archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Brief uit ... delen printen terug
Stop gemok over Europa, geef mij een idee! Willem Minderhout

1005BS Willemeuro
‘Het zeuren. Het pessimisme. Het zwartgallige. Wordt dat erger met de jaren of zit daar een bepaalde curve naar boven toe in?’ Met die vraag sloot je je vorige brief af. Een merkwaardige vraag na een wat zeurderige brief over Europa. Jij bent zoveel jonger dan ik dus enig optimisme zou je sieren!

Natuurlijk is Europa niet hetzelfde als Van Rompuy en Barroso. Europa dat zijn de Woutertjes en Fatihyaatjes die met hun Europese vriendjes en vriendinnetjes volksdansen langs fjorden en door alpenweiden. Europa, dat is de Republiek der Letteren, Muziek en Schone Kunsten. Europa, dat is de internationale der paprikaplukkers. Europa, dat is de droom der mensheid.

Europa is voor mij niet alleen toekomst, maar ook verleden. De achttiende eeuw met name. In die eeuw werd een gevecht van leven op dood uitgevochten tussen verlichte geesten en de meest zwarte reactie van kerk, absoluut koningschap en stom gepeupel. Die strijd leek met glans gewonnen te zijn door de krachten der Verlichting. Dat was echter een Pyrrusoverwinning. De weg vooruit stolde in het geronnen bloed van de guillotine en daarna in nationalisme en de vorming van natiestaten. Dat lijkt handig en overzichtelijk, maar dat mondt vaker dan je lief is uit in stompzinnige massa’s van met vlaggetjes zwaaiende holbewoners met bloeddorstige neigingen. Europa kan die benauwde korst weer openbreken

‘Europa’ zou weer de utopie moeten worden die profeet Jean Monnet (vrede zij met hem) voor ogen stond. Monnet was een zoon van cognac-handelaren. Is er een nobeler beroep denkbaar? Een monetaire unie: misschien, een Monnet-aire unie: zeker!

Maar eigenlijk heb ik nergens meer een mening over, behalve over de goedkope meningen waarmee de Jaap, de Joop, de Joep en de Jip worden volgeschreven. Er zijn natuurlijk nog stommere sites, zoals ‘De Dagelijkse Stijl’ en ‘Geen Standaard’, maar die lees ik nooit. Ze liggen zelfs niet bij mijn kapper.

Het is veel leuker om je met kleine onderwerpen bezig te houden: spreeuwen op een balkon Bevertentjes etc. In het kleine weerspiegelt zich het grote, vooral de absurditeit. Vandaag heb ik weer genoten van het verhaal over Machiel de Graaf die fractievoorzitter was van Gemeenteraadslid Richard de Mos en tegelijkertijd beleidsmedewerker van diezelfde De Mos in de Tweede Kamer. Daar zit toch een prachtig toneelstuk in á la Alfred Jarry of Wim T. Schippers? Ook het verhaal van Margriet Oostveen die tevergeefs op zoek gaat naar boeken van A. F. Th. van der Heijden in de bibliotheek van zijn geboortedorp Geldrop – ‘Dommeldal’– vond ik van een superieure lulligheid.

Alles is lucht en leegte.

Ik zit alleen wel met een probleem. Als eeuwige aspirant-politicus heb ik natuurlijk wel sterke overtuigingen en ideeën nodig, want anders wordt het nooit wat. Heb jij nog een mening voor me? Liefst een beetje rare mening waarmee ik Pauw en Witteman haal. Iets met genen, of is dat alweer achterhaald?

Je,

Willem

PS: Ben ik nog vergeten om je uit te leggen waarom ik Franciscus van den Enden de grootste Nederlander uit de zeventiende eeuw vind. Weet het zelf nog niet precies. Misschien omdat hij in 1674 op last van Lodewijk XIV werd opgehangen.
 
