In een vorige bijdrage heb ik een inkijkje gegeven in het aanbod van de Home Shopper, de gids van een of ander postorderbedrijf, die vol staat met allerlei producten, waarmee wij een veelheid aan problemen te lijf kunnen. Vorige week viel er een nieuw exemplaar bij mij in de bus, met ’96 pagina’s vol nieuwe ideeën’, waarvan de meeste mij echter bekend voorkwamen. Het aardige is namelijk dat ik ook beschik over een exemplaar van een vergelijkbaar postorderbedrijf uit Engeland. Dat bereikt je niet per post, maar vind je in de trein, zoals ik in de trein van Penzance naar Bristol. Engelsen wonen op een eiland en dat is waarschijnlijk de reden dat zij wel eens overkomen als een totaal andere soort. Deze Home Shopper, zal ik maar zeggen, zou dit idee kunnen bevestigen.

Op basis van onze Home Shopper concludeerde ik dat wij kennelijk geacht worden een aantal problemen te hebben. In de eerste plaats natuurlijk ons overgewicht; het grootste deel van het aanbod bestond uit producten om dit te bestrijden of op zijn minst te verdoezelen. Ook bleek dat wij geacht worden een groot onbehagen te koesteren over onze lichaamsvormen en dat we die graag willen veranderen. Natuurlijk zijn er ook onze pijnen en pijntjes en onze haarproblemen. We zitten met de kwalen van het ouder worden en hebben een hekel aan huishoudelijk werk, waarvoor allerlei handige hulpjes in de aanbieding zijn. In het nieuwe nummer zijn daar ook nog sexuele problemen bijgekomen. Hoe geheel anders ligt dat aan de andere kant van Het Kanaal.

Ik krijg uit het aanbod van de Engelse versie de stellige indruk dat men daar de problemen van overgewicht, onwillige lichaamsvormen en lage rugpijn helemaal niet kent. Daar is geen tijd voor, want iedereen staat de hele dag in de keuken. Daar houdt men zich bezig met het openen van blikken, potten en flessen, dat op allerlei manieren veraangenaamd kan worden. En vooral met snijden; er wordt geweldig veel gesneden en daarom is er een handig mesje om dunne reepjes (julienne) van wortelen en aardappelen af te snijden, een ananas in één keer uit zijn schubbige jasje te pellen of een appel in partjes, dan wel schijfjes te couperen en er meteen het klokhuis uit te draaien. De appel is, zo lijkt het, een geliefd ingrediënt in de Engelse keuken, die niet alleen op alle mogelijke manieren gedecimeerd kan worden, maar ook gesmolten en daar heb je dan weer een handig vormpje voor – in de vorm van een appel! – waarmee je dat proces in de magnetron tot stand kan brengen.

Natuurlijk is er een groot aanbod aan pannen voor het bakken, braden en stomen, bijvoorbeeld een koekenpan met een beweegbaar deksel. Daarin hoef je de pannenkoek niet meer de lucht in te smijten, maar draai je gewoon de pan om. Ook een bakvorm in de vorm van een bloem – leuk voor een verjaardagstaart – is niet te versmaden. En om te voorkomen dat gasstel of oven onaangenaam vies en vet worden, kun je lapjes om de gaspitten leggen en in de oven, die je na gebruik eenvoudig in de pedaalemmer flikkert. Een ware uitkomst is de spray, waarmee je de ijskast kunt ontdooien. En wat te zeggen van die leuke en makkelijk wasbare keukenvloerkleedjes, zoals die met die twee knuffelende ganzen erop, of die roestvrij stalen wasknijpers, die een heel leven meegaan. Echt om te watertanden zijn echter de naalden, die van boven een opening hebben, waar je de draad in kan laten glijden, waarna de opening zich vanzelf sluit. Nooit meer met kippige ogen een draad door een te klein oogje te hoeven friemelen, wat een weelde! En de Engelsen zien kennelijk helemaal niet op tegen wat poets-, dweil- en schrobwerk, want de enige hulpmiddelen die daarvoor in de aanbieding zijn, zijn allerhande doekjes van wondervezels.

Was er dan helemaal niets gemeenschappelijks in het aanbod van beide postorderbedrijven? Toch wel, al was het niet veel. Ook Engelsen hebben blijkbaar last van moeilijke voeten, want zowel de 24-uur Comfort schoenen als de schoenoprekkers trof ik aan. En de Engelsen hebben ook last van ouderdomskwalen, zodat ook zij wel eens behoefte zouden kunnen hebben aan een gehoorapparaat, een sterke vergrootlens, reumabestrijdende kniewarmers of een omslagdoek tegen kou op de schouders. Jaloerse verbijstering maakte zich van mij meester bij het bestuderen van al deze artikelen. Inmiddels heb ik mijn keuze gemaakt. In ieder geval wil ik dat naaldenboekje met twaalf naalden en een pakje met twaalf stokjes, die je in de afvoerpijp moet gooien, alwaar ze al het vet en andere viezigheid opvreten. Onmisbaar lijken mij ook de vorken, die van karteltjes voorzien zijn, zodat de spaghetti er niet meer afglijdt en een mes, waarmee je in een tefalpan kunt snijden zonder dat het krassen achterlaat. En wat te denken van die haakjes om een BH wijder te maken of die knopen met elastiekjes, waarmee het knellen van de broeksband verlicht kan worden.

Er is maar één probleem met de eventuele aanschaf van deze handige gadgets en dat is de prijs, want die is in ponden. Mocht ik er toch toe overgaan, dan krijg ik wel een Pierre Balmain handtas cadeau, naar keuze in het rood of in het beige. Zo’n tas wil ik van zijn leven niet hebben, dus kom ik ook niet in de verleiding. Gelukkig heb ik kennissen in Engeland die ik om een boodschap kan sturen. In een beetje gesorteerd warenhuis zullen ze die naalden toch ook wel verkopen?

 

**************************************************

Doe mee aan de beleggingswedstrijd op www.leunstoel.web-log.nl