archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Groepsdenken* Willem Minderhout

1919BZ Dreeslinksgroen1919BZ Groepsdenken
Het was ooit een doorbraak in de sociologie toen de Fransman Durkheim door middel van statistisch onderzoek kon aantonen dat zelfmoord significant meer voorkwam onder ongehuwde protestanten. Gehuwde katholieken waren het minst geneigd zichzelf van het leven te beroven. Zo’n statistiek kan de basis vormen voor nader onderzoek en mogelijk gericht ingrijpen. Wellicht is er een manier te vinden om de levenslust van de ongehuwde protestant te verhogen.

Dit soort onderzoeken vindt nog steeds plaats. Zo is, om bij Durkheims voorbeeld te blijven, statistisch aangetoond dat het aantal zelfmoorden onder Hindoestaanse meisjes in Nederland aan de hoge kant is.
In plaats van als een indicatie die de basis voor gericht ingrijpen kan vormen, werd dit soort onderzoek echter steeds meer als stigmatiserend opgevat. Dat gebeurde vooral nadat het aantal jongens van Marokkaanse origine dat met de politie in aanraking kwam significant afweek van andere bevolkingsgroepen. Sommige volksmenners meenden hieruit te mogen concluderen dat Marokkanen nu eenmaal niet deugen. Zo werd een hele bevolkingsgroep gecriminaliseerd en dat is een weinig vruchtbare aanpak om het probleem nader te analyseren en een trefzekere aanpak te ontwikkelen. Het is echter net zo onvruchtbaar om die cijfers te ontkennen onder het motto: we zijn allemaal individuen.

Dat laatste kan tot paradoxale situaties leiden. Zo moest een van mijn studentes onderzoeken hoe het personeelsbestand van een instelling qua etniciteit meer ‘een afspiegeling van de maatschappij’ zou kunnen worden. Haar eerste vraag was, uiteraard, hoe de etnische samenstelling van het personeelsbestand er op dat moment uitzag. Hier kon echter geen antwoord op worden gegeven omdat dat soort gegevens ‘uit privacyoverwegingen’ niet geregistreerd werden. Ze is toen maar aan de slag gegaan met ‘indrukken’ van haar respondenten. Nood breekt wet, dus dat heb ik maar goedgekeurd.

In de literatuur zocht ze goede voorbeelden om de diversiteit te verhogen. Eén aanbevolen maatregel was ‘anoniem solliciteren’. Dat heeft ze wijselijk maar niet geadviseerd.

----------

Het plaatje is van Coc van Duijn.
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/



© 2022 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Groepsdenken* Willem Minderhout
1919BZ Dreeslinksgroen1919BZ Groepsdenken
Het was ooit een doorbraak in de sociologie toen de Fransman Durkheim door middel van statistisch onderzoek kon aantonen dat zelfmoord significant meer voorkwam onder ongehuwde protestanten. Gehuwde katholieken waren het minst geneigd zichzelf van het leven te beroven. Zo’n statistiek kan de basis vormen voor nader onderzoek en mogelijk gericht ingrijpen. Wellicht is er een manier te vinden om de levenslust van de ongehuwde protestant te verhogen.

Dit soort onderzoeken vindt nog steeds plaats. Zo is, om bij Durkheims voorbeeld te blijven, statistisch aangetoond dat het aantal zelfmoorden onder Hindoestaanse meisjes in Nederland aan de hoge kant is.
In plaats van als een indicatie die de basis voor gericht ingrijpen kan vormen, werd dit soort onderzoek echter steeds meer als stigmatiserend opgevat. Dat gebeurde vooral nadat het aantal jongens van Marokkaanse origine dat met de politie in aanraking kwam significant afweek van andere bevolkingsgroepen. Sommige volksmenners meenden hieruit te mogen concluderen dat Marokkanen nu eenmaal niet deugen. Zo werd een hele bevolkingsgroep gecriminaliseerd en dat is een weinig vruchtbare aanpak om het probleem nader te analyseren en een trefzekere aanpak te ontwikkelen. Het is echter net zo onvruchtbaar om die cijfers te ontkennen onder het motto: we zijn allemaal individuen.

Dat laatste kan tot paradoxale situaties leiden. Zo moest een van mijn studentes onderzoeken hoe het personeelsbestand van een instelling qua etniciteit meer ‘een afspiegeling van de maatschappij’ zou kunnen worden. Haar eerste vraag was, uiteraard, hoe de etnische samenstelling van het personeelsbestand er op dat moment uitzag. Hier kon echter geen antwoord op worden gegeven omdat dat soort gegevens ‘uit privacyoverwegingen’ niet geregistreerd werden. Ze is toen maar aan de slag gegaan met ‘indrukken’ van haar respondenten. Nood breekt wet, dus dat heb ik maar goedgekeurd.

In de literatuur zocht ze goede voorbeelden om de diversiteit te verhogen. Eén aanbevolen maatregel was ‘anoniem solliciteren’. Dat heeft ze wijselijk maar niet geadviseerd.

----------

Het plaatje is van Coc van Duijn.
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/

© 2022 Willem Minderhout
powered by CJ2