******************
Tekening: Henk Klaren


© 2012 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Brief uit ..." -
Beschouwingen > Brief uit ...
Stop gemok over Europa, geef mij een idee! Willem Minderhout
1005BS Willemeuro
‘Het zeuren. Het pessimisme. Het zwartgallige. Wordt dat erger met de jaren of zit daar een bepaalde curve naar boven toe in?’ Met die vraag sloot je je vorige brief af. Een merkwaardige vraag na een wat zeurderige brief over Europa. Jij bent zoveel jonger dan ik dus enig optimisme zou je sieren!

Natuurlijk is Europa niet hetzelfde als Van Rompuy en Barroso. Europa dat zijn de Woutertjes en Fatihyaatjes die met hun Europese vriendjes en vriendinnetjes volksdansen langs fjorden en door alpenweiden. Europa, dat is de Republiek der Letteren, Muziek en Schone Kunsten. Europa, dat is de internationale der paprikaplukkers. Europa, dat is de droom der mensheid.

Europa is voor mij niet alleen toekomst, maar ook verleden. De achttiende eeuw met name. In die eeuw werd een gevecht van leven op dood uitgevochten tussen verlichte geesten en de meest zwarte reactie van kerk, absoluut koningschap en stom gepeupel. Die strijd leek met glans gewonnen te zijn door de krachten der Verlichting. Dat was echter een Pyrrusoverwinning. De weg vooruit stolde in het geronnen bloed van de guillotine en daarna in nationalisme en de vorming van natiestaten. Dat lijkt handig en overzichtelijk, maar dat mondt vaker dan je lief is uit in stompzinnige massa’s van met vlaggetjes zwaaiende holbewoners met bloeddorstige neigingen. Europa kan die benauwde korst weer openbreken

‘Europa’ zou weer de utopie moeten worden die profeet Jean Monnet (vrede zij met hem) voor ogen stond. Monnet was een zoon van cognac-handelaren. Is er een nobeler beroep denkbaar? Een monetaire unie: misschien, een Monnet-aire unie: zeker!

Maar eigenlijk heb ik nergens meer een mening over, behalve over de goedkope meningen waarmee de Jaap, de Joop, de Joep en de Jip worden volgeschreven. Er zijn natuurlijk nog stommere sites, zoals ‘De Dagelijkse Stijl’ en ‘Geen Standaard’, maar die lees ik nooit. Ze liggen zelfs niet bij mijn kapper.

Het is veel leuker om je met kleine onderwerpen bezig te houden: spreeuwen op een balkon Bevertentjes etc. In het kleine weerspiegelt zich het grote, vooral de absurditeit. Vandaag heb ik weer genoten van het verhaal over Machiel de Graaf die fractievoorzitter was van Gemeenteraadslid Richard de Mos en tegelijkertijd beleidsmedewerker van diezelfde De Mos in de Tweede Kamer. Daar zit toch een prachtig toneelstuk in á la Alfred Jarry of Wim T. Schippers? Ook het verhaal van Margriet Oostveen die tevergeefs op zoek gaat naar boeken van A. F. Th. van der Heijden in de bibliotheek van zijn geboortedorp Geldrop – ‘Dommeldal’– vond ik van een superieure lulligheid.

Alles is lucht en leegte.

Ik zit alleen wel met een probleem. Als eeuwige aspirant-politicus heb ik natuurlijk wel sterke overtuigingen en ideeën nodig, want anders wordt het nooit wat. Heb jij nog een mening voor me? Liefst een beetje rare mening waarmee ik Pauw en Witteman haal. Iets met genen, of is dat alweer achterhaald?

Je,

Willem

PS: Ben ik nog vergeten om je uit te leggen waarom ik Franciscus van den Enden de grootste Nederlander uit de zeventiende eeuw vind. Weet het zelf nog niet precies. Misschien omdat hij in 1674 op last van Lodewijk XIV werd opgehangen.
 
******************
Tekening: Henk Klaren
© 2012 Willem Minderhout
powered by CJ2