De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Bij ons in de straat		delen printen terug


	Op pinguïnjacht	Rob van Olphen
	In de jaren zestig was ik eigenaar van een dierenwinkel en had regelmatig contact met Joop. Joop was importeur van tropische vissen. Die vissen kocht hij van overal ter wereld en soms importeerde hij ook vogels en zoogdieren. Deze bijzondere dieren verkocht hij aan dierentuinen, waar er destijds veel meer van waren dan vandaag de dag. Joop had enkel kennis van tropische vissen en als er problemen waren met vogels of zoogdieren, belde hij mij voor advies. Op een vroege zondagochtend, belde hij mij helemaal in paniek wakker: ‘Ze zijn ontsnapt!’ riep hij. ‘Wie zijn er ontsnapt?’ vroeg ik met slaperige stem. ‘De pinguïns!’ schreeuwde Joop, ‘Kom me alsjeblieft helpen!’ Wat bleek? Bij een zending uit Chili, had Joop Humboldt pinguïns mee laten komen en had deze dieren op zaterdag opgehaald van Schiphol. Hij had niet de adequate accommodatie om die dieren onder te brengen en heeft toen maar in zijn tuin iets geïmproviseerd. Het was winter en gelukkig zijn deze dieren de kou gewend, maar niet wetende dat het hele intelligente dieren zijn, waren de pinguïns uitgebroken. Tot hun grote plezier stonden in de tuin van Joop hele grote bassins met koi karpers en andere koudwatervissen. Daar hebben de pinguïns zich heerlijk aan tegoed gedaan en zijn na de maaltijd op verkenning gegaan door onder de schutting te kruipen en over andere hindernissen heen te springen. Zo werden op zondagmorgen de buren in de Transvaalwijk verrast met een bezoek van een groep Humboldt pinguïns, de Spheniscus Homboldti uit Chili. Zeventig centimeter lang, vijf kilo zwaar en gewapend met een vlijmscherp sterke snavel. Ze marcheerden niet alleen in tuinen door de buurt, sommige slimmeriken liepen zelfs waggelend over de Paul Krugerlaan! Gelukkig was er zo vroeg op de zondagochtend weinig verkeer, maar wie er wel passeerde keek met grote verwondering naar de wandelende pinguïns en naar ons, hoe wij gewapend met werkhandschoenen probeerden de dieren te pakken te krijgen. Na heel veel moeite is het uiteindelijk gelukt om alle pinguïns gezond en wel te vangen. Als dit al niet gek genoeg was, was er een paar weken later weer paniek bij Joop. Een kraagbeer was uit zijn hok ontsnapt en niemand durfde de loods in. Ik ben beslist geen held, maar het moest toch wel worden opgelost. Gewapend met een bezemsteel en een grote pot bloemenhoning, heb ik een honingspoor gemaakt naar de beer zijn hok en heb de pot honing in het hok neergezet. De adrenaline gierde door mijn lijf! Tijdens mijn honingspoor-actie stonden Joop en zijn medewerkers veilig achter glas met de schrik in hun lijf toe te kijken. Gelukkig had deze honingtruc succes. Zonder problemen ging de beer zijn onderkomen weer in, waar hij zich voldaan tegoed deed aan de lekkernij. Na deze spannende avonturen, heb ik Joop het welgemeende advies op zijn hart gedrukt; ‘Houd je bij je tropische vissen.’ Ik ben reuzeblij dat de handel van exotische dieren nu verboden is. Dieren horen niet in een kooi, maar moeten in moeders natuur verblijven. Desalniettemin heeft het in dit geval een paar komische onwerkelijke waargebeurde verhalen opgeleverd, waar ik met plezier aan terugdenk. ---------- Han Busstra laat zien hoe dat gaat.

meer Rob van Olphen - meer "Bij ons in de straat"

Beschouwingen > Bij ons in de straat
Op pinguïnjacht	Rob van Olphen
In de jaren zestig was ik eigenaar van een dierenwinkel en had regelmatig contact met Joop. Joop was importeur van tropische vissen. Die vissen kocht hij van overal ter wereld en soms importeerde hij ook vogels en zoogdieren. Deze bijzondere dieren verkocht hij aan dierentuinen, waar er destijds veel meer van waren dan vandaag de dag. Joop had enkel kennis van tropische vissen en als er problemen waren met vogels of zoogdieren, belde hij mij voor advies. Op een vroege zondagochtend, belde hij mij helemaal in paniek wakker: ‘Ze zijn ontsnapt!’ riep hij. ‘Wie zijn er ontsnapt?’ vroeg ik met slaperige stem. ‘De pinguïns!’ schreeuwde Joop, ‘Kom me alsjeblieft helpen!’ Wat bleek? Bij een zending uit Chili, had Joop Humboldt pinguïns mee laten komen en had deze dieren op zaterdag opgehaald van Schiphol. Hij had niet de adequate accommodatie om die dieren onder te brengen en heeft toen maar in zijn tuin iets geïmproviseerd. Het was winter en gelukkig zijn deze dieren de kou gewend, maar niet wetende dat het hele intelligente dieren zijn, waren de pinguïns uitgebroken. Tot hun grote plezier stonden in de tuin van Joop hele grote bassins met koi karpers en andere koudwatervissen. Daar hebben de pinguïns zich heerlijk aan tegoed gedaan en zijn na de maaltijd op verkenning gegaan door onder de schutting te kruipen en over andere hindernissen heen te springen. Zo werden op zondagmorgen de buren in de Transvaalwijk verrast met een bezoek van een groep Humboldt pinguïns, de Spheniscus Homboldti uit Chili. Zeventig centimeter lang, vijf kilo zwaar en gewapend met een vlijmscherp sterke snavel. Ze marcheerden niet alleen in tuinen door de buurt, sommige slimmeriken liepen zelfs waggelend over de Paul Krugerlaan! Gelukkig was er zo vroeg op de zondagochtend weinig verkeer, maar wie er wel passeerde keek met grote verwondering naar de wandelende pinguïns en naar ons, hoe wij gewapend met werkhandschoenen probeerden de dieren te pakken te krijgen. Na heel veel moeite is het uiteindelijk gelukt om alle pinguïns gezond en wel te vangen. Als dit al niet gek genoeg was, was er een paar weken later weer paniek bij Joop. Een kraagbeer was uit zijn hok ontsnapt en niemand durfde de loods in. Ik ben beslist geen held, maar het moest toch wel worden opgelost. Gewapend met een bezemsteel en een grote pot bloemenhoning, heb ik een honingspoor gemaakt naar de beer zijn hok en heb de pot honing in het hok neergezet. De adrenaline gierde door mijn lijf! Tijdens mijn honingspoor-actie stonden Joop en zijn medewerkers veilig achter glas met de schrik in hun lijf toe te kijken. Gelukkig had deze honingtruc succes. Zonder problemen ging de beer zijn onderkomen weer in, waar hij zich voldaan tegoed deed aan de lekkernij. Na deze spannende avonturen, heb ik Joop het welgemeende advies op zijn hart gedrukt; ‘Houd je bij je tropische vissen.’ Ik ben reuzeblij dat de handel van exotische dieren nu verboden is. Dieren horen niet in een kooi, maar moeten in moeders natuur verblijven. Desalniettemin heeft het in dit geval een paar komische onwerkelijke waargebeurde verhalen opgeleverd, waar ik met plezier aan terugdenk. ---------- Han Busstra laat zien hoe dat gaat.
© 2024 Rob van Olphen

	powered by CJ2