archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Koken delen printen terug
Middageten Maeve van der Steen

0714BZ Middageten
In Nederland at men vroeger tussen de middag warm, en daarom wordt warm eten nog steeds wel ‘middageten’ genoemd. Geen idee hoeveel mensen er tegenwoordig nog ’s middags warm eten, maar volgens mij zijn dat alleen nog maar plattelanders en werkende mensen die in de kantine warme maaltijden kunnen krijgen. En de meeste mensen in ziekenhuizen en bejaardenhuizen natuurlijk. Onlangs kwamen er felle protesten van de bewoners van een bejaardenhuis in Amsterdam, dat ineens besloot dat de warme maaltijd voortaan, in plaats van ’s avonds, ’s middags verstrekt zou worden. ‘Dan heb ik net mijn koffie op, dan heb ik nog helemaal geen trek!’ mopperde een bewoner, en gelijk heeft hij, het is toch vreselijk als je om twaalf uur aardappels met (nep)jus voor je neus krijgt terwijl je je hele leven boterhammen hebt gegeten als lunch. Bezuinigingen zijn de oorzaak van deze maatregel, treurig, ik hoop van harte dat het uiteindelijk niet doorgaat.

Nee, wij Nederlanders willen tussen de middag een boterham met kaas of worst. Ouderwetse types willen er zelfs geen tomaatje op, laat staan een blaadje sla (wat moet dat groene spul ertussen?). Iets warms op de boterham, een lekker kroketje bijvoorbeeld ok, misschien een kopje soep erbij. Dat heet al een warme lunch. Terwijl een opgebakken aardappeltje van gisteren met een gebakken ei erbovenop niet te versmaden is... Eerlijk gezegd ben ik voor het eerst van mijn leven ietsje te dik geworden toen ik iedere dag tussen de middag na het restje opgewarmde stamppot nog een paar boterhammen met pindakaas nam. Nee, we moeten kiezen: de warme maaltijd of het broodje.

Terwijl ik nauwelijks iets leukers kan bedenken dan aan tafel te gaan zitten om van een uitgebreide maaltijd met wijn erbij te genieten, moet ik er nog steeds aan wennen om dat midden op de dag te doen. Ik krijg om half één trek in een broodje en een kopje thee terwijl in het buitenland de lunch echt de maaltijd van de dag is. (Hoe het precies in Denemarken zit weet ik niet, ik heb in Kopenhagen eens een uur gezocht naar een gelegenheid om te lunchen, maar zag alleen winkels waar je smørrebrød kon kopen, niet nuttigen dus. Restaurants waren zeer verdekt opgesteld –ik zat ver buiten het centrum– en uiteindelijk belandde ik in een soort tearoom, waar behalve taart ook wel een klein boterhammetje te krijgen was.)

In zuidelijke landen vooral zou je wel gek zijn als je je niet zou laten verleiden door de geur van knoflook die je door de straten tegemoet komt waaien, en dat heerlijke hoge geluid van tegen elkaar tikkende vorken en messen. Maar zo'n hele maaltijd, is dat niet wat veel? Gewoon doen, broodjes zijn in verhouding veel te duur in toeristische plaatsen, en in niet-toeristische plaatsen ofwel niet verkrijgbaar of niet te eten. Zoals die kleffe tosti’s die sommige Franse cafés verkopen, voorverpakt en smakend naar plastic.
Je moet je even aanpassen: in Italië, Spanje en Frankrijk net zo summier ontbijten als die lui daar zelf doen en tussen de middag lekker aan de maaltijd. De tijden verschillen behoorlijk: in Frankrijk vanaf 12 uur, in Italië rond enen en in Spanje vanaf twee uur ’s middags, waarbij je altijd moet bedenken dat er overal ter wereld in steden over het algemeen veel later wordt gegeten dan op het platteland.

Goed, dan heb je je aangepast en ben je helemaal gewend, moet je weer naar huis, en daar heb je eigenlijk nog steeds zin om tussen de middag een bordje pasta te maken, maar meestal verdwijnt die neiging binnen een paar dagen.
Toch is het een goed idee om eens warm te lunchen als een kennis tussen de middag langskomt, maak er met zo weinig mogelijk moeite (je moet ’s avonds toch nog echt koken?) iets feestelijks van. Wat dacht je van een bordje exquise ravioli, gekocht bij een goede Italiaanse traiteur. Wat geraspte Parmezaan en een klontje roomboter erover, groene sla erna en één glaasje witte wijn erbij. Wie echt niet wil of mag drinken kan een kopje thee nemen, smaakt er prima bij.
Dim sum kan je ook heel goed kant-en-klaar kopen en daarbij smaakt een kopje thee – als je in de sfeer wil blijven jasmijnthee – helemaal erg goed.

