek heel enthousiast over mijn blauwe schoenen die in de vreemde belichting van haar installaties inderdaad prachtig kleurden bij de ‘Egyptische hiëroglyfen, symbolen ontleend aan de kemyoga’. Dat gesprek ging daar dus verder niet over maar in van beide kanten wat eigensoortig Engels kwamen we onder meer op zijn achtergrond. Hij bleek uit Syrië te komen en zijn volk leed nu onder de gevolgen van de aardbeving. Toen ik mijn sympathie uitsprak voor zijn Koerdische volk was hij zeer geraakt en hij nodigde mij uit voor een bijeenkomst later die middag. Beneden werd mij duidelijk dat het ging om een yoga-meditatiesessie maar dat leek me niet zo leuk. Toen ik terugging om te zeggen dat ik geen gebruik zou maken van de uitnodiging vertelde hij zijn Franse vriendin dat hij sinds zijn vertrek nog nooit zo’n goed gesprek gehad had. En dat vond ik weer erg ontroerend.

Luna nights

Tweede tak2010VG Kunst2 van het festival was Luna Nights met lichtinstallaties in de openbare ruimte. Daar heb ik alleen maar foto’s van gezien en die waren wel leuk. Een festival dat jonge kunstenaars de gelegenheid biedt om zich te laten zien.

Odyssee

In kunstruimte H47 is een tentoonstelling van de Roemeense Alina Lupu onder de titel Odyssee. Alina was een maand te gast bij de kunststichting VHDG in Leeuwarden en sluit dat af met een tentoonstelling. In de tijd van de vluchtelingencrisis in Ter Apel reisde zij veel heen en weer tussen haar woonplaats Amsterdam, haar opleiding in Den Haag en in de weekends haar opdracht in Leeuwarden. Bovendien moest ze met haar schoolklas naar Izmir in Turkije om daar een tentoonstelling op te zetten. En omdat ze niet vliegt moest dat allemaal met trein en ander openbaar vervoer.
Ze realiseerde zich dat ze daardoor de grote vluchtelingenstroom in Europa tegemoet reisde en, na afloop van de tentoonstelling, mee terug reisde naar West-Europa. En ze probeert de indrukken van al die reizen, en voor die vluchtelingen het eindeloze wachten, om te zetten in een tentoonstelling in H47.
In het eerste weekend was dat nog niet gelukt, ze was nog niet klaar maar het eindeloze wachten was wel zichtbaar gemaakt met wachtkamerstoelen en ze was bezig de muren te schilderen in een saaie beige kleur. Gelukkig had Jacob Haagsma in de Leeuwarder Courant een mooi interview met haar waardoor in elk geval de achtergrond duidelijk werd. Ik ga aan het eind nog eens kijken of al haar ideeën ook zichtbaar zijn geworden.

----------

De illustraties zijn geleverd door de schrijver.



© 2023 Dik Kruithof meer Dik Kruithof - meer "Een omweg waard" -
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Hoe kunst ontstaat Dik Kruithof
2010VG Kunst1
Luna, young masters

De afgelopen week kon je in Leeuwarden waarnemen hoe kunst ontstaat. Het lichtfestival Luna, young masters werd voor het eerst gehouden in de cultureel rustigste maand van het jaar en dat bleek inderdaad een reden om weer eens te gaan kijken bij de opvolger van wat jaren geleden het Media Art Festival was. In het oude postkantoor dat ook nog dienst heeft gedaan als tijdelijke vestiging van het Provinciehuis was nu in veel zalen te zien wat jonge kunstenaars te bieden hebben op dat terrein. Ik heb de route door het gebouw gelopen en zag weinig dat ik verrassend vond.

Wel werd ik verrast door een zeer persoonlijk gesprek met de vriend van de Franse kunstenares Alyson Sillon. Hij bleek heel enthousiast over mijn blauwe schoenen die in de vreemde belichting van haar installaties inderdaad prachtig kleurden bij de ‘Egyptische hiëroglyfen, symbolen ontleend aan de kemyoga’. Dat gesprek ging daar dus verder niet over maar in van beide kanten wat eigensoortig Engels kwamen we onder meer op zijn achtergrond. Hij bleek uit Syrië te komen en zijn volk leed nu onder de gevolgen van de aardbeving. Toen ik mijn sympathie uitsprak voor zijn Koerdische volk was hij zeer geraakt en hij nodigde mij uit voor een bijeenkomst later die middag. Beneden werd mij duidelijk dat het ging om een yoga-meditatiesessie maar dat leek me niet zo leuk. Toen ik terugging om te zeggen dat ik geen gebruik zou maken van de uitnodiging vertelde hij zijn Franse vriendin dat hij sinds zijn vertrek nog nooit zo’n goed gesprek gehad had. En dat vond ik weer erg ontroerend.

Luna nights

Tweede tak2010VG Kunst2 van het festival was Luna Nights met lichtinstallaties in de openbare ruimte. Daar heb ik alleen maar foto’s van gezien en die waren wel leuk. Een festival dat jonge kunstenaars de gelegenheid biedt om zich te laten zien.

Odyssee

In kunstruimte H47 is een tentoonstelling van de Roemeense Alina Lupu onder de titel Odyssee. Alina was een maand te gast bij de kunststichting VHDG in Leeuwarden en sluit dat af met een tentoonstelling. In de tijd van de vluchtelingencrisis in Ter Apel reisde zij veel heen en weer tussen haar woonplaats Amsterdam, haar opleiding in Den Haag en in de weekends haar opdracht in Leeuwarden. Bovendien moest ze met haar schoolklas naar Izmir in Turkije om daar een tentoonstelling op te zetten. En omdat ze niet vliegt moest dat allemaal met trein en ander openbaar vervoer.
Ze realiseerde zich dat ze daardoor de grote vluchtelingenstroom in Europa tegemoet reisde en, na afloop van de tentoonstelling, mee terug reisde naar West-Europa. En ze probeert de indrukken van al die reizen, en voor die vluchtelingen het eindeloze wachten, om te zetten in een tentoonstelling in H47.
In het eerste weekend was dat nog niet gelukt, ze was nog niet klaar maar het eindeloze wachten was wel zichtbaar gemaakt met wachtkamerstoelen en ze was bezig de muren te schilderen in een saaie beige kleur. Gelukkig had Jacob Haagsma in de Leeuwarder Courant een mooi interview met haar waardoor in elk geval de achtergrond duidelijk werd. Ik ga aan het eind nog eens kijken of al haar ideeën ook zichtbaar zijn geworden.

----------

De illustraties zijn geleverd door de schrijver.

© 2023 Dik Kruithof
powered by CJ2