De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen		delen printen terug


	The heat was on ... again	Claude Aendenboom
	Toen ik deze warme zomernamiddag onder mijn tuinparasol zat af te koelen met een glaasje water, ontving ik op Instagram een bericht van een beroemde Amerikaanse actrice, een oudere dame die al een tijdje single is. Zij is één van mijn grote idolen. Ik had haar al eerder gecontacteerd op haar Facebook met een ondeugend gedichtje: 'The heat is on'. Daarbij verwees ik uiteraard naar het literair magazine De Leunstoel waar the poem is gepubliceerd. Maar dat is nu al meer dan een jaar geleden! Ik wilde vandaag mijn favoriete filmster meteen terugschrijven maar zij was mij een seconde voor! In eerste instantie gaf ze mij te kennen dat ze vereerd was met een fan zoals mij: ‘I like you so much!’ Ik glimlachte dat dit wederkerig was! En dan vuurde ze enkele vragen op mij af: ‘What's your real name? How old are you?’ So far so good, tot hiertoe nog geen vuiltje aan de felblauwe lucht. Ze vervolgde: ‘May God continue to bless you and protect you!’ Dat klonk wat bizar maar ik wenste haar hetzelfde toe! Als boeddhist respecteer ik immers ieders geloofsovertuiging. En ze ratelde maar door: ‘What do you for a living there, Claude? ‘Eerlijk duurt het langst en daarom vertelde ik haar dat ik un poète maudit ben en dat ik allesbehalve rijk ben. Ze repliceerde: ‘Sorry about that dear, you just have to stay calm okay?’ Moeilijk om Zen te blijven als je met zo'n grote madam communiceert! Ik kreeg plots een vreemd gevoel: Drong de uptown girl aan op een avontuurtje? Beleefd beantwoordde ik al haar vragen. Maar ineens kwam er een soort van kruisverhoor:’Are you married? And how about kids?’ Wilde zij een date met mij? Ergens in Hollywood? Bang zoals altijd voor het liefdesgevaar haakte ik abrupt af: ‘See you later miss, okay?’ In 1986 toen ik sweet sixteen was en die zaterdagavond in de Brusselse bioscoop vertoefde, aanschouwde ik voor het eerst deze ster op het witte doek. Wat was zij mooi, grappig en intelligent, kortom: she was perfect. Want toen de zon weer opkwam was ik een man, het werd zomer...de allereerste keer! Today the heat was on...again! ---------- De fraaie plaat is van Han Busstra.

meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -

Bezigheden > Ontmoetingen
The heat was on ... again	Claude Aendenboom
Toen ik deze warme zomernamiddag onder mijn tuinparasol zat af te koelen met een glaasje water, ontving ik op Instagram een bericht van een beroemde Amerikaanse actrice, een oudere dame die al een tijdje single is. Zij is één van mijn grote idolen. Ik had haar al eerder gecontacteerd op haar Facebook met een ondeugend gedichtje: 'The heat is on'. Daarbij verwees ik uiteraard naar het literair magazine De Leunstoel waar the poem is gepubliceerd. Maar dat is nu al meer dan een jaar geleden! Ik wilde vandaag mijn favoriete filmster meteen terugschrijven maar zij was mij een seconde voor! In eerste instantie gaf ze mij te kennen dat ze vereerd was met een fan zoals mij: ‘I like you so much!’ Ik glimlachte dat dit wederkerig was! En dan vuurde ze enkele vragen op mij af: ‘What's your real name? How old are you?’ So far so good, tot hiertoe nog geen vuiltje aan de felblauwe lucht. Ze vervolgde: ‘May God continue to bless you and protect you!’ Dat klonk wat bizar maar ik wenste haar hetzelfde toe! Als boeddhist respecteer ik immers ieders geloofsovertuiging. En ze ratelde maar door: ‘What do you for a living there, Claude? ‘Eerlijk duurt het langst en daarom vertelde ik haar dat ik un poète maudit ben en dat ik allesbehalve rijk ben. Ze repliceerde: ‘Sorry about that dear, you just have to stay calm okay?’ Moeilijk om Zen te blijven als je met zo'n grote madam communiceert! Ik kreeg plots een vreemd gevoel: Drong de uptown girl aan op een avontuurtje? Beleefd beantwoordde ik al haar vragen. Maar ineens kwam er een soort van kruisverhoor:’Are you married? And how about kids?’ Wilde zij een date met mij? Ergens in Hollywood? Bang zoals altijd voor het liefdesgevaar haakte ik abrupt af: ‘See you later miss, okay?’ In 1986 toen ik sweet sixteen was en die zaterdagavond in de Brusselse bioscoop vertoefde, aanschouwde ik voor het eerst deze ster op het witte doek. Wat was zij mooi, grappig en intelligent, kortom: she was perfect. Want toen de zon weer opkwam was ik een man, het werd zomer...de allereerste keer! Today the heat was on...again! ---------- De fraaie plaat is van Han Busstra.
© 2022 Claude Aendenboom

	powered by CJ2