Als je alleen bent hoef je ook niet altijd een boterham met kaas te eten. Een aanrader is de overgebleven saucijs of gehaktbal van de vorige dag als broodbeleg, met een likje mosterd. Ook geschikt voor de boterham voor onderweg.
En denk aan je omega 3-inname! Eet wat vaker gerookte makreel of sprot of iets anders heerlijks van de visboer. Mensen zien er vaak tegenop om vis te bereiden, toch ingewikkelder dan vlees lijkt het, dus neem tussen de middag eens een lekkerbekje.
Afwisseling van spijs doet eten en ondanks het waanzinnig gevarieerde aanbod neigt bijna iedereen ernaar om steeds hetzelfde te eten. Koop eens wat anders, roggebrood bijvoorbeeld als je dat zelden eet, katenspek in plaats van ham, sesampasta in plaats van pindakaas, gerookte heibot in plaats van zalm.

En dan nu nog een recept voor een warm lunchhapje, een heerlijke combinatie van zoet en hartig. Er staat vast nog wel een blik ananas in de kast, van het kerstpakket of zo.
In de jaren zestig was dit het toppunt van exotisch, nu klinkt het misschien wat ouderwets. Ik vind het typisch zo’n snack waarvan je bijna vergeten was hoe lekker het is.


Simple comme bonjour:
Sneetje Hawaii

per persoon:
een boterham, hoeft niet vers te zijn
een plak ham
een schijf ananas, goed uitgelekt
een plak kaas, jong belegen
snufje paprikapoeder

Rooster de boterham licht. Beleg met de plak ham, leg daarop de ananas en daarop de kaas.
Zet onder de grill tot de kaas gesmolten is. Vleugje paprikapoeder erover voor de kleur.
 
***********************************
Meer Leunstoel- illustraties van Lools Art op:


© 2010 Maeve van der Steen meer Maeve van der Steen - meer "Koken" -
Bezigheden > Koken
Middageten Maeve van der Steen
0714BZ Middageten
In Nederland at men vroeger tussen de middag warm, en daarom wordt warm eten nog steeds wel ‘middageten’ genoemd. Geen idee hoeveel mensen er tegenwoordig nog ’s middags warm eten, maar volgens mij zijn dat alleen nog maar plattelanders en werkende mensen die in de kantine warme maaltijden kunnen krijgen. En de meeste mensen in ziekenhuizen en bejaardenhuizen natuurlijk. Onlangs kwamen er felle protesten van de bewoners van een bejaardenhuis in Amsterdam, dat ineens besloot dat de warme maaltijd voortaan, in plaats van ’s avonds, ’s middags verstrekt zou worden. ‘Dan heb ik net mijn koffie op, dan heb ik nog helemaal geen trek!’ mopperde een bewoner, en gelijk heeft hij, het is toch vreselijk als je om twaalf uur aardappels met (nep)jus voor je neus krijgt terwijl je je hele leven boterhammen hebt gegeten als lunch. Bezuinigingen zijn de oorzaak van deze maatregel, treurig, ik hoop van harte dat het uiteindelijk niet doorgaat.

Nee, wij Nederlanders willen tussen de middag een boterham met kaas of worst. Ouderwetse types willen er zelfs geen tomaatje op, laat staan een blaadje sla (wat moet dat groene spul ertussen?). Iets warms op de boterham, een lekker kroketje bijvoorbeeld ok, misschien een kopje soep erbij. Dat heet al een warme lunch. Terwijl een opgebakken aardappeltje van gisteren met een gebakken ei erbovenop niet te versmaden is... Eerlijk gezegd ben ik voor het eerst van mijn leven ietsje te dik geworden toen ik iedere dag tussen de middag na het restje opgewarmde stamppot nog een paar boterhammen met pindakaas nam. Nee, we moeten kiezen: de warme maaltijd of het broodje.

