archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Brief uit ... delen printen terug
Een leven vol mijmeringen Nienke Nieuwenhuizen

1817BS MijmerenJammer, het boek ´Het Geheim´ van Anna Enquist is al uitgelezen! Ik sloot het en mijmerde nog wat na. De vrouw in het boek was net als ik op leeftijd en had ook beslist geen saai leven geleid. De verandering in leefwijze die ze onderging op middelbare leeftijd vertoonde veel overeenkomst met het mijne en natuurlijk dat van vele anderen. Een mens gaat door veel verschillende fasen in zijn leven en wat een waaier aan emoties krijg je daarbij te verstouwen.

Een harde klap van het ijzeren hek, dat toegang geeft tot mijn terras, bracht me van heel ver weg, weer op aarde. Ik keek op en daar was de postbode met een officieel uitziende envelop. Het schrijven kwam van een uitgever uit Amsterdam.
Ik opende het en las een brief van een andere, mij zeer geliefde, schrijfster. In 2019 had ik na het lezen van een door haar geschreven boek mijn bewondering geuit en ik meldde haar ook dat ik één van de hoofdpersonen uit het boek had gekend. Als kind van zeven had ik de vrouw zien dansen en zingen op een samen met mijn moeder bezochte bijeenkomst van de Vrouwenbeweging.

In de brief werd me gevraagd, toestemming te geven tot het geheel of gedeeltelijk opnemen van mijn reactie op het boek, in haar eerstvolgende bundel. Als tegenprestatie zou ik bij de verschijning, in september, een exemplaar van de eerste uitgave ontvangen. Ik heb de bijgaande vragenlijst met instemming beantwoord en na ondertekening onmiddellijk verstuurd! Ik werd er zelfs emotioneel en gelukkig van.
Het is leuk te weten dat je er af en toe nog toe doet. Nu maar afwachten wat er gaat gebeuren.

Volgende week moet ik om gezondheidsredenen weer naar Nederland. De grens met Spanje is sinds maandag weer open. Ik heb nu het plan opgevat om het weekend in Spanje door te brengen. Ik wil wel weer eens een grote stad bezoeken. Vorig jaar augustus was ik voor het laatst in Sevilla en wil er graag nog eens heen. Als ik dan zondagnacht terugreis naar Faro kan ik een rechtstreekse bus vanuit Sevilla naar het vliegveld nemen. Aanstaande vrijdag neem ik dan de bus van vier uur naar Vila Real de S. Antonio en ga met de pont naar Ayamonte en zal vandaar doorreizen naar Sevilla. Ik hou alles altijd graag zelf in de hand en vraag niet graag om hulp. Plannen maken geeft me trouwens altijd veel voorpret. En het is leuk om weer eens ´echt´ op reis te gaan!

Afgelopen dagen heb ik in en rond het huis doorgebracht. Ik heb veel gelezen en ben uren bezig geweest om de werking van mijn nieuwe IPad te verkennen. In het weekend had ik bezoekers uit mijn oude dorp Barão. Het was leuk ze wegwijs te maken in een voor hen onbekende omgeving. Je ziet dan het voor jou bekende weer met een nieuwe blik. Tevens vond ik uit dat de onverharde wegen naar Odeleite weer opnieuw geshoveld zijn en daardoor beter te befietsen. Dat moet ik morgen maar eens gaan uitproberen.

Zondag was een dag met hoge temperaturen en veel toeristen uit andere delen van Portugal en uit Spanje. De grote motoren waren weer van stal gehaald! Met veel kracht en lawaai werden de voertuigen bereden. Celia, Daniëlla en Luís, de familie die Bar do Rio draaiende houdt, liep zich het vuur uit de sloffen en zag er vermoeid uit. Eerst maanden van rust en kalmte en dan ineens weer volop drukte en daarbovenop ook nog eens die koperen ploert aan de hemel. Maar na die ene windstille warme zondag is er nu weer elke dag veel wind. De uitzonderlijk hoge temperatuur van het afgelopen jaar is nog niet gemeten. Het is nog steeds heerlijk om te wandelen en te fietsen. Ik heb wel zin om te reizen, maar ben gelukkig maandag over een week weer terug, want hier ben ik ook nog niet uitgekeken.

