archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept delen printen terug
De Joodse pianiste Claude Aendenboom

2215VG PianisteIk ben een boek aan het lezen over de beroemde Joodse Alice Herz-Sommer (Praag, 26 november 1903 – Londen, 23 februari 2014) Ze overleefde de Holocaust vooral door haar vele optredens in een concentratiekamp. Haar levensverhaal 'De pianiste van Theresienstadt' is geschreven door Caroline Stoessinger.

In haar jeugd kwam Alice veelvuldig met de joodse schrijver Franz Kafka in contact. Vlak voor de oorlog begon de Tsjechische Alice in Europa door te breken als muzikaal wonder, maar ze werd in 1943 samen met haar man Leopold en hun zesjarige zoontje naar Theresiënstadt gedeporteerd. Haar man overleed een jaar later in kamp Dachau. Alice vestigde zich in 1946 in Israël waar ze, naar eigen zeggen, heel gelukkig was. Als virtuoos pianiste maakte ze daar ook veel furore en gaf er graag muziekles.
In 1986 verhuisde ze naar Londen. Haar zoon overleed daar in 2001. In 2012 verscheen dus 'De pianiste van Theresienstadt' waarin zij haar levensverhaal uiteenzette. Ze was toen 108 jaar! Ze was op dat moment de oudste Holocaustoverlevende. 

Ik heb nooit begrepen waarom een mens een ander volk zo kan haten. En ik snap nog minder waarom er als gevolg daarvan zulke wreedheden tegenover andere rassen plaatsvinden. Al jaren denk ik er diep filosofisch over na, maar ik heb geen antwoord gevonden.

Onlangs werd ik plots om twee uur 's nachts gewekt door pianomuziek. Wellicht van mijn nieuwe buren in het appartement pal boven mij. Ze waren onlangs met de ladderlift allerlei meubelen naar de zestiende etage aan het overbrengen. Deze mensen waren van vreemde origine en ik zag ook hoe zij uiterst voorzichtig een mooie dure vleugelpiano over het balkon naar binnen trokken.  
Ach ja, enkele nachten later om vier uur hoorde ik alweer die pianomuziek. Ik ontwaakte uit een diepe slaap, ik hoorde hun opgewonden stemmen en stond lichtjes geïrriteerd op voor een straffe kop koffie.
En zondagnacht weer hetzelfde liedje, nu om klokslag 12 uur. Ik probeerde verder te slapen, tevergeefs. Ik begon deze mensen te vervloeken en riep: ‘Hey, kan het wat stiller?’

Vannacht was het voor de vierde keer. Ik riep nu wat luider richting plafond:’Keer terug naar jullie land of ik...!’
Ik schrok van mezelf. En plots begreep ik hoe vreemdelingenhaat ontstaat, ik had eindelijk het antwoord op mijn jarenlange denkwerk over xenofobie.
En dus besluit ik om vanaf nu zoveel mogelijk te genieten van de gratis pianoconcerten zoals destijds de Duitse kampbewakers dat deden bij de honderd optredens van Alice Herz. Zij speelde vele sonates van Beethoven en meerdere malen etudes van Chopin. Ja, ze was de strijdvaardige pianiste van Theresienstadt.

----------

De tekening is van Katharina Kouwenhoven.
© 2025 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "De wereldliteratuur roept" -
Vermaak en Genot > De wereldliteratuur roept
De Joodse pianiste Claude Aendenboom
2215VG PianisteIk ben een boek aan het lezen over de beroemde Joodse Alice Herz-Sommer (Praag, 26 november 1903 – Londen, 23 februari 2014) Ze overleefde de Holocaust vooral door haar vele optredens in een concentratiekamp. Haar levensverhaal 'De pianiste van Theresienstadt' is geschreven door Caroline Stoessinger.

In haar jeugd kwam Alice veelvuldig met de joodse schrijver Franz Kafka in contact. Vlak voor de oorlog begon de Tsjechische Alice in Europa door te breken als muzikaal wonder, maar ze werd in 1943 samen met haar man Leopold en hun zesjarige zoontje naar Theresiënstadt gedeporteerd. Haar man overleed een jaar later in kamp Dachau. Alice vestigde zich in 1946 in Israël waar ze, naar eigen zeggen, heel gelukkig was. Als virtuoos pianiste maakte ze daar ook veel furore en gaf er graag muziekles.
In 1986 verhuisde ze naar Londen. Haar zoon overleed daar in 2001. In 2012 verscheen dus 'De pianiste van Theresienstadt' waarin zij haar levensverhaal uiteenzette. Ze was toen 108 jaar! Ze was op dat moment de oudste Holocaustoverlevende. 

Ik heb nooit begrepen waarom een mens een ander volk zo kan haten. En ik snap nog minder waarom er als gevolg daarvan zulke wreedheden tegenover andere rassen plaatsvinden. Al jaren denk ik er diep filosofisch over na, maar ik heb geen antwoord gevonden.

Onlangs werd ik plots om twee uur 's nachts gewekt door pianomuziek. Wellicht van mijn nieuwe buren in het appartement pal boven mij. Ze waren onlangs met de ladderlift allerlei meubelen naar de zestiende etage aan het overbrengen. Deze mensen waren van vreemde origine en ik zag ook hoe zij uiterst voorzichtig een mooie dure vleugelpiano over het balkon naar binnen trokken.  
Ach ja, enkele nachten later om vier uur hoorde ik alweer die pianomuziek. Ik ontwaakte uit een diepe slaap, ik hoorde hun opgewonden stemmen en stond lichtjes geïrriteerd op voor een straffe kop koffie.
En zondagnacht weer hetzelfde liedje, nu om klokslag 12 uur. Ik probeerde verder te slapen, tevergeefs. Ik begon deze mensen te vervloeken en riep: ‘Hey, kan het wat stiller?’

Vannacht was het voor de vierde keer. Ik riep nu wat luider richting plafond:’Keer terug naar jullie land of ik...!’
Ik schrok van mezelf. En plots begreep ik hoe vreemdelingenhaat ontstaat, ik had eindelijk het antwoord op mijn jarenlange denkwerk over xenofobie.
En dus besluit ik om vanaf nu zoveel mogelijk te genieten van de gratis pianoconcerten zoals destijds de Duitse kampbewakers dat deden bij de honderd optredens van Alice Herz. Zij speelde vele sonates van Beethoven en meerdere malen etudes van Chopin. Ja, ze was de strijdvaardige pianiste van Theresienstadt.

----------

De tekening is van Katharina Kouwenhoven.
© 2025 Claude Aendenboom
powered by CJ2