Terwijl ik nauwelijks iets leukers kan bedenken dan aan tafel te gaan zitten om van een uitgebreide maaltijd met wijn erbij te genieten, moet ik er nog steeds aan wennen om dat midden op de dag te doen. Ik krijg om half één trek in een broodje en een kopje thee terwijl in het buitenland de lunch echt de maaltijd van de dag is. (Hoe het precies in Denemarken zit weet ik niet, ik heb in Kopenhagen eens een uur gezocht naar een gelegenheid om te lunchen, maar zag alleen winkels waar je smørrebrød kon kopen, niet nuttigen dus. Restaurants waren zeer verdekt opgesteld –ik zat ver buiten het centrum– en uiteindelijk belandde ik in een soort tearoom, waar behalve taart ook wel een klein boterhammetje te krijgen was.)

In zuidelijke landen vooral zou je wel gek zijn als je je niet zou laten verleiden door de geur van knoflook die je door de straten tegemoet komt waaien, en dat heerlijke hoge geluid van tegen elkaar tikkende vorken en messen. Maar zo'n hele maaltijd, is dat niet wat veel? Gewoon doen, broodjes zijn in verhouding veel te duur in toeristische plaatsen, en in niet-toeristische plaatsen ofwel niet verkrijgbaar of niet te eten. Zoals die kleffe tosti’s die sommige Franse cafés verkopen, voorverpakt en smakend naar plastic.
Je moet je even aanpassen: in Italië, Spanje en Frankrijk net zo summier ontbijten als die lui daar zelf doen en tussen de middag lekker aan de maaltijd. De tijden verschillen behoorlijk: in Frankrijk vanaf 12 uur, in Italië rond enen en in Spanje vanaf twee uur ’s middags, waarbij je altijd moet bedenken dat er overal ter wereld in steden over het algemeen veel later wordt gegeten dan op het platteland.

Goed, dan heb je je aangepast en ben je helemaal gewend, moet je weer naar huis, en daar heb je eigenlijk nog steeds zin om tussen de middag een bordje pasta te maken, maar meestal verdwijnt die neiging binnen een paar dagen.
Toch is het een goed idee om eens warm te lunchen als een kennis tussen de middag langskomt, maak er met zo weinig mogelijk moeite (je moet ’s avonds toch nog echt koken?) iets feestelijks van. Wat dacht je van een bordje exquise ravioli, gekocht bij een goede Italiaanse traiteur. Wat geraspte Parmezaan en een klontje roomboter erover, groene sla erna en één glaasje witte wijn erbij. Wie echt niet wil of mag drinken kan een kopje thee nemen, smaakt er prima bij.
Dim sum kan je ook heel goed kant-en-klaar kopen en daarbij smaakt een kopje thee – als je in de sfeer wil blijven jasmijnthee – helemaal erg goed.

Als je alleen bent hoef je ook niet altijd een boterham met kaas te eten. Een aanrader is de overgebleven saucijs of gehaktbal van de vorige dag als broodbeleg, met een likje mosterd. Ook geschikt voor de boterham voor onderweg.
En denk aan je omega 3-inname! Eet wat vaker gerookte makreel of sprot of iets anders heerlijks van de visboer. Mensen zien er vaak tegenop om vis te bereiden, toch ingewikkelder dan vlees lijkt het, dus neem tussen de middag eens een lekkerbekje.
Afwisseling van spijs doet eten en ondanks het waanzinnig gevarieerde aanbod neigt bijna iedereen ernaar om steeds hetzelfde te eten. Koop eens wat anders, roggebrood bijvoorbeeld als je dat zelden eet, katenspek in plaats van ham, sesampasta in plaats van pindakaas, gerookte heibot in plaats van zalm.

En dan nu nog een recept voor een warm lunchhapje, een heerlijke combinatie van zoet en hartig. Er staat vast nog wel een blik ananas in de kast, van het kerstpakket of zo.
In de jaren zestig was dit het toppunt van exotisch, nu klinkt het misschien wat ouderwets. Ik vind het typisch zo’n snack waarvan je bijna vergeten was hoe lekker het is.


Simple comme bonjour:
Sneetje Hawaii

per persoon:
een boterham, hoeft niet vers te zijn
een plak ham
een schijf ananas, goed uitgelekt
een plak kaas, jong belegen
snufje paprikapoeder

Rooster de boterham licht. Beleg met de plak ham, leg daarop de ananas en daarop de kaas.
Zet onder de grill tot de kaas gesmolten is. Vleugje paprikapoeder erover voor de kleur.
 
***********************************
Meer Leunstoel- illustraties van Lools Art op:
© 