archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
Ineens is iedereen verdwenen | Nienke Nieuwenhuizen | |||
De laatste week had ik veel mensen om me heen. Mijn zoon vierde zijn vakantie gedeeltelijk bij mij. Het andere deel verbleef hij bij zuslief op 120 km afstand in ons geliefde Portugal. De andere zus kwam onverwacht ook langs. Eigenlijk zouden zij en haar vriend alleen naar Spanje reizen, maar ineens waren ze ook in de buurt. We hadden een gezellige avond samen, met een gezamenlijke maaltijd in Alcoutim. De dag daarna hadden mijn zoon en ik afgesproken om naar mijn dochter (zijn zus), in de Barlavento te reizen. Ik zou daar voor een nacht blijven slapen en hij tot zijn vakantie om was. - Lekker wandelen met dochter, zoon en hond Max aan het mooie strand van Castelejo aan de Westkust. - Onderweg een tentoonstelling van twee kunstzinnige vriendinnen zien in Vila do Bispo. - En in de avond elkaar met veel lol en ach en wee's aftroeven met een spelletje Canasta. De volgende morgen, alvorens ik afscheid moest nemen, hebben mijn dochter en ik samen Max uitgelaten in de ons vertrouwde Mata. Wat was alles droog na al die zon van de laatste maanden. Terug naar Guerreiros Met goede vrienden reed ik terug naar Guerreiros. Zij zouden het weekend bij me logeren. Onderweg stopten we voor de lunch in het mooie oude vissersdorp Santa Luzia. De daar gevangen inktvis is onovertroffen en daar wilde ik hen graag van laten genieten. Tevens was er in het weekend een Festa Arabica in Mertola. Eén van de vrienden was nog nooit in die stad geweest en er werd besloten ons daar zaterdag te vermaken. Jammer genoeg hadden vele anderen die gedachten ook gehad waardoor er vrijwel geen doorkomen aan was tussen de stallen met Moors voedsel en snuisterijen. Gelukkig konden we, lopend langs de stadsmuur waar geen stallen stonden, een blik werpen op Guadiana, kasteel, kerk en het stadhuis annex museum met Romeinse opgravingen. Alle feestdrukte gaf er op zich toch ook wel weer een vrolijk en levendig cachet aan. Alleen over En dan ineens is op de zondag na al die vreugde iedereen verdwenen! Een gewaarwording, waar ik even aan moest wennen! Het is soms heerlijk alleen te zijn, maar als het gebeurt van het één op het andere uur is het wel een grote overgang. Van de weeromstuit begon het ook flink te regenen na een lange tijd van droogte en hield ook ik hield het even niet droog. Ik twijfelde opeens of ik wel aardig genoeg was geweest en aan iedereen genoeg aandacht had besteed. De regen hield twee dagen aan. En waste alle stof weg. Bloemen en gewassen leefden op. Ook mijn muizenissen waren op slag weer verdwenen. Het leven gaat zoals het gaat! Inmiddels is het weer zonnig! De gebruikte handdoeken en lakens zijn droog en liggen in de kast en ik kijk terug op een waardevolle en heerlijke tijd met familie en vrienden! --------- De auteur heeft de illustraties geleverd. |
||||
© 2023 Nienke Nieuwenhuizen | ||||
powered by CJ2 |