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie: www.petrabusstra.com

© 2021 Nienke Nieuwenhuizen meer Nienke Nieuwenhuizen - meer "Brief uit ..."
Beschouwingen > Brief uit ...
Een leven vol mijmeringen Nienke Nieuwenhuizen
1817BS MijmerenJammer, het boek ´Het Geheim´ van Anna Enquist is al uitgelezen! Ik sloot het en mijmerde nog wat na. De vrouw in het boek was net als ik op leeftijd en had ook beslist geen saai leven geleid. De verandering in leefwijze die ze onderging op middelbare leeftijd vertoonde veel overeenkomst met het mijne en natuurlijk dat van vele anderen. Een mens gaat door veel verschillende fasen in zijn leven en wat een waaier aan emoties krijg je daarbij te verstouwen.

Een harde klap van het ijzeren hek, dat toegang geeft tot mijn terras, bracht me van heel ver weg, weer op aarde. Ik keek op en daar was de postbode met een officieel uitziende envelop. Het schrijven kwam van een uitgever uit Amsterdam.
Ik opende het en las een brief van een andere, mij zeer geliefde, schrijfster. In 2019 had ik na het lezen van een door haar geschreven boek mijn bewondering geuit en ik meldde haar ook dat ik één van de hoofdpersonen uit het boek had gekend. Als kind van zeven had ik de vrouw zien dansen en zingen op een samen met mijn moeder bezochte bijeenkomst van de Vrouwenbeweging.

In de brief werd me gevraagd, toestemming te geven tot het geheel of gedeeltelijk opnemen van mijn reactie op het boek, in haar eerstvolgende bundel. Als tegenprestatie zou ik bij de verschijning, in september, een exemplaar van de eerste uitgave ontvangen. Ik heb de bijgaande vragenlijst met instemming beantwoord en na ondertekening onmiddellijk verstuurd! Ik werd er zelfs emotioneel en gelukkig van.
Het is leuk te weten dat je er af en toe nog toe doet. Nu maar afwachten wat er gaat gebeuren.

Volgende week moet ik om gezondheidsredenen weer naar Nederland. De grens met Spanje is sinds maandag weer open. Ik heb nu het plan opgevat om het weekend in Spanje door te brengen. Ik wil wel weer eens een grote stad bezoeken. Vorig jaar augustus was ik voor het laatst in Sevilla en wil er graag nog eens heen. Als ik dan zondagnacht terugreis naar Faro kan ik een rechtstreekse bus vanuit Sevilla naar het vliegveld nemen. Aanstaande vrijdag neem ik dan de bus van vier uur naar Vila Real de S. Antonio en ga met de pont naar Ayamonte en zal vandaar doorreizen naar Sevilla. Ik hou alles altijd graag zelf in de hand en vraag niet graag om hulp. Plannen maken geeft me trouwens altijd veel voorpret. En het is leuk om weer eens ´echt´ op reis te gaan!

Afgelopen dagen heb ik in en rond het huis doorgebracht. Ik heb veel gelezen en ben uren bezig geweest om de werking van mijn nieuwe IPad te verkennen. In het weekend had ik bezoekers uit mijn oude dorp Barão. Het was leuk ze wegwijs te maken in een voor hen onbekende omgeving. Je ziet dan het voor jou bekende weer met een nieuwe blik. Tevens vond ik uit dat de onverharde wegen naar Odeleite weer opnieuw geshoveld zijn en daardoor beter te befietsen. Dat moet ik morgen maar eens gaan uitproberen.

Zondag was een dag met hoge temperaturen en veel toeristen uit andere delen van Portugal en uit Spanje. De grote motoren waren weer van stal gehaald! Met veel kracht en lawaai werden de voertuigen bereden. Celia, Daniëlla en Luís, de familie die Bar do Rio draaiende houdt, liep zich het vuur uit de sloffen en zag er vermoeid uit. Eerst maanden van rust en kalmte en dan ineens weer volop drukte en daarbovenop ook nog eens die koperen ploert aan de hemel. Maar na die ene windstille warme zondag is er nu weer elke dag veel wind. De uitzonderlijk hoge temperatuur van het afgelopen jaar is nog niet gemeten. Het is nog steeds heerlijk om te wandelen en te fietsen. Ik heb wel zin om te reizen, maar ben gelukkig maandag over een week weer terug, want hier ben ik ook nog niet uitgekeken.

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie: www.petrabusstra.com
© 2021 Nienke Nieuwenhuizen
powered by CJ2