archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > De poëtische wereld delen printen terug
Het nieuwe seizoen Jaap van Lakerveld

Die kleffe lucht, ik voelde me steeds lomer
Een natte moesson teisterde de streek
Het groen was veel te groen; mijn huid te bleek
‘De herfst valt voortaan, zegt men, in de zomer’

Geen zin om op te staan. Ik werd steeds slomer
Van al te lang in bed en week na week
Die regen tegen ’t glas, waar je naar keek,
En 'wat een weer!' bij elke binnenkomer.

Toen werd september zichtbaar door het groen,
De druppels treurden niet meer langs de ruiten.
Terwijl nu in de tuin de vogels fluiten,
Start de TV haar nieuwe hoogseizoen.

Van Keyl tot Pauw, ze lijken niet te stuiten
Maar ik zit in de tuin; ik zit nu buiten.



© 2006 Jaap van Lakerveld meer Jaap van Lakerveld - meer "De poëtische wereld" -
Beschouwingen > De poëtische wereld
Het nieuwe seizoen Jaap van Lakerveld
Die kleffe lucht, ik voelde me steeds lomer
Een natte moesson teisterde de streek
Het groen was veel te groen; mijn huid te bleek
‘De herfst valt voortaan, zegt men, in de zomer’

Geen zin om op te staan. Ik werd steeds slomer
Van al te lang in bed en week na week
Die regen tegen ’t glas, waar je naar keek,
En 'wat een weer!' bij elke binnenkomer.

Toen werd september zichtbaar door het groen,
De druppels treurden niet meer langs de ruiten.
Terwijl nu in de tuin de vogels fluiten,
Start de TV haar nieuwe hoogseizoen.

Van Keyl tot Pauw, ze lijken niet te stuiten
Maar ik zit in de tuin; ik zit nu buiten.

© 2006 Jaap van Lakerveld
powered by CJ2