archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Mierikswortel Maeve van der Steen

2020BZ MierikswortelTerwijl ik dit schrijf is het dertig graden, als jullie dit lezen is de zomer definitief voorbij. Waarschijnlijk dan hè, niets is zeker in dit leven.
Sommige mensen kunnen in de hitte alleen aan salades denken, ik denk nu voornamelijk aan lekkere zoute olijven, ansjovisjes en… ok, groene sla maar dan wel met spekjes erin. Kortom dingen die ik ken en waar ik altijd al van houd.
Hoef ik dan nooit iets nieuws te proeven? Nou, of je wil of niet, je wordt af en toe met nieuwigheden geconfronteerd. Gisteren op één dag twee onbekende dingen geproefd!
Bij de lunch op het terras van Florentin, All day Brunch – ineens zie je overal brunch- restaurants in Amsterdam, wanneer begon dat eigenlijk? – stonden arepas op de kaart, kleine broodjes van maïsmeel. Proberen natuurlijk.

Ik had de arepas zien voorbijkomen in de serie Entrevias (echte aanrader, ooit op de Spaanse televisie, nu op Netflix). De ravissante Gladys bereidt de broodjes voor de Zuid-Amerikanen in Madrid en ze kunnen al gauw niet meer zonder.
Helaas was ik niet meteen gecharmeerd van de broodjes, en ik ga ze ook niet meteen maken, maar ik wil ze zeker nog eens uitproberen.

’s Middags zag ik in de onbespoten groenteboer, ook wel door mij de hippiewinkel genoemd, groenlof liggen. Iets tussen andijvie en witlof moest het wezen. Ik houd van allebei die groentes, dus kom op maar met die groenlof – ook wel suikerbrood genoemd. Het zou behoorlijk bitter zijn, ha, lekker.
Helaas, heb het gewassen, gesneden en gestoofd maar het resultaat was weinig opwindend. Niet zo bitter en vrij vlak van smaak.
Geef mij maar witlof, roodlof of radicchio de volgende keer.

Toch maar iets geks uitproberen vandaag?
Of gaan we juist iets maken met een ingrediënt dat we alweer vergeten waren terwijl het zo smakelijk is: mierikswortel.
Vers uiteraard het beste, maar het gemak van een potje is verleidelijk.
Wist je dat de ‘wasabi’ die je in tubes bij de Japanse winkel of in de supermarkt koopt, voor het grootste gedeelte uit mierikswortel bestaat? Mierikswortel geeft ook dat effect van je neus die ineens opengaat en de groene kleurstof doet de rest voor de illusie dat je wasabi eet.
Echte wasabi is namelijk moeilijk te kweken en daardoor erg duur, het is alleen online te krijgen in Nederland. Het is wel bijzonder lekker, ik heb die wortel eens mogen proeven.

Mierikswortel vind ik trouwens ook heerlijk hoor, ik roer het graag door de crème fraîche om bij gerookte zalm of makreel te serveren.
En dit warme sausje is heel fijn bij een gebakken of gepocheerd visje, of een stukje varkens- of kalfsvlees. Of kip. Kortom voor iedereen die nog een ouderwetse vleeseter is. Voor de meeste mensen dus, de vegetariërs zijn nog steeds zwaar in de minderheid, ondanks alle schijnbare hypes.

Sauce au raifort chaude

een eidooier
30 gram crème fraîche
halve theelepel maizena
flinke eetlepel mierikswortel uit een potje

Roer de eidooier door de crème fraîche, de maizena en de mierikswortel.
De mierikswortel verliest veel scherpte bij het verwarmen dus je kan er een royale hoeveelheid bij doen.
Zachtjes verwarmen tot het bindt en bij de vis of het vlees serveren.

Fijne herfst gewenst.

----------

De illustratie is van Alex Verduijn den Boer.
© 2023 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Mierikswortel Maeve van der Steen
2020BZ MierikswortelTerwijl ik dit schrijf is het dertig graden, als jullie dit lezen is de zomer definitief voorbij. Waarschijnlijk dan hè, niets is zeker in dit leven.
Sommige mensen kunnen in de hitte alleen aan salades denken, ik denk nu voornamelijk aan lekkere zoute olijven, ansjovisjes en… ok, groene sla maar dan wel met spekjes erin. Kortom dingen die ik ken en waar ik altijd al van houd.
Hoef ik dan nooit iets nieuws te proeven? Nou, of je wil of niet, je wordt af en toe met nieuwigheden geconfronteerd. Gisteren op één dag twee onbekende dingen geproefd!
Bij de lunch op het terras van Florentin, All day Brunch – ineens zie je overal brunch- restaurants in Amsterdam, wanneer begon dat eigenlijk? – stonden arepas op de kaart, kleine broodjes van maïsmeel. Proberen natuurlijk.

Ik had de arepas zien voorbijkomen in de serie Entrevias (echte aanrader, ooit op de Spaanse televisie, nu op Netflix). De ravissante Gladys bereidt de broodjes voor de Zuid-Amerikanen in Madrid en ze kunnen al gauw niet meer zonder.
Helaas was ik niet meteen gecharmeerd van de broodjes, en ik ga ze ook niet meteen maken, maar ik wil ze zeker nog eens uitproberen.

’s Middags zag ik in de onbespoten groenteboer, ook wel door mij de hippiewinkel genoemd, groenlof liggen. Iets tussen andijvie en witlof moest het wezen. Ik houd van allebei die groentes, dus kom op maar met die groenlof – ook wel suikerbrood genoemd. Het zou behoorlijk bitter zijn, ha, lekker.
Helaas, heb het gewassen, gesneden en gestoofd maar het resultaat was weinig opwindend. Niet zo bitter en vrij vlak van smaak.
Geef mij maar witlof, roodlof of radicchio de volgende keer.

Toch maar iets geks uitproberen vandaag?
Of gaan we juist iets maken met een ingrediënt dat we alweer vergeten waren terwijl het zo smakelijk is: mierikswortel.
Vers uiteraard het beste, maar het gemak van een potje is verleidelijk.
Wist je dat de ‘wasabi’ die je in tubes bij de Japanse winkel of in de supermarkt koopt, voor het grootste gedeelte uit mierikswortel bestaat? Mierikswortel geeft ook dat effect van je neus die ineens opengaat en de groene kleurstof doet de rest voor de illusie dat je wasabi eet.
Echte wasabi is namelijk moeilijk te kweken en daardoor erg duur, het is alleen online te krijgen in Nederland. Het is wel bijzonder lekker, ik heb die wortel eens mogen proeven.

Mierikswortel vind ik trouwens ook heerlijk hoor, ik roer het graag door de crème fraîche om bij gerookte zalm of makreel te serveren.
En dit warme sausje is heel fijn bij een gebakken of gepocheerd visje, of een stukje varkens- of kalfsvlees. Of kip. Kortom voor iedereen die nog een ouderwetse vleeseter is. Voor de meeste mensen dus, de vegetariërs zijn nog steeds zwaar in de minderheid, ondanks alle schijnbare hypes.

Sauce au raifort chaude

een eidooier
30 gram crème fraîche
halve theelepel maizena
flinke eetlepel mierikswortel uit een potje

Roer de eidooier door de crème fraîche, de maizena en de mierikswortel.
De mierikswortel verliest veel scherpte bij het verwarmen dus je kan er een royale hoeveelheid bij doen.
Zachtjes verwarmen tot het bindt en bij de vis of het vlees serveren.

Fijne herfst gewenst.

----------

De illustratie is van Alex Verduijn den Boer.
© 2023 Maeve van der Steen
powered by CJ2