archiefvorig nr.lopend nr. |
||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
Herdenking Rhenus127-ramp in Willemstad | Willem Minderhout | |||
We hebben het Pinksterweekeinde het rivierengebied doorkruist. Een overnachting in Willemstad leek erg handig om zoveel mogelijk mooie plekjes mee te pikken. Willemstad zelf is natuurlijk een van die mooie plekjes. Ik was er al heel lang niet geweest en S. kende het vestingstadje nog helemaal niet. Willemstad is een opmerkelijk gaaf gebleven pareltje van Nederlandse vestingbouw, dat indertijd door prins Maurits uit de grond is gestampt om de Spanjaarden in de buurt van Steenbergen in de klauw te houden. Het mag zich zelfs bogen op de eerste speciaal voor de protestantse eredienst gebouwde kerk in Nederland. Toen we ’s zondags aan het ontbijt zaten op het terras van ons hotelletje zagen we dat zich een bonte stoet soldaten met vaandels, wij meenden oorlogsveteranen, en een blaaskapel zich naast het voormalige stadhuis verzameld hadden. ‘Wat is er aan de hand?’, vroegen wij aan de ober. Het bleek om de herdenking van een in de oorlog getorpedeerde boot vol krijgsgevangenen te gaan. Nieuwsgierig geworden volgden we de stoet die langs ons terras in de richting van het Arsenaal optrok. We spraken een van de soldaten aan die buiten bleef staan. Hij bleek Frans te spreken. De krijgsgevangenen waren Belgen geweest die op weg waren naar krijgsgevangenschap in Duitsland. De boot waarop ze zaten was in het Hollands Diep op een Duitse mijn gelopen. Ongeveer 200 van de 1200 opvarenden kwamen daarbij om het leven. De militair die we aanspraken bleek bij een regiment uit Luik gezeten te hebben waartoe ook een aantal van de slachtoffers behoorden. De herdenking bleek een jaarlijks terugkerende gebeurtenis te zijn. Het was dit jaar de zeventigste keer. In het Arsenaal werd een oecumenische herdenkingsmis gehouden in het Nederlands en in het Frans. We zijn er even binnengegaan, maar ondanks dat het een indrukwekkende vertoning was zijn we weer snel weggeglipt. Een mis is niet zo aan ons besteed. Wel was ik weer eens pijnlijk geconfronteerd met de hiaten in mijn kennis van de Vaderlandse geschiedenis, want ik had van deze ramp nog nooit gehoord. Om alle feiten ordentelijk op te schrijven heb ik uiteraard het internet bezocht voor informatie over de ramp. Opmerkelijk is dat het rampschip nog steeds blijkt te varen. Het was in de oorlog al gelicht en weer in de vaart gebracht en vaart nu tussen Nederland en Roemenië onder de naam Henrean. ------------------------------------------------ De foto's zijn gemaakt door de schrijver -------------------------------------------------- Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer bij bolcom, via de banner rechts. Dan steunt u De Leunstoel! |
||||
© 2015 Willem Minderhout | ||||
powered by CJ2 |