archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Donorwetdilemma's Henk Klaren

1402BS DonorwetEr ligt een patiënt op een operatietafel. Een orgaan werkt niet meer. Als het niet op korte termijn vervangen wordt, gaat de patiënt dood. Er ís zo’n orgaan beschikbaar. Het ligt te wachten in een bakje op een tafeltje-met-wieltjes naast de operatietafel. De levensduur van het orgaan is beperkt. Er is verder niemand in de buurt wiens leven met het orgaan gered kan worden. De chirurg pakt zijn of haar mes al. Een administratieve kracht komt binnenstormen met het dossier van de patiënt: patiënt is geen donor! De chirurg bergt haar of zijn mes maar weer op. De patiënt sterft even later. Het orgaan wordt in de gft-bak gegooid. Een dag als alle andere in het ziekenhuis?

Een voorzitter van een wetenschappelijk bureau van een centrumrechtse politieke partij komt aan zijn einde na een lang, productief en bevredigend leven vol twijfels. Veel van zijn organen zijn nog goed bruikbaar. De medici vragen de nabestaanden of ze er één of twee mogen gebruiken om levens te redden. Maar de overleden voorzitter had het recht op twijfel geclaimd en daarmee het recht opgeëist om zijn nabestaanden op te zadelen met een moeilijke keuze op een moment dat ze in rust met hun verdriet zouden moeten kunnen omgaan. Het lichaam van de voorzitter ging het graf in met alles er op en er aan.

Een scooterrijder zonder helm heeft een ongeluk. Hij is meteen dood. Er was hem diverse malen gevraagd of hij al dan niet orgaandonor wilde zijn. Hij had zich nooit verwaardigd om antwoord te geven op die vraag. Daarmee was hij dus donor. Níet ongevraagd, want betrokkene wist (want iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen) dat hij donor was tenzij hij of zij het tegendeel had vastgelegd. De organen gingen dus naar één of meer ziekenhuizen. Niet naar de Staat, maar naar zíekenhuizen en uiteindelijk naar doodzieke patiënten. Er werden diverse levens mee gered.

Eerste Kamer: kies maar.

------
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl

© 2016 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Donorwetdilemma's Henk Klaren
1402BS DonorwetEr ligt een patiënt op een operatietafel. Een orgaan werkt niet meer. Als het niet op korte termijn vervangen wordt, gaat de patiënt dood. Er ís zo’n orgaan beschikbaar. Het ligt te wachten in een bakje op een tafeltje-met-wieltjes naast de operatietafel. De levensduur van het orgaan is beperkt. Er is verder niemand in de buurt wiens leven met het orgaan gered kan worden. De chirurg pakt zijn of haar mes al. Een administratieve kracht komt binnenstormen met het dossier van de patiënt: patiënt is geen donor! De chirurg bergt haar of zijn mes maar weer op. De patiënt sterft even later. Het orgaan wordt in de gft-bak gegooid. Een dag als alle andere in het ziekenhuis?

Een voorzitter van een wetenschappelijk bureau van een centrumrechtse politieke partij komt aan zijn einde na een lang, productief en bevredigend leven vol twijfels. Veel van zijn organen zijn nog goed bruikbaar. De medici vragen de nabestaanden of ze er één of twee mogen gebruiken om levens te redden. Maar de overleden voorzitter had het recht op twijfel geclaimd en daarmee het recht opgeëist om zijn nabestaanden op te zadelen met een moeilijke keuze op een moment dat ze in rust met hun verdriet zouden moeten kunnen omgaan. Het lichaam van de voorzitter ging het graf in met alles er op en er aan.

Een scooterrijder zonder helm heeft een ongeluk. Hij is meteen dood. Er was hem diverse malen gevraagd of hij al dan niet orgaandonor wilde zijn. Hij had zich nooit verwaardigd om antwoord te geven op die vraag. Daarmee was hij dus donor. Níet ongevraagd, want betrokkene wist (want iedere Nederlander wordt geacht de wet te kennen) dat hij donor was tenzij hij of zij het tegendeel had vastgelegd. De organen gingen dus naar één of meer ziekenhuizen. Niet naar de Staat, maar naar zíekenhuizen en uiteindelijk naar doodzieke patiënten. Er werden diverse levens mee gered.

Eerste Kamer: kies maar.

------
De tekening is van Linda Hulshof
Meer informatie op: www.lindahulshof.nl
© 2016 Henk Klaren
powered by CJ2