De Leunstoel - internetmagazine voor rustige mensen


		archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken		delen printen terug


	Take Five*	Maeve van der Steen
	Prachtig vond ik dat, toen de Amerikaanse choreograaf tijdens de repetitie voor mijn eerste musical zei: ‘ok, take five.’ Vijf minuten pauze. Even uitblazen. Ik wist wel vaag wat ‘take five’ betekende, maar toch had ik voornamelijk de associatie met de hit van het Dave Brubeck Quartet uit 1959: Take Five. Een meeslepend nummer in een vijfkwartsmaat. (Het komt niet vaak voor, dat een jazznummer een hit wordt) Soms heeft een mens een pauze nodig om op adem te komen, als je danst bijvoorbeeld, maar als je in de zaal zit terwijl je naar een toneelstuk kijkt hoef je toch niet uit te rusten? Waarom gaat ineens het licht in de zaal aan, en moet je met zijn allen opstaan om uit de rij te schuifelen om vervolgens in een rij te gaan staan om een drankje te bemachtigen. Ik zat net zo lekker in het verhaal. Waar is dat gedoe voor nodig? Theaterpauzes Theatergroep Hauser Orkater, de voorloper van Orkater, was de eerste die een voorstelling speelde zonder pauze, heerlijk. Lekker alles over je heen laten komen en daarna naar de bar voor een pilsje, zo ging dat in de grote steden. De theaterdirecteuren in de provincie vonden dat helemaal geen goed plan, zo misten ze de inkomsten van de pauzedrankjes. In die tijd, we spreken jaren zeventig van de vorige eeuw, ging het publiek namelijk na afloop vaak meteen naar huis en voelde zich dan bekocht ‘want dan stond je al voor tienen weer op straat, dat was toch geen avondje uit?’ Langzamerhand is er het een en ander veranderd en vinden de mensen het gezellig om na de voorstelling nog even wat te gaan drinken in de schouwburg om met elkaar na te kletsen en de artiesten te begluren. Als er wel een pauze is, kan je tegenwoordig vaak een glaasje pakken van een blad dat klaarstaat, dat scheelt een hoop tijd en gedoe met betalen – het drankje is inbegrepen bij het kaartje. Vooruitgang! Bij lange voorstellingen zoals musicals moet er wel een pauze zijn, anders redden we het niet zonder te plassen. Als het goed is krijgen we eerst een knaller van een shownummer zodat we al huppelend de pauze inlopen, en glimlachend tegen elkaar zeggen: ‘leuk is het hè?’ Bioscooppauzes De pauzes in de bioscoop zijn allang afgeschaft, terwijl de films steeds langer worden… alleen Pathé heeft nog plaspauzes in de kleuterbios en de 50PLUSbios. Duidelijk. En het ijsje in de pauze dan? Het meisje met een soort dienblad voor haar buik dat ijsjes verkocht in de pauze, daar heb ik dan weer wel goede herinneringen aan. Cornetto’s waren het, hoorntjes die van binnen bekleed zijn met een laagje chocolade, zodat ze knapperig blijven, een traktatie. Nu wordt er vooraf een grote bak popcorn gekocht en naar hartenlust tijdens de film geknabbeld. Want dat je trek krijgt van het geconcentreerd naar iets kijken is duidelijk. Houden we tijdens een maaltijd wel eens een pauze? Natuurlijk, soms zit je in een restaurant smachtend te wachten op het volgende gerecht, gewoon omdat de chef het niet bolwerkt binnen een redelijke tijd de boel af te leveren aan de zwarte brigade, dan is er sprake van een onvrijwillige pauze. Heel onprettig om die fles wijn dan maar leeg te drinken terwijl je eigenlijk honger hebt (oh wat een luxeprobleem, denk toch eens aan die kinderen in de jungle die na een vliegtuigcrash zich met vruchten en zaden in leven wisten te houden). Dinerpauze Wel aangenaam is een vrijwillige pauze houden in een diner met veel gangen. Tijdens die pauze nippen we aan een spoom. Een beetje uit de mode lijkt het, die spoom, maar niet minder verrassend en lekker. Officieel wordt dit koude hapje voor het hoofdgerecht op tafel gezet maar je kan het ook voor de kaas serveren, even iets fris en dan weer door. Het belangrijkste is dat het er aantrekkelijk uitziet, licht verteerbaar is en niet teveel alcohol bevat. Of uiteraard, voor de niet-drinkers, helemaal geen alcohol. Scroppino (citroenijs, wodka en prosecco) is waanzinnig lekker maar levensgevaarlijk. Je wil er meteen nog een en dan ben je dronken. Nee we houden het luchtig. Citroen is meestal favoriet, logisch want citroen is zeer verfrissend, maar op een zwoele zomeravond doen we eens iets tropisch: een mango-spoom. Je kan sorbetijs van mango zelf maken, maar op een dag dat je een uitgebreid diner gaat bereiden wordt dat een beetje veel, dus koop het maar gewoon. Als je geen prosecco in huis hebt, maar wel een andere droge bubbelwijn, prima. Dit moet à la minute gemaakt worden, dus zorg dat je tot die tijd je hoofd erbij houdt. Mango Spoom Voor vier glaasjes 450 ml mango sorbetijs 300 ml prosecco 100 ml spa met prik vier blaadjes munt 1 citroen Pers de helft van de citroen uit. Snijd van de andere helft nette schijfjes. Doe het sap samen met het mango-ijs, de prosecco en de spa in een beker. Meng het geheel met de staafmixer en schenk in mooie champagneglazen, flûtes of coupes. Garneer met citroenschijfjes en een blaadje munt. Gebruik voor de geheelonthouders alleen spa. Lekker aan nippen en kom maar door met die kaasplank. Een fijne zomer gewenst met veel aardappelsla, salsa verde en andere frisse heerlijkheden. ---------- De illustratie is van Han Busstra.

meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -

Bezigheden > Koken
Take Five*	Maeve van der Steen
Prachtig vond ik dat, toen de Amerikaanse choreograaf tijdens de repetitie voor mijn eerste musical zei: ‘ok, take five.’ Vijf minuten pauze. Even uitblazen. Ik wist wel vaag wat ‘take five’ betekende, maar toch had ik voornamelijk de associatie met de hit van het Dave Brubeck Quartet uit 1959: Take Five. Een meeslepend nummer in een vijfkwartsmaat. (Het komt niet vaak voor, dat een jazznummer een hit wordt) Soms heeft een mens een pauze nodig om op adem te komen, als je danst bijvoorbeeld, maar als je in de zaal zit terwijl je naar een toneelstuk kijkt hoef je toch niet uit te rusten? Waarom gaat ineens het licht in de zaal aan, en moet je met zijn allen opstaan om uit de rij te schuifelen om vervolgens in een rij te gaan staan om een drankje te bemachtigen. Ik zat net zo lekker in het verhaal. Waar is dat gedoe voor nodig? Theaterpauzes Theatergroep Hauser Orkater, de voorloper van Orkater, was de eerste die een voorstelling speelde zonder pauze, heerlijk. Lekker alles over je heen laten komen en daarna naar de bar voor een pilsje, zo ging dat in de grote steden. De theaterdirecteuren in de provincie vonden dat helemaal geen goed plan, zo misten ze de inkomsten van de pauzedrankjes. In die tijd, we spreken jaren zeventig van de vorige eeuw, ging het publiek namelijk na afloop vaak meteen naar huis en voelde zich dan bekocht ‘want dan stond je al voor tienen weer op straat, dat was toch geen avondje uit?’ Langzamerhand is er het een en ander veranderd en vinden de mensen het gezellig om na de voorstelling nog even wat te gaan drinken in de schouwburg om met elkaar na te kletsen en de artiesten te begluren. Als er wel een pauze is, kan je tegenwoordig vaak een glaasje pakken van een blad dat klaarstaat, dat scheelt een hoop tijd en gedoe met betalen – het drankje is inbegrepen bij het kaartje. Vooruitgang! Bij lange voorstellingen zoals musicals moet er wel een pauze zijn, anders redden we het niet zonder te plassen. Als het goed is krijgen we eerst een knaller van een shownummer zodat we al huppelend de pauze inlopen, en glimlachend tegen elkaar zeggen: ‘leuk is het hè?’ Bioscooppauzes De pauzes in de bioscoop zijn allang afgeschaft, terwijl de films steeds langer worden… alleen Pathé heeft nog plaspauzes in de kleuterbios en de 50PLUSbios. Duidelijk. En het ijsje in de pauze dan? Het meisje met een soort dienblad voor haar buik dat ijsjes verkocht in de pauze, daar heb ik dan weer wel goede herinneringen aan. Cornetto’s waren het, hoorntjes die van binnen bekleed zijn met een laagje chocolade, zodat ze knapperig blijven, een traktatie. Nu wordt er vooraf een grote bak popcorn gekocht en naar hartenlust tijdens de film geknabbeld. Want dat je trek krijgt van het geconcentreerd naar iets kijken is duidelijk. Houden we tijdens een maaltijd wel eens een pauze? Natuurlijk, soms zit je in een restaurant smachtend te wachten op het volgende gerecht, gewoon omdat de chef het niet bolwerkt binnen een redelijke tijd de boel af te leveren aan de zwarte brigade, dan is er sprake van een onvrijwillige pauze. Heel onprettig om die fles wijn dan maar leeg te drinken terwijl je eigenlijk honger hebt (oh wat een luxeprobleem, denk toch eens aan die kinderen in de jungle die na een vliegtuigcrash zich met vruchten en zaden in leven wisten te houden). Dinerpauze Wel aangenaam is een vrijwillige pauze houden in een diner met veel gangen. Tijdens die pauze nippen we aan een spoom. Een beetje uit de mode lijkt het, die spoom, maar niet minder verrassend en lekker. Officieel wordt dit koude hapje voor het hoofdgerecht op tafel gezet maar je kan het ook voor de kaas serveren, even iets fris en dan weer door. Het belangrijkste is dat het er aantrekkelijk uitziet, licht verteerbaar is en niet teveel alcohol bevat. Of uiteraard, voor de niet-drinkers, helemaal geen alcohol. Scroppino (citroenijs, wodka en prosecco) is waanzinnig lekker maar levensgevaarlijk. Je wil er meteen nog een en dan ben je dronken. Nee we houden het luchtig. Citroen is meestal favoriet, logisch want citroen is zeer verfrissend, maar op een zwoele zomeravond doen we eens iets tropisch: een mango-spoom. Je kan sorbetijs van mango zelf maken, maar op een dag dat je een uitgebreid diner gaat bereiden wordt dat een beetje veel, dus koop het maar gewoon. Als je geen prosecco in huis hebt, maar wel een andere droge bubbelwijn, prima. Dit moet à la minute gemaakt worden, dus zorg dat je tot die tijd je hoofd erbij houdt. Mango Spoom Voor vier glaasjes 450 ml mango sorbetijs 300 ml prosecco 100 ml spa met prik vier blaadjes munt 1 citroen Pers de helft van de citroen uit. Snijd van de andere helft nette schijfjes. Doe het sap samen met het mango-ijs, de prosecco en de spa in een beker. Meng het geheel met de staafmixer en schenk in mooie champagneglazen, flûtes of coupes. Garneer met citroenschijfjes en een blaadje munt. Gebruik voor de geheelonthouders alleen spa. Lekker aan nippen en kom maar door met die kaasplank. Een fijne zomer gewenst met veel aardappelsla, salsa verde en andere frisse heerlijkheden. ---------- De illustratie is van Han Busstra.
© 2023 Maeve van der Steen

	powered by CJ2