archiefvorig nr.lopend nr.

Nummer 12
Jaargang 21
21 maart 2024
Nummer 13 verschijnt op
4 april 2024
Vermaak en Genot > Doe toch een spelletje mee delen printen terug
À la Schopenhauer Reinier van Delden

1802VG KaartenhuisWe hadden het over spelletjes.
Nou ben ik daar niet zo van.
Ik hou niet van spelletjes.
Ik geef mijzelf liever gelijk gewonnen.
Dan hoef ik dat hele spel niet te spelen.
Mensen kaarten wel eens.

Ik kaart nooit.
Kaarten is een gebrek aan ideeën.
Dat zei ooit een of andere filosoof.
Schopenhauer, meen ik.
Maar of hij nou zo gelukkig was.
Die zat de hele dag in een stoel.
Te prakkiseren.
Er kon geen lachje vanaf.
Maar goed, kaarten dus.
Ze wil kaarten.
Zweeds pesten, had ze het over.
Ik schoot gelijk in een soort van stress.
Probeerde haar een beetje te kalmeren.
Ze was mij iets te enthousiast.

Ik zag mijzelf al zitten.
Aan zo’n tafeltje.
Met van die vrienden van haar.
Die dan kunnen kaarten.
En ik die het dan nog moet leren.
De stumper.
Die niet van de hoed en de rand weet.
Alleen al die kaarten vasthouden.
Dat is ook zo’n dingetje.
Bij anderen gaat dat heel soepeltjes.
Die hebben in no time die hele rits kaarten op volgorde zitten.
Bij mij zit altijd die ene kaart voor die ander.
Waardoor ik al snel het overzicht compleet kwijt ben.

Nee, dan pas ik liever.
Zit ik liever in die stoel.
À la Schopenhauer.
Lekker te prakkiseren.
Of ik bouw een kaartenhuis.
Wat natuurlijk ongetwijfeld instort.

------
Het plaatje is van Coc van Duijn
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/

© 2020 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Doe toch een spelletje mee" -
Vermaak en Genot > Doe toch een spelletje mee
À la Schopenhauer Reinier van Delden
1802VG KaartenhuisWe hadden het over spelletjes.
Nou ben ik daar niet zo van.
Ik hou niet van spelletjes.
Ik geef mijzelf liever gelijk gewonnen.
Dan hoef ik dat hele spel niet te spelen.
Mensen kaarten wel eens.

Ik kaart nooit.
Kaarten is een gebrek aan ideeën.
Dat zei ooit een of andere filosoof.
Schopenhauer, meen ik.
Maar of hij nou zo gelukkig was.
Die zat de hele dag in een stoel.
Te prakkiseren.
Er kon geen lachje vanaf.
Maar goed, kaarten dus.
Ze wil kaarten.
Zweeds pesten, had ze het over.
Ik schoot gelijk in een soort van stress.
Probeerde haar een beetje te kalmeren.
Ze was mij iets te enthousiast.

Ik zag mijzelf al zitten.
Aan zo’n tafeltje.
Met van die vrienden van haar.
Die dan kunnen kaarten.
En ik die het dan nog moet leren.
De stumper.
Die niet van de hoed en de rand weet.
Alleen al die kaarten vasthouden.
Dat is ook zo’n dingetje.
Bij anderen gaat dat heel soepeltjes.
Die hebben in no time die hele rits kaarten op volgorde zitten.
Bij mij zit altijd die ene kaart voor die ander.
Waardoor ik al snel het overzicht compleet kwijt ben.

Nee, dan pas ik liever.
Zit ik liever in die stoel.
À la Schopenhauer.
Lekker te prakkiseren.
Of ik bouw een kaartenhuis.
Wat natuurlijk ongetwijfeld instort.

------
Het plaatje is van Coc van Duijn
Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/
© 2020 Reinier van Delden
powered by CJ2