Amsterdam-Praag (2) door Bram Schilperoord


		archief vorig nr.lopend nr.
			Nummer 8 Jaargang 22 16 januari 2025 Nummer 9 verschijnt op 30 januari 2025

Bezigheden > Op de fiets		delen printen terug


	Amsterdam-Praag (2)	Bram Schilperoord
	Tweehonderdtachtig kilometer hadden we afgelegd. Het eerste deel van de vier etappes naar Praag hadden we er op zitten. Een schamel gemiddelde van 70 km per dag. Na een paar lekke banden geplakt en enkele zware regenbuien getrotseerd te hebben alsmede 40 tot 50 kilometer in de verkeerde richting gefietst te hebben waren we in Paderborn. Een stadje dat er prat op gaat vernoemd te zijn naar 'de kortste rivier in Duitsland', de Pader, 4 kilometer lang, gevoed door 200 bronnen en kleine watervallen. Niet te vergelijken met een echte waterval maar toch het aanzien waard. Ook de 'Weinstube' waar we 's avonds aan de Rotwein gingen mocht er zijn. Minder enthousiast waren we over onze fietstocht. Twee dagen regen, een volledig doorweekte outfit plus een temperatuur die niet boven de tien graden uitkwam had de moraal bepaald geen goed gedaan. Zouden we niet een stukje (beetje) met de trein gaan? Een onvergeeflijke gedachte voor hard boiled bikers maar mijn fietsmaat en ik denken daar wat gemakkelijker over. Toch bestegen wij de volgende morgen onze iron horses, maar nadat de regen in de loop van de ochtend in hevigheid toenam en we er uitzagen als verzopen katten stond ons besluit vast. In het plaatsje Warburg was zowaar een treinstation en een kwartier later zaten we in de trein naar Kassel, vanwaar om twaalf uur ‘s middags een trein richting Dresden het Bahnhof uit reed met ons en onze fietsen aan boord. Geplande aankomsttijd: vijf en een half uur later. Wat een genoegen om met een reuzefles bier in de hand het landschap aan je voorbij te zien snellen! Fietsen kwam ons prompt voor als een primitief gedoe. Over de meer dan 450 kilometer naar Dresden zouden wij zeker een héle week hebben gedaan. Het 'Wochendende' tarief van de Deutsche Bundsesbahn (70% korting) maakte het niet minder aantrekkelijk achterover te leunen in de riant uitgevoerde treincoupé. Maar waarom Dresden in plaats van Praag zal men zich zich afvragen. Dat vereist enige voorkennis, maar het komt er op neer dat we dan twee vliegen in één klap zouden slaan! Ook de fietsroute langs de Elbe rivier (van D naar P) was niet te versmaden. Maar helaas, pindakaas, ook in Dresden viel het water met bakken uit de lucht. Maar de stad wil gezien worden en is een verademing na een week lang kleine dorpjes, steile hellingen en natte fietspaden. Blijft de vraag natuurlijk, zijn wij wel echte fietsers? ---------- De illustratie is van Han Busstra.

meer Bram Schilperoord - meer "Op de fiets"

Bezigheden > Op de fiets
Amsterdam-Praag (2)	Bram Schilperoord
Tweehonderdtachtig kilometer hadden we afgelegd. Het eerste deel van de vier etappes naar Praag hadden we er op zitten. Een schamel gemiddelde van 70 km per dag. Na een paar lekke banden geplakt en enkele zware regenbuien getrotseerd te hebben alsmede 40 tot 50 kilometer in de verkeerde richting gefietst te hebben waren we in Paderborn. Een stadje dat er prat op gaat vernoemd te zijn naar 'de kortste rivier in Duitsland', de Pader, 4 kilometer lang, gevoed door 200 bronnen en kleine watervallen. Niet te vergelijken met een echte waterval maar toch het aanzien waard. Ook de 'Weinstube' waar we 's avonds aan de Rotwein gingen mocht er zijn. Minder enthousiast waren we over onze fietstocht. Twee dagen regen, een volledig doorweekte outfit plus een temperatuur die niet boven de tien graden uitkwam had de moraal bepaald geen goed gedaan. Zouden we niet een stukje (beetje) met de trein gaan? Een onvergeeflijke gedachte voor hard boiled bikers maar mijn fietsmaat en ik denken daar wat gemakkelijker over. Toch bestegen wij de volgende morgen onze iron horses, maar nadat de regen in de loop van de ochtend in hevigheid toenam en we er uitzagen als verzopen katten stond ons besluit vast. In het plaatsje Warburg was zowaar een treinstation en een kwartier later zaten we in de trein naar Kassel, vanwaar om twaalf uur ‘s middags een trein richting Dresden het Bahnhof uit reed met ons en onze fietsen aan boord. Geplande aankomsttijd: vijf en een half uur later. Wat een genoegen om met een reuzefles bier in de hand het landschap aan je voorbij te zien snellen! Fietsen kwam ons prompt voor als een primitief gedoe. Over de meer dan 450 kilometer naar Dresden zouden wij zeker een héle week hebben gedaan. Het 'Wochendende' tarief van de Deutsche Bundsesbahn (70% korting) maakte het niet minder aantrekkelijk achterover te leunen in de riant uitgevoerde treincoupé. Maar waarom Dresden in plaats van Praag zal men zich zich afvragen. Dat vereist enige voorkennis, maar het komt er op neer dat we dan twee vliegen in één klap zouden slaan! Ook de fietsroute langs de Elbe rivier (van D naar P) was niet te versmaden. Maar helaas, pindakaas, ook in Dresden viel het water met bakken uit de lucht. Maar de stad wil gezien worden en is een verademing na een week lang kleine dorpjes, steile hellingen en natte fietspaden. Blijft de vraag natuurlijk, zijn wij wel echte fietsers? ---------- De illustratie is van Han Busstra.
© 2024 Bram Schilperoord

	powered by CJ2