archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Vriendschap Maeve van der Steen

2106BZ VriendschapAch wat is het mooi om iets te schrijven over vriendschap op de dag dat een dierbare vriendin wordt begraven. Nee, dat is helemaal niet mooi want dierbare vriendinnen moeten blijven, voor altijd, dierbare vrienden en vriendinnen moeten niet doodgaan.
Nieuwe vriendinnen altijd welkom, maar oude vriendinnen zijn nooit te vervangen.

Het was een mooie dag, een vrolijke dag met kleurige bloemen, witte wijn, broodjes, filmpjes en muziek en foto’s en toespraken. Ik hield er zelf ook een, op eigen verzoek maar vanochtend dacht ik ineens, waarom ga ik spreken en honderden anderen niet?
Omdat ik haar al kende sinds haar zeventiende. Veel langer dan de meeste andere aanwezigen. Ik hield mijn korte verhaal en moest huilen en dat vond niemand erg.
Het was heel stil op de brug bij het Amstelveld toen de met bloemen overladen witte kist naar de rondvaartboot gedragen werd. We gingen aan boord richting Zorgvlied, met de kist in ons midden. Een vaartocht door de prachtige Amsterdamse grachten is altijd een genoegen, zelfs op zo’n grijze winterdag als vandaag. Tientallen flessen van haar lievelingswijn aan boord, (Sauvignon Blanc/Pinot Grigio) ja jongens, de tijd van koffie met cake ligt ver achter ons. Aan het eind van de lange wandeling richting het graf hoorden we in de verte de melancholieke klanken van een bandoneon. Hier en daar een paar snikken. En tot slot dat nare diepe gat. Alsof iemand roept, nu is het echt uit met de pret, de kist gaat nu naar beneden zakken.
Ik was heel dankbaar voor die verzachtende muziek.

Terug in de rondvaartboot door het inmiddels schemerende Amsterdam richting haar vroegere stamkroeg in de Jordaan. Het Amsterdam Light Festival is net begonnen dus er was veel te zien en we konden ook nog bij de fraaie grachtenpanden naar binnen kijken en de kroonluchters en kerstbomen door de ramen bewonderen.
Een sprookjesachtige tocht, en de sfeer werd almaar losser en uitbundiger.
In mijn korte carrière in Hotel Heidepark in Hilversum had ik al opgemerkt dat het op begrafenissen meestal beduidend gezelliger was dan op bruiloften. ‘Er zal wel een heel oud vervelend iemand zijn doodgegaan dat ze vrolijk zijn’ dacht ik toen nog. Maar inmiddels ben ik erachter dat die vrolijkheid een ontlading kan zijn na een moeilijke periode en een zware dag.
In de warme gezelligheid van de kroeg werd er uiteraard weer gedronken en kwamen de bitterballen langs, ja trouwe lezers, het is voor het eerst in mijn geschiedenis als medewerker van de Leunstoel dat ik een stukje schrijf met een glas whisky achter de kiezen.
Een toost onder de luide klanken van ‘Sweet Caroline’, een nummer dat ze ongelofelijk stom vond en daarom door haar zoons vaak gedraaid werd, een beetje pesten daar hielden ze van.
De traantjes kwamen weer op, tijd voor mij om naar huis te gaan.
 
Hoe moet ik mijn vriendschap met haar omschrijven? Nummer een, dat we lol hadden, nummer twee dat we elkaar begrepen. Dat we ons samen altijd vermaakten.
Dat je plezier hebt met elkaar, dat je alles kunt bespreken, dat de ander altijd weet waar je het over hebt, dat is voor mij vriendschap. Een klein beetje houden van hoort er ook bij.
Een touch van liefde, warmte, dat je zin hebt om je vriend of vriendin een knuffel te geven.

Uitspraken als: ‘een echte vriend kan je middenin in de nacht bellen als je in nood bent’ daar heb ik niet zoveel mee. Laat staan de eis: ‘een vriend daar moet je op kunnen rekenen als je gaat verhuizen’ - maar dat komt meer uit de studententijd.
Een mens heeft familie, collega’s, kennissen, huisartsen, soms zelfs hulpverleners nodig, en met stip op één: buren.

Maar laten we met onze vrienden vooral de kroeg in gaan, en lekker uit eten gaan.
Samen met een goede vriend gaan zitten en heerlijk eten en wijnen bestellen, is vaak het allerleukste wat er bestaat.
Geen recept maar een verslag van een uitvaart.

