archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
De onzichtbare ambtswoning. Willem Minderhout

1913BS CatshuisZou de ambtswoning van een regeringsleider iets over de aard van de politieke cultuur van een land zeggen?  Misschien wel. De Franse grandeur wordt perfect gesymboliseerd door het Elysée en het Matignon; het Witte Huis verpersoonlijkt ‘het nieuwe Rome’; 10 Downingstreet heeft een grootburgerlijke allure; het enorme Turkse presidentieel complex dat Erdogan heeft laten bouwen straalt een Ceaucescu-achtige megalomanie uit. Zo kan men ongetwijfeld nog wel even doorgaan, maar ik ben geen ambstwoningoloog.

Als de ambtswoning van een regeringsleider inderdaad iets zegt over een land, dan kunnen we in Nederland voorlopig nog wel even fluiten naar die ‘nieuwe bestuurscultuur’, die volgens Jos Heymans vooral ‘openheid en transparantie’ belooft. ‘Weg met de achterkamertjes, weg met de stiekeme overlegjes. We mogen voortaan alles weten’, schreef hij in zijn RTL-column.

Ik moest hieraan denken toen ik afgelopen zondag het landgoed Sorghvliet bezocht. Dit landgoed was ooit de tuin van wat nu de ambtswoning van onze eigen premier is: het Catshuis. Langs de Johan de Wittlaan is het Catshuis afgeschermd door een dichte rij bomen. Je kunt er slechts enigszins een glimp van opvangen als je je neus door de spijlen van de toegangspoort steekt. U weet wel: die poort waar in tijden van crisis of andere opwindende gebeurtenissen lange rijen verslaggevers staan te koukleumen. Als er marechaussees op wacht staan durf ik dat nooit te doen.

Ook vanuit park Sorghvliet, waartoe slechts een beperkt aantal gelukkigen zoals ik die een jaarkaart hebben weten te bemachtigen toegang heeft, is het Catshuis nauwelijks te zien. Het metalen rasterwerk van het metershoge hek is afgeschut met rieten schermen en daarachter staan weer rijen coniferen.

‘Waarom zou dat zijn?’, zo vroeg ik mij af? Zou het kabinet de gewoonte hebben om naakt te volleyballen in de tuin? Of lopen ze er met grote borden ‘Functie Elders’ te sjouwen? Ik heb werkelijk geen idee waarom wij burgers het Catshuis niet mogen zien.

Enige tijd geleden was er commotie toen het ministerie van Algemene Zaken tijdens de verbouwing van het Binnenhof tijdelijke kantoorfaciliteiten in de tuin van het Catshuis wilde bouwen.  De gemeente Den Haag wilde aan deze barbarij niet meewerken en de plannen werden ingetrokken.  Ik heb die commotie nooit begrepen, want ook die tijdelijke kantoren zouden volstrekt onzichtbaar zijn geweest voor het publiek.

Wil het echt wat worden met die nieuwe bestuurscultuur dan denk ik niet dat we veel te verwachten hebben van omslachtige draken van wetten als de Wet Open Overheid die alle whatsappjes van ambtenaren en bestuurders vrij wil geven. Nee: als we echt willen kappen met de achterkamertjescultuur dan moet om te beginnen het Catshuis die sfeer van openheid uitstralen. Nu is het een symbool voor achterkamertjes.

Het is wellicht in strijd met de klimaatdoelstellingen, maar ik meen dat het van nationaal belang is dat alle bomen die het Catshuis aan het zicht onttrekken gekapt worden. Laat dit prachtige landhuis, waar ooit Vader Cats zelf resideerde, weer zien aan het volk.

Geachte heer Rutte, laat zien dat u die transparantie serieus neemt! Laat het Catshuis uitstralen dat u niets te verbergen heeft! Neem de bijl ter hand en toon ons uw ambtswoning! 

