archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv? delen printen terug
Het Nederlandse wielrennen Katharina Kouwenhoven

2004VG Wielrenner
Wie van wielrennen houdt, moet de boeken van Benjo Maso lezen over de geschiedenis van het Nederlandse wielrennen. Het eerste deel 'Nederland heeft de gele trui' verscheen in 2015 en beschrijft de periode 1905 - 1961 en het tweede deel 'Nederland heeft weer de gele trui' zag het licht in 2019 en omvat de periode 1961-1985. Ik denk dat er in deze boeken geen feit ontbreekt. Toch zijn ze niet saai, integendeel. Dat is knap want er staan natuurlijk heel wat lijstjes in en beschrijvingen van etappes die erg op elkaar lijken. Maar het leuke is vooral dat ik bij een groot deel van die geschiedenis zelf aanwezig was. Als kind met mijn vader bij de radio, later bij de televisie en een enkele keer in levende lijve.

In 1977 gingen we kamperen in Normandië. Halverwege overnachtten we in een hotel waar we de volgende dag niet weg konden, omdat de weg afgezet was. De Tour kwam voorbij. Dat leek me wel een belevenis. Maar het was vooral wachten en verveling. Toen de renners eindelijk voorbij kwamen, was dat in een vloek en een zucht gebeurd. Zoeoeoeoeoef. Ik herkende alleen de bolletjestrui (het bergklassement), die ongetwijfeld gedragen werd door de Belg Van Impe. Verder niets of niemand. In het plaatselijke café, toepasselijk 'Au relais des cyclistes' geheten, volgden we de Ronde die Hennie Kuiper bijna zeker zou winnen. Maar nee, net niet.

Ik herinner mij dat er aanvankelijk in de Tour met landenteams werd gereden, net zoals bij het Wereldkampioenschap, maar dat voldeed niet en dus werden het merkenteams. Zo hadden wij Raleigh, eigenlijk een Engels merk, maar met veel Nederlandse renners en een Nederlandse ploegleider, de slimme beul Peter Post. Daarmee heeft Joop Zoetemelk in 1980 de Tour gewonnen.

Wat ik mij niet herinnerde was dat Nederlandse renners in die periode zoveel etappes wonnen in kleine en grote rondes, maar ook veel klassiekers. Maar op een goed moment was het op en moesten we wachten op een nieuwe generatie.

Wat ik mij ook niet herinnerde was dat er toen al dopingcontroles waren en dus dopingschandalen. Ik hoop dat dat nu eens ophoudt. Laat die renners maar slikken en spuiten. Ze zijn heel gevoelig voor het placebo-effect dus elk pepermuntje voldoet. En daar kun je niet voor gestraft worden.

---------

Het plaatje komt van de auteur zelf.





© 2022 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Was er nog wat op de tv?" -
Vermaak en Genot > Was er nog wat op de tv?
Het Nederlandse wielrennen Katharina Kouwenhoven
2004VG Wielrenner
Wie van wielrennen houdt, moet de boeken van Benjo Maso lezen over de geschiedenis van het Nederlandse wielrennen. Het eerste deel 'Nederland heeft de gele trui' verscheen in 2015 en beschrijft de periode 1905 - 1961 en het tweede deel 'Nederland heeft weer de gele trui' zag het licht in 2019 en omvat de periode 1961-1985. Ik denk dat er in deze boeken geen feit ontbreekt. Toch zijn ze niet saai, integendeel. Dat is knap want er staan natuurlijk heel wat lijstjes in en beschrijvingen van etappes die erg op elkaar lijken. Maar het leuke is vooral dat ik bij een groot deel van die geschiedenis zelf aanwezig was. Als kind met mijn vader bij de radio, later bij de televisie en een enkele keer in levende lijve.

In 1977 gingen we kamperen in Normandië. Halverwege overnachtten we in een hotel waar we de volgende dag niet weg konden, omdat de weg afgezet was. De Tour kwam voorbij. Dat leek me wel een belevenis. Maar het was vooral wachten en verveling. Toen de renners eindelijk voorbij kwamen, was dat in een vloek en een zucht gebeurd. Zoeoeoeoeoef. Ik herkende alleen de bolletjestrui (het bergklassement), die ongetwijfeld gedragen werd door de Belg Van Impe. Verder niets of niemand. In het plaatselijke café, toepasselijk 'Au relais des cyclistes' geheten, volgden we de Ronde die Hennie Kuiper bijna zeker zou winnen. Maar nee, net niet.

Ik herinner mij dat er aanvankelijk in de Tour met landenteams werd gereden, net zoals bij het Wereldkampioenschap, maar dat voldeed niet en dus werden het merkenteams. Zo hadden wij Raleigh, eigenlijk een Engels merk, maar met veel Nederlandse renners en een Nederlandse ploegleider, de slimme beul Peter Post. Daarmee heeft Joop Zoetemelk in 1980 de Tour gewonnen.

Wat ik mij niet herinnerde was dat Nederlandse renners in die periode zoveel etappes wonnen in kleine en grote rondes, maar ook veel klassiekers. Maar op een goed moment was het op en moesten we wachten op een nieuwe generatie.

Wat ik mij ook niet herinnerde was dat er toen al dopingcontroles waren en dus dopingschandalen. Ik hoop dat dat nu eens ophoudt. Laat die renners maar slikken en spuiten. Ze zijn heel gevoelig voor het placebo-effect dus elk pepermuntje voldoet. En daar kun je niet voor gestraft worden.

---------

Het plaatje komt van de auteur zelf.



© 2022 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2