-----------

De droevige illustratie is van Linda Hulshoff.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com




© 2023 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Vriendschap Maeve van der Steen
2106BZ VriendschapAch wat is het mooi om iets te schrijven over vriendschap op de dag dat een dierbare vriendin wordt begraven. Nee, dat is helemaal niet mooi want dierbare vriendinnen moeten blijven, voor altijd, dierbare vrienden en vriendinnen moeten niet doodgaan.
Nieuwe vriendinnen altijd welkom, maar oude vriendinnen zijn nooit te vervangen.

Het was een mooie dag, een vrolijke dag met kleurige bloemen, witte wijn, broodjes, filmpjes en muziek en foto’s en toespraken. Ik hield er zelf ook een, op eigen verzoek maar vanochtend dacht ik ineens, waarom ga ik spreken en honderden anderen niet?
Omdat ik haar al kende sinds haar zeventiende. Veel langer dan de meeste andere aanwezigen. Ik hield mijn korte verhaal en moest huilen en dat vond niemand erg.
Het was heel stil op de brug bij het Amstelveld toen de met bloemen overladen witte kist naar de rondvaartboot gedragen werd. We gingen aan boord richting Zorgvlied, met de kist in ons midden. Een vaartocht door de prachtige Amsterdamse grachten is altijd een genoegen, zelfs op zo’n grijze winterdag als vandaag. Tientallen flessen van haar lievelingswijn aan boord, (Sauvignon Blanc/Pinot Grigio) ja jongens, de tijd van koffie met cake ligt ver achter ons. Aan het eind van de lange wandeling richting het graf hoorden we in de verte de melancholieke klanken van een bandoneon. Hier en daar een paar snikken. En tot slot dat nare diepe gat. Alsof iemand roept, nu is het echt uit met de pret, de kist gaat nu naar beneden zakken.
Ik was heel dankbaar voor die verzachtende muziek.

Terug in de rondvaartboot door het inmiddels schemerende Amsterdam richting haar vroegere stamkroeg in de Jordaan. Het Amsterdam Light Festival is net begonnen dus er was veel te zien en we konden ook nog bij de fraaie grachtenpanden naar binnen kijken en de kroonluchters en kerstbomen door de ramen bewonderen.
Een sprookjesachtige tocht, en de sfeer werd almaar losser en uitbundiger.
In mijn korte carrière in Hotel Heidepark in Hilversum had ik al opgemerkt dat het op begrafenissen meestal beduidend gezelliger was dan op bruiloften. ‘Er zal wel een heel oud vervelend iemand zijn doodgegaan dat ze vrolijk zijn’ dacht ik toen nog. Maar inmiddels ben ik erachter dat die vrolijkheid een ontlading kan zijn na een moeilijke periode en een zware dag.
In de warme gezelligheid van de kroeg werd er uiteraard weer gedronken en kwamen de bitterballen langs, ja trouwe lezers, het is voor het eerst in mijn geschiedenis als medewerker van de Leunstoel dat ik een stukje schrijf met een glas whisky achter de kiezen.
Een toost onder de luide klanken van ‘Sweet Caroline’, een nummer dat ze ongelofelijk stom vond en daarom door haar zoons vaak gedraaid werd, een beetje pesten daar hielden ze van.
De traantjes kwamen weer op, tijd voor mij om naar huis te gaan.
 
Hoe moet ik mijn vriendschap met haar omschrijven? Nummer een, dat we lol hadden, nummer twee dat we elkaar begrepen. Dat we ons samen altijd vermaakten.
Dat je plezier hebt met elkaar, dat je alles kunt bespreken, dat de ander altijd weet waar je het over hebt, dat is voor mij vriendschap. Een klein beetje houden van hoort er ook bij.
Een touch van liefde, warmte, dat je zin hebt om je vriend of vriendin een knuffel te geven.

Uitspraken als: ‘een echte vriend kan je middenin in de nacht bellen als je in nood bent’ daar heb ik niet zoveel mee. Laat staan de eis: ‘een vriend daar moet je op kunnen rekenen als je gaat verhuizen’ - maar dat komt meer uit de studententijd.
Een mens heeft familie, collega’s, kennissen, huisartsen, soms zelfs hulpverleners nodig, en met stip op één: buren.

Maar laten we met onze vrienden vooral de kroeg in gaan, en lekker uit eten gaan.
Samen met een goede vriend gaan zitten en heerlijk eten en wijnen bestellen, is vaak het allerleukste wat er bestaat.
Geen recept maar een verslag van een uitvaart.

-----------

De droevige illustratie is van Linda Hulshoff.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com


© 2023 Maeve van der Steen
powered by CJ2