-----------

De foto is van Willem Minderhout


© 2022 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
De onzichtbare ambtswoning. Willem Minderhout
1913BS CatshuisZou de ambtswoning van een regeringsleider iets over de aard van de politieke cultuur van een land zeggen?  Misschien wel. De Franse grandeur wordt perfect gesymboliseerd door het Elysée en het Matignon; het Witte Huis verpersoonlijkt ‘het nieuwe Rome’; 10 Downingstreet heeft een grootburgerlijke allure; het enorme Turkse presidentieel complex dat Erdogan heeft laten bouwen straalt een Ceaucescu-achtige megalomanie uit. Zo kan men ongetwijfeld nog wel even doorgaan, maar ik ben geen ambstwoningoloog.

Als de ambtswoning van een regeringsleider inderdaad iets zegt over een land, dan kunnen we in Nederland voorlopig nog wel even fluiten naar die ‘nieuwe bestuurscultuur’, die volgens Jos Heymans vooral ‘openheid en transparantie’ belooft. ‘Weg met de achterkamertjes, weg met de stiekeme overlegjes. We mogen voortaan alles weten’, schreef hij in zijn RTL-column.

Ik moest hieraan denken toen ik afgelopen zondag het landgoed Sorghvliet bezocht. Dit landgoed was ooit de tuin van wat nu de ambtswoning van onze eigen premier is: het Catshuis. Langs de Johan de Wittlaan is het Catshuis afgeschermd door een dichte rij bomen. Je kunt er slechts enigszins een glimp van opvangen als je je neus door de spijlen van de toegangspoort steekt. U weet wel: die poort waar in tijden van crisis of andere opwindende gebeurtenissen lange rijen verslaggevers staan te koukleumen. Als er marechaussees op wacht staan durf ik dat nooit te doen.

Ook vanuit park Sorghvliet, waartoe slechts een beperkt aantal gelukkigen zoals ik die een jaarkaart hebben weten te bemachtigen toegang heeft, is het Catshuis nauwelijks te zien. Het metalen rasterwerk van het metershoge hek is afgeschut met rieten schermen en daarachter staan weer rijen coniferen.

‘Waarom zou dat zijn?’, zo vroeg ik mij af? Zou het kabinet de gewoonte hebben om naakt te volleyballen in de tuin? Of lopen ze er met grote borden ‘Functie Elders’ te sjouwen? Ik heb werkelijk geen idee waarom wij burgers het Catshuis niet mogen zien.

Enige tijd geleden was er commotie toen het ministerie van Algemene Zaken tijdens de verbouwing van het Binnenhof tijdelijke kantoorfaciliteiten in de tuin van het Catshuis wilde bouwen.  De gemeente Den Haag wilde aan deze barbarij niet meewerken en de plannen werden ingetrokken.  Ik heb die commotie nooit begrepen, want ook die tijdelijke kantoren zouden volstrekt onzichtbaar zijn geweest voor het publiek.

Wil het echt wat worden met die nieuwe bestuurscultuur dan denk ik niet dat we veel te verwachten hebben van omslachtige draken van wetten als de Wet Open Overheid die alle whatsappjes van ambtenaren en bestuurders vrij wil geven. Nee: als we echt willen kappen met de achterkamertjescultuur dan moet om te beginnen het Catshuis die sfeer van openheid uitstralen. Nu is het een symbool voor achterkamertjes.

Het is wellicht in strijd met de klimaatdoelstellingen, maar ik meen dat het van nationaal belang is dat alle bomen die het Catshuis aan het zicht onttrekken gekapt worden. Laat dit prachtige landhuis, waar ooit Vader Cats zelf resideerde, weer zien aan het volk.

Geachte heer Rutte, laat zien dat u die transparantie serieus neemt! Laat het Catshuis uitstralen dat u niets te verbergen heeft! Neem de bijl ter hand en toon ons uw ambtswoning! 

-----------

De foto is van Willem Minderhout
© 2022 Willem Minderhout
powered by CJ2