archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Au fond du coeur Claude Aendenboom

1501BZ Au fondTelkens als de winter bijna voor de deur staat, begin ik enorm te verlangen naar een lekkere Zwitserse kaasfondue. Onlangs was de hunkering weer zo groot dat ik alvast twee pakjes uit de winkelrekken nam. En ik kan zeggen: het smaakt me elk jaar beter en beter.

Ik weet intussen vanwaar deze appetijt vandaan komt. Toen mijn moeder zwanger was van mij werkte ze in een Zwitserse kliniek als verpleegster. In hun luxeappartement te Genève maakte vader met vaste regelmaat kaasfondue klaar voor zijn mooie blondine. En ik zat wellicht in haar buik mee te smullen ... .

Maar vader was in die tijd nogal losbandig, dronk te veel alcohol en deed aan gevaarlijke politiek in de plaatselijke tavernes. Daarom werd hij na een tijdje door de autoriteiten teruggestuurd naar België. Moeder nam wat later ontslag en vertrok vanuit Zürich om hem achterna te vliegen. Tom, mijn oudste broer, was een rustige baby en reisde braafjes mee. Maar ik protesteerde met schopjes vanuit moeders buik, want van de ene dag op de andere moest ik mijn geliefde maaltijd ontberen.

Helaas, tijdens familiefeestjes viel er soms een gemene opmerking over vaders turbulente levensstijl. En daar werd ik zo pijnlijk stil van want ik wist dat vader au fond du coeur een bijzonder goed man was.

Zo nodigde hij mij elke winter uit om samen mijn favoriete fondue te nuttigen. Zonder nog één woord te zeggen genoten wij bij kaarslicht van dit gerecht in zijn piepklein Brussels kamertje. En ik zag telkens weer aan zijn gezicht: dat doet hij écht van harte … .

Oei, het water komt me nu al in de mond!

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven


© 2017 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Au fond du coeur Claude Aendenboom
1501BZ Au fondTelkens als de winter bijna voor de deur staat, begin ik enorm te verlangen naar een lekkere Zwitserse kaasfondue. Onlangs was de hunkering weer zo groot dat ik alvast twee pakjes uit de winkelrekken nam. En ik kan zeggen: het smaakt me elk jaar beter en beter.

Ik weet intussen vanwaar deze appetijt vandaan komt. Toen mijn moeder zwanger was van mij werkte ze in een Zwitserse kliniek als verpleegster. In hun luxeappartement te Genève maakte vader met vaste regelmaat kaasfondue klaar voor zijn mooie blondine. En ik zat wellicht in haar buik mee te smullen ... .

Maar vader was in die tijd nogal losbandig, dronk te veel alcohol en deed aan gevaarlijke politiek in de plaatselijke tavernes. Daarom werd hij na een tijdje door de autoriteiten teruggestuurd naar België. Moeder nam wat later ontslag en vertrok vanuit Zürich om hem achterna te vliegen. Tom, mijn oudste broer, was een rustige baby en reisde braafjes mee. Maar ik protesteerde met schopjes vanuit moeders buik, want van de ene dag op de andere moest ik mijn geliefde maaltijd ontberen.

Helaas, tijdens familiefeestjes viel er soms een gemene opmerking over vaders turbulente levensstijl. En daar werd ik zo pijnlijk stil van want ik wist dat vader au fond du coeur een bijzonder goed man was.

Zo nodigde hij mij elke winter uit om samen mijn favoriete fondue te nuttigen. Zonder nog één woord te zeggen genoten wij bij kaarslicht van dit gerecht in zijn piepklein Brussels kamertje. En ik zag telkens weer aan zijn gezicht: dat doet hij écht van harte … .

Oei, het water komt me nu al in de mond!

------
Het plaatje is van Katharina Kouwenhoven
© 2017 Claude Aendenboom
powered by CJ2