Reinier van
Delden kende ik als de superbarman, die de sfeer in alle kroegen waar hij de
scepter en met de theedoek zwaaide op een aangename wijze wist te bepalen: bij
Reinier wist je dat je welkom was. Het was dan ook een zware klap voor Den Haag
in het algemeen en dorstige types zoals ik in het bijzonder toen hij zijn
prachtige café aan het Noordeinde verruilde voor een bestaan ergens in
Drenthe. Meppel, of zo.
Nimmer zag
ik hem meer in levenden lijve, maar dankzij de wonderen van de sociale media
bleven we gelukkig wel in contact. Tot mijn genoegen begon Reinier kleine
verhaaltjes te schrijven die hij op Facebook publiceerde. Hij ontpopte zich tot
een fijne miniaturist, die observaties van het gewone alledaagse gehannes opschreef
op een manier die er juist iets bijzonders van maakt. De Nescio van Meppel.
Ik vond dat
Reiniers verhaaltjes prima in De Leunstoel zouden passen. Niet alleen omdat
eigenlijk alles wel om een of andere reden in De Leunstoel past, mits het goed
is opgeschreven, maar vooral vanwege de totale afwezigheid van humbug en kouwe
drukte. Zo er een ‘Leunstoelstijl’ bestaat, dan is dat volgens mij een vreemde
mengeling van bescheidenheid – maar
zeker geen valse bescheidenheid – distantie en compassie, voorzien van een
licht absurdistische toets. Die omschrijving is in ieder geval toepasbaar op
Reinier: hij is het ten voeten uit.
Toen ik
vroeg of Reinier zijn stukjes in De Leunstoel zou willen publiceren stemde hij
daar mee in op voorwaarde dat hij er geen moeite voor hoefde te doen. ‘Pak het
maar van mijn Facebookpagina.’ En dat deed ik. Als de voorraad op was kreeg ik
van Frits Hoorweg de opdracht om weer stukjes te gaan verzamelen.
Reinier
bleef de stukjes uit zijn mouw schudden. Ook buiten zijn Facebookvrienden en De
Leunstoel groeide zijn bekendheid. Hij heeft ondertussen vier bundels
verhaaltjes uitgegeven en er is zelfs een tentoonstelling aan hem gewijd
geweest in de Zwolse boekhandel Waanders. Drenthe en Overijssel liggen aan zijn
voeten en de rest van Nederland zal snel volgen.
Reinier
heeft nu ook een website geopend waarop hij zijn stukjes tegen betaling
aanbiedt. Dat betekent het einde van zijn samenwerking met De Leunstoel. We
mochten de stukjes de we nog hadden liggen opmaken, maar helaas is de bodem van
die voorraad nu bereikt.
Daarmee
komt een samenwerking van – als ik het goed heb – zeven jaar ten einde. Wij
wensen Reinier alle goeds op het vervolg van zijn zwerftochten door het
alledaagse bestaan. U kunt hem volgen op zijn eigen website: https://www.reiniervandelden.nl/over-reinier/
Warm
aanbevolen!
|