archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
Ons laatste houvast Julius Pasgeld

2103VG HouvastJe hoort er vrijwel nooit iets over. Reden te meer dus om er eens bij stil te staan: in-tu-ïtie.
De mooiste omschrijving van intuïtie die ik in de woordenboeken vond was: ‘innerlijk weten’. Een andere mooie was: ‘een manier van kennen, die volstrekt buiten het begripsmatige omgaat’. En verder: ‘een zesde zintuig’ en ‘inzicht zonder erover na te denken’.
Het grappige is, dat alles wat je over intuïtie wil schrijven of zeggen beredeneerd is. Want schrijven en praten doe je met taal. En taal is gebaseerd op nadenken. En dàt is nou precies wat intuïtie niet is.
Ook gevoelens hoeven lang niet altijd gebaseerd te zijn op intuïtie. Gevoelens zijn meestal gebaseerd op angst, blijdschap of hoop.
Dus misschien kan ik nu maar beter ophouden om over intuïtie te schrijven en verder mijn mond houden.

Maar jeetjemina. Hoe moet ik dan het achterste van mijn tong aan anderen laten zien? Of geldt de opbrengst van mijn intuïtie alleen maar voor mezelf? En niet voor anderen?
Zo gaat het waarschijnlijk ook bij dieren. Bij dieren spreken we over instinct. Dat is natuurlijk net zoiets als intuïtie. Dieren worden gelukkig vaak voornamelijk geleid door hun instinct. Mensen allang niet meer. Die raken vanwege hun verstand al spoedig op een zijspoor en tetteren vanaf dat zijspoor anderen vaak in het oor wat wel en niet goed voor ze is. Mensen zijn vaak de weg kwijt. Van het padje af, heet zoiets.
Dus: intuïtie geldt alleen maar voor jezelf. En is eigenlijk het mooiste wat er is in een wereld vol dwaling, twijfel, misverstand, onbegrip, onzekerheid, haat en geweld.

Waarom zou ik het dus nu over mijn intuïtie gaan hebben, als dat alleen maar goed is voor mezelf. Want wat goed is voor mezelf hoeft echt niet goed voor een ander te zijn.
Leven en laten leven dus.
Misschien is dat ook een idee voor de machthebbers in Israël en de Gaza-strook. Vooral dat ‘laten leven’.

Zogenaamd verstandige mensen zeggen vaak (en vooral als ze zelf gelijk willen hebben)  dat je er lelijk naast kunt zitten met je intuïtie. Maar als je er naast zit, was dat dus per definitie geen intuïtie. Maar een wensdroom. Een vergissing. Of een tekortkoming in je beoordelingsvermogen. Want met je intuïtie zit je altijd goed. Anders is het geen intuïtie.
‘Verstandige’ mensen zijn vaak niet te vertrouwen. Die zijn dikwijls uit op je geld. Of proberen je te misleiden om er zelf beter van te worden.
Om dat te herkennen moet je dus een beroep doen op je eigen intuïtie.
Dat is echt ons laatste houvast in een wereld vol bedrog.

Het zou een vak op school moeten zijn: ‘intuïtie-ontwikkeling’.

----------

De indringende illustratie is van Linda Hulshof.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com




© 2023 Julius Pasgeld meer Julius Pasgeld - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
Ons laatste houvast Julius Pasgeld
2103VG HouvastJe hoort er vrijwel nooit iets over. Reden te meer dus om er eens bij stil te staan: in-tu-ïtie.
De mooiste omschrijving van intuïtie die ik in de woordenboeken vond was: ‘innerlijk weten’. Een andere mooie was: ‘een manier van kennen, die volstrekt buiten het begripsmatige omgaat’. En verder: ‘een zesde zintuig’ en ‘inzicht zonder erover na te denken’.
Het grappige is, dat alles wat je over intuïtie wil schrijven of zeggen beredeneerd is. Want schrijven en praten doe je met taal. En taal is gebaseerd op nadenken. En dàt is nou precies wat intuïtie niet is.
Ook gevoelens hoeven lang niet altijd gebaseerd te zijn op intuïtie. Gevoelens zijn meestal gebaseerd op angst, blijdschap of hoop.
Dus misschien kan ik nu maar beter ophouden om over intuïtie te schrijven en verder mijn mond houden.

Maar jeetjemina. Hoe moet ik dan het achterste van mijn tong aan anderen laten zien? Of geldt de opbrengst van mijn intuïtie alleen maar voor mezelf? En niet voor anderen?
Zo gaat het waarschijnlijk ook bij dieren. Bij dieren spreken we over instinct. Dat is natuurlijk net zoiets als intuïtie. Dieren worden gelukkig vaak voornamelijk geleid door hun instinct. Mensen allang niet meer. Die raken vanwege hun verstand al spoedig op een zijspoor en tetteren vanaf dat zijspoor anderen vaak in het oor wat wel en niet goed voor ze is. Mensen zijn vaak de weg kwijt. Van het padje af, heet zoiets.
Dus: intuïtie geldt alleen maar voor jezelf. En is eigenlijk het mooiste wat er is in een wereld vol dwaling, twijfel, misverstand, onbegrip, onzekerheid, haat en geweld.

Waarom zou ik het dus nu over mijn intuïtie gaan hebben, als dat alleen maar goed is voor mezelf. Want wat goed is voor mezelf hoeft echt niet goed voor een ander te zijn.
Leven en laten leven dus.
Misschien is dat ook een idee voor de machthebbers in Israël en de Gaza-strook. Vooral dat ‘laten leven’.

Zogenaamd verstandige mensen zeggen vaak (en vooral als ze zelf gelijk willen hebben)  dat je er lelijk naast kunt zitten met je intuïtie. Maar als je er naast zit, was dat dus per definitie geen intuïtie. Maar een wensdroom. Een vergissing. Of een tekortkoming in je beoordelingsvermogen. Want met je intuïtie zit je altijd goed. Anders is het geen intuïtie.
‘Verstandige’ mensen zijn vaak niet te vertrouwen. Die zijn dikwijls uit op je geld. Of proberen je te misleiden om er zelf beter van te worden.
Om dat te herkennen moet je dus een beroep doen op je eigen intuïtie.
Dat is echt ons laatste houvast in een wereld vol bedrog.

Het zou een vak op school moeten zijn: ‘intuïtie-ontwikkeling’.

----------

De indringende illustratie is van Linda Hulshof.
Meer informatie: lindahulshof71@gmail.com


© 2023 Julius Pasgeld
powered by CJ2