archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Bezigheden > Lopen delen printen terug
Pelgrims Katharina Kouwenhoven

1917BZ Pelgrims
Na de lijkwade van Milaan verteerd te hebben zijn pelgrims ook wel te behappen. Ik heb er de laatste tijd heel wat gezien, want ik ben in Santiago de Compostella geweest, een bedevaartsoord in Noordwest Spanje, een allejezus eind weg. Ik ging niet speciaal naar Santiago maar maakte een rondreis door Noord Spanje en kwam uiteindelijk daar uit. Doel van een pelgrimstocht naar Santiago, een ouderwetse Paapse of een moderne om jezelf te leren kennen, zijn de botten van de discipel Jacobus, die zich in een zilveren kistje bevinden in de kelder van de grote kathedraal in het centrum van de stad. Hoe die daar gekomen zijn is raadselachtig, want hij is in Judea onthoofd, maar we zijn katholiek en we geloven alles. Ook is dat kistje tamelijk klein. Meer dan een gordeldier kan er eigenlijk niet in. In de 11e eeuw vonden er al pelgrimages plaats naar Santiago en nu nog steeds. De camino de Santiago is goed aangegeven, maar je kan overal in Europa leuker wandelen dan op deze camino, want hij gaat grotendeels over de weg, waar het verkeer om je heen raast.

Er is echter nog een noordelijker parrallel, langs de kust, en die is veel aantrekkelijker, de camino del Norte. Daar heb ik zelf wel eens stukjes van gelopen tijdens een wandeling door AsturiĆ«. Je hebt niet veel wandelpaden in Spanje dus zit je al snel op zo'n camino, want er zijn er nog meer. In die kathedraal komen alle pelgrims, kunnen het zilveren kistje zien, genieten van een mis als er toevallig een aan de gang is en dan weer met de bus naar huis. Als ze het goed gedaan hebben, d.w.z. de laatste 100 km te voet of te paard of de laatste 200 km op de fiets, krijgen zij een certificaat. Daarvoor hebben ze onderweg stempels verzameld, net als bij de Elfstedentocht. 
Jaren geleden, bij Schoonhoven op de pont naar de overkant troffen we een mederugzakdrager, die vroeg waar we heen gingen. Oh, we maken een rond langs het water en steken straks weer over. En jij? Hij was op weg naar Santiago. Ik weet niet hoeveel duizenden kilometers ver dat was en ik kreeg meteen een depressie. Ik prees mijzelf gelukkig dat ik nooit een dergelijke ambitie heb gehad. Duizenden kilometers, die leg je af met een vliegtuig.

----------

De tekening is van de auteur.



© 2022 Katharina Kouwenhoven meer Katharina Kouwenhoven - meer "Lopen" -
Bezigheden > Lopen
Pelgrims Katharina Kouwenhoven
1917BZ Pelgrims
Na de lijkwade van Milaan verteerd te hebben zijn pelgrims ook wel te behappen. Ik heb er de laatste tijd heel wat gezien, want ik ben in Santiago de Compostella geweest, een bedevaartsoord in Noordwest Spanje, een allejezus eind weg. Ik ging niet speciaal naar Santiago maar maakte een rondreis door Noord Spanje en kwam uiteindelijk daar uit. Doel van een pelgrimstocht naar Santiago, een ouderwetse Paapse of een moderne om jezelf te leren kennen, zijn de botten van de discipel Jacobus, die zich in een zilveren kistje bevinden in de kelder van de grote kathedraal in het centrum van de stad. Hoe die daar gekomen zijn is raadselachtig, want hij is in Judea onthoofd, maar we zijn katholiek en we geloven alles. Ook is dat kistje tamelijk klein. Meer dan een gordeldier kan er eigenlijk niet in. In de 11e eeuw vonden er al pelgrimages plaats naar Santiago en nu nog steeds. De camino de Santiago is goed aangegeven, maar je kan overal in Europa leuker wandelen dan op deze camino, want hij gaat grotendeels over de weg, waar het verkeer om je heen raast.

Er is echter nog een noordelijker parrallel, langs de kust, en die is veel aantrekkelijker, de camino del Norte. Daar heb ik zelf wel eens stukjes van gelopen tijdens een wandeling door AsturiĆ«. Je hebt niet veel wandelpaden in Spanje dus zit je al snel op zo'n camino, want er zijn er nog meer. In die kathedraal komen alle pelgrims, kunnen het zilveren kistje zien, genieten van een mis als er toevallig een aan de gang is en dan weer met de bus naar huis. Als ze het goed gedaan hebben, d.w.z. de laatste 100 km te voet of te paard of de laatste 200 km op de fiets, krijgen zij een certificaat. Daarvoor hebben ze onderweg stempels verzameld, net als bij de Elfstedentocht. 
Jaren geleden, bij Schoonhoven op de pont naar de overkant troffen we een mederugzakdrager, die vroeg waar we heen gingen. Oh, we maken een rond langs het water en steken straks weer over. En jij? Hij was op weg naar Santiago. Ik weet niet hoeveel duizenden kilometers ver dat was en ik kreeg meteen een depressie. Ik prees mijzelf gelukkig dat ik nooit een dergelijke ambitie heb gehad. Duizenden kilometers, die leg je af met een vliegtuig.

----------

De tekening is van de auteur.

© 2022 Katharina Kouwenhoven
powered by CJ2