archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Oom Yves is te lief Claude Aendenboom

1006BZ Oom Yves
Oom Yves is inderdaad te lief voor ... opgesmukte vrouwtjes die graag munt uit hem willen slaan. Hij heeft die liefdesmicrobe waarschijnlijk van jongs af aan in het buitenland opgedaan. Oom Yves was immers afgestudeerd als elektricien en ging kort daarna voor een grote firma ver van huis werken. Zo was hij achtereenvolgens in het arme India terechtgekomen alsook in het bruisende Brazilië en het primitieve Nigeria.

Blijkbaar had hij in die landen zijn dikke salaris aan goedkope hoertjes kunnen spenderen, want toen hij tussentijds in België vakantie nam, zag ik hoe hij op feestjes steevast naar zijn schoonzuster en ander vrouwelijk schoon gluurde. Hij keurde de vrouwen toen reeds als vee. En hoewel ik nog maar een kind was, wist ik al een beetje hoe de vork aan de steel zat.

Hij trouwde uiteindelijk met een Roemeense schoonheid. Lola was haar naam en ze had een bos zwartkrullend haar. Na twee jaar huwelijk had Lola een grote verrassing voor haar man klaarstaan toen hij na drie maanden buitenland terugkwam: Yves kwam thuis in een volkomen lege studio. Z'n vrouw was immers verdwenen en had alles weggeroofd. Ze had alleen een briefje achtergelaten waarbij zij de echtscheiding aanvroeg. Oom Yves heeft haar nooit meer teruggezien.

Ontgoocheld in de 'liefde' zat hij voortaan muisstil voor zich uit te staren op familiefeestjes. Maar zijn lijdensweg zou echter nog maar pas beginnen. Want Yves bleef te lief voor andere uitdagende vrouwen die met een kille berekendheid z'n geld aftroggelden!

Toch verwittigden zijn broers en zussen hem herhaaldelijk om niet altijd klaar te staan met zijn portemonnee als hij een 'mooie' vrouw ontmoette. Onlangs maande mijn moeder hem om niet als een ezel steeds tegen dezelfde steen te stoten. Hij antwoordde haar wat laconiek: ik voel het niet meer als ik de ezel uithang, ik kan wel tegen een stootje. Maar eigenlijk was niet zijn pootje maar wél z'n hart sinds lang gebroken!
 
************************
De tekening is van Elène Klaren


© 2013 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Oom Yves is te lief Claude Aendenboom
1006BZ Oom Yves
Oom Yves is inderdaad te lief voor ... opgesmukte vrouwtjes die graag munt uit hem willen slaan. Hij heeft die liefdesmicrobe waarschijnlijk van jongs af aan in het buitenland opgedaan. Oom Yves was immers afgestudeerd als elektricien en ging kort daarna voor een grote firma ver van huis werken. Zo was hij achtereenvolgens in het arme India terechtgekomen alsook in het bruisende Brazilië en het primitieve Nigeria.

Blijkbaar had hij in die landen zijn dikke salaris aan goedkope hoertjes kunnen spenderen, want toen hij tussentijds in België vakantie nam, zag ik hoe hij op feestjes steevast naar zijn schoonzuster en ander vrouwelijk schoon gluurde. Hij keurde de vrouwen toen reeds als vee. En hoewel ik nog maar een kind was, wist ik al een beetje hoe de vork aan de steel zat.

Hij trouwde uiteindelijk met een Roemeense schoonheid. Lola was haar naam en ze had een bos zwartkrullend haar. Na twee jaar huwelijk had Lola een grote verrassing voor haar man klaarstaan toen hij na drie maanden buitenland terugkwam: Yves kwam thuis in een volkomen lege studio. Z'n vrouw was immers verdwenen en had alles weggeroofd. Ze had alleen een briefje achtergelaten waarbij zij de echtscheiding aanvroeg. Oom Yves heeft haar nooit meer teruggezien.

Ontgoocheld in de 'liefde' zat hij voortaan muisstil voor zich uit te staren op familiefeestjes. Maar zijn lijdensweg zou echter nog maar pas beginnen. Want Yves bleef te lief voor andere uitdagende vrouwen die met een kille berekendheid z'n geld aftroggelden!

Toch verwittigden zijn broers en zussen hem herhaaldelijk om niet altijd klaar te staan met zijn portemonnee als hij een 'mooie' vrouw ontmoette. Onlangs maande mijn moeder hem om niet als een ezel steeds tegen dezelfde steen te stoten. Hij antwoordde haar wat laconiek: ik voel het niet meer als ik de ezel uithang, ik kan wel tegen een stootje. Maar eigenlijk was niet zijn pootje maar wél z'n hart sinds lang gebroken!
 
************************
De tekening is van Elène Klaren
© 2013 Claude Aendenboom
powered by CJ2