 |
| Bezigheden > Koken |
delen printen 
terug 
|
|
|
|
|
|
|
Kijk mama, zonder kruiden! |
Maeve van der Steen |
|
|
 De nieuwe Ottolenghi is uit. Met nog meer ingrediënten dan we van de populaire Yotam gewend zijn. Ik las erover en dacht: ik wacht wel tot de bui weer overgaat, of tot ik een paar dingen geproefd heb die ik zo lekker vind dat ik onmiddellijk die ancho-chilipepers ga kopen. Voorlopig doe ik het met de twee soorten chilipeper die ik nu in huis heb. We gaan vandaag eens tegendraads en ouderwets in de weer met een stoof van rundvlees waar ik nog nooit van gehoord had: riblappen in melk. Een recept met juist heel weinig ingrediënten.
Ik kende de Italiaanse Maiale al latte – varkensfricandeau in melk, verrukkelijk, maar rundvlees in melk was nieuw voor mij.
Het gerecht komt uit Ierland en is via Italië (of andersom) in Amerika terechtgekomen. Een beetje een warrig verhaal zoals Felix Wilbrink, van wie ik het recept heb, het vertelt op het Foodtube-filmpje. Wat geeft ’t, we gaan aan de slag. Als ik Felix mag geloven heeft het geen enkele kruiderij nodig, lekker puur, alleen zout en peper. Daarbij speelt hij zelf een beetje vals want hij gebruikt zout ‘met wat alpenkruiden erin’ en in plaats van gewone peper paradijspeper. Ooit van gehoord? In winkels met zo’n honderd kruiden en specerijen in voorraad, kenden ze het wel, maar hadden ze het niet. Als het hetzelfde is als paradijszaad of Maniquette peper kan je het bestellen. Dat gaan we een keer doen – zou onze Yotam het kennen?
Voor een flinke braadpan nemen we 800 gram riblappen die we door de slager in blokken laten snijden. Thuisgekomen halen we een halve liter volle melk en een kwart liter slagroom uit de ijskast en zetten we de oven op 150 à 160 ºC.
Snijd 250 gram kastanjechampignons in plakken en een grote ui in stukjes.
Zet de braadpan – liefst een zware, gietijzeren – klaar en een koekenpan. Giet in beide pannen een scheut olijfolie.
Nu komt het leukste werkje. Meng wat bloem in een ruime kom met zout en peper.
Rol de blokken vlees door de bloem tot ze allemaal met een mooi dun laagje bedekt zijn.
Zet intussen de pannen op het vuur en laat de olie heet worden – niet overdrijven die hitte.
Bak de bebloemde stukken vlees rondom bruin in de braadpan in twee à drie rondes. Gebruik gerust nog wat olie indien nodig. Bak intussen in de koekenpan de ui tot ie glazig wordt en voeg de champignons toe. Even al omscheppend bakken.
Doe vlees, ui en champignons bij elkaar in de grote pan.
Meng de melk met de room, en giet het al roerend rustig bij het vlees. Schraap de aanbaksels – dat krijg je door de bloem – van de bodem, goed roeren.
Het vlees moet minstens half onderstaan, dus de hoeveelheid melk/room zonodig aanpassen.
Als het zachtjes pruttelt, in de voorverwarmde oven zetten.
Na een tijdje checken of het niet te hard gaat, het mag maar een beetje bewegen.
Na een uur de oven op 110º of iets lager zetten en de pan eruit halen. Ziet het er geschift uit, geen nood, dat komt weer goed. Even flink doorroeren, de deksel half op de pan leggen en weer terug in de oven zetten. Het mag nu nog nauwelijks bewegen. Een dik uur later eens kijken hoe het ervoor staat.
Bij mij was het resultaat nog erg soepig, terwijl het uiteindelijk een rendang-achtige substantie moet krijgen, smeuïg maar niet nat. Dan bovenop het vuur zetten en het als het ware een beetje laten inkoken, het moet een beetje gaan karamelliseren.
Resultaat: het zachtste stoofvlees dat je ooit hebt geproefd, heerlijk.
Serveren met een likje mosterd en een augurkje.
Frites erbij alsof we in België zijn, en een Belgisch biertje. Ik dronk een Chileense Carignan, een fijne rode wijn. Kan allemaal.
Eventueel nog wat groente ernaast, maar voor Felix hoeft dat niet.
Volgende keer ga ik het wel een beetje kruiden hoor, waarom niet, wat salie bijvoorbeeld, daar houden ze toch enorm van in Italië en in Ierland, en tijm zal zeker ook niet misstaan.
Wie Felix zelf bezig wil zien, kijk op https://foodtube.nl/ierse-runderstoof-van-felix-wilbrink/
Tot slot nog even de ingrediënten op een rijtje – comfort food voor een man of vier:
ongeveer 800 gram riblappen
zout, versgemalen peper
kruiden naar smaak
olijfolie
250 gram kastanjechampignons
± halve liter volle melk
± 200 ml slagroom
-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie op: www.petrabusstra.com
|
|
|
|
|
 |
|
 |
| Bezigheden > Koken |
| Kijk mama, zonder kruiden! |
Maeve van der Steen |
De nieuwe Ottolenghi is uit. Met nog meer ingrediënten dan we van de populaire Yotam gewend zijn. Ik las erover en dacht: ik wacht wel tot de bui weer overgaat, of tot ik een paar dingen geproefd heb die ik zo lekker vind dat ik onmiddellijk die ancho-chilipepers ga kopen. Voorlopig doe ik het met de twee soorten chilipeper die ik nu in huis heb. We gaan vandaag eens tegendraads en ouderwets in de weer met een stoof van rundvlees waar ik nog nooit van gehoord had: riblappen in melk. Een recept met juist heel weinig ingrediënten.
Ik kende de Italiaanse Maiale al latte – varkensfricandeau in melk, verrukkelijk, maar rundvlees in melk was nieuw voor mij.
Het gerecht komt uit Ierland en is via Italië (of andersom) in Amerika terechtgekomen. Een beetje een warrig verhaal zoals Felix Wilbrink, van wie ik het recept heb, het vertelt op het Foodtube-filmpje. Wat geeft ’t, we gaan aan de slag. Als ik Felix mag geloven heeft het geen enkele kruiderij nodig, lekker puur, alleen zout en peper. Daarbij speelt hij zelf een beetje vals want hij gebruikt zout ‘met wat alpenkruiden erin’ en in plaats van gewone peper paradijspeper. Ooit van gehoord? In winkels met zo’n honderd kruiden en specerijen in voorraad, kenden ze het wel, maar hadden ze het niet. Als het hetzelfde is als paradijszaad of Maniquette peper kan je het bestellen. Dat gaan we een keer doen – zou onze Yotam het kennen?
Voor een flinke braadpan nemen we 800 gram riblappen die we door de slager in blokken laten snijden. Thuisgekomen halen we een halve liter volle melk en een kwart liter slagroom uit de ijskast en zetten we de oven op 150 à 160 ºC.
Snijd 250 gram kastanjechampignons in plakken en een grote ui in stukjes.
Zet de braadpan – liefst een zware, gietijzeren – klaar en een koekenpan. Giet in beide pannen een scheut olijfolie.
Nu komt het leukste werkje. Meng wat bloem in een ruime kom met zout en peper.
Rol de blokken vlees door de bloem tot ze allemaal met een mooi dun laagje bedekt zijn.
Zet intussen de pannen op het vuur en laat de olie heet worden – niet overdrijven die hitte.
Bak de bebloemde stukken vlees rondom bruin in de braadpan in twee à drie rondes. Gebruik gerust nog wat olie indien nodig. Bak intussen in de koekenpan de ui tot ie glazig wordt en voeg de champignons toe. Even al omscheppend bakken.
Doe vlees, ui en champignons bij elkaar in de grote pan.
Meng de melk met de room, en giet het al roerend rustig bij het vlees. Schraap de aanbaksels – dat krijg je door de bloem – van de bodem, goed roeren.
Het vlees moet minstens half onderstaan, dus de hoeveelheid melk/room zonodig aanpassen.
Als het zachtjes pruttelt, in de voorverwarmde oven zetten.
Na een tijdje checken of het niet te hard gaat, het mag maar een beetje bewegen.
Na een uur de oven op 110º of iets lager zetten en de pan eruit halen. Ziet het er geschift uit, geen nood, dat komt weer goed. Even flink doorroeren, de deksel half op de pan leggen en weer terug in de oven zetten. Het mag nu nog nauwelijks bewegen. Een dik uur later eens kijken hoe het ervoor staat.
Bij mij was het resultaat nog erg soepig, terwijl het uiteindelijk een rendang-achtige substantie moet krijgen, smeuïg maar niet nat. Dan bovenop het vuur zetten en het als het ware een beetje laten inkoken, het moet een beetje gaan karamelliseren.
Resultaat: het zachtste stoofvlees dat je ooit hebt geproefd, heerlijk.
Serveren met een likje mosterd en een augurkje.
Frites erbij alsof we in België zijn, en een Belgisch biertje. Ik dronk een Chileense Carignan, een fijne rode wijn. Kan allemaal.
Eventueel nog wat groente ernaast, maar voor Felix hoeft dat niet.
Volgende keer ga ik het wel een beetje kruiden hoor, waarom niet, wat salie bijvoorbeeld, daar houden ze toch enorm van in Italië en in Ierland, en tijm zal zeker ook niet misstaan.
Wie Felix zelf bezig wil zien, kijk op https://foodtube.nl/ierse-runderstoof-van-felix-wilbrink/
Tot slot nog even de ingrediënten op een rijtje – comfort food voor een man of vier:
ongeveer 800 gram riblappen
zout, versgemalen peper
kruiden naar smaak
olijfolie
250 gram kastanjechampignons
± halve liter volle melk
± 200 ml slagroom
-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer informatie op: www.petrabusstra.com |
| © 2020 Maeve van der Steen |
|
|
|
|
powered by CJ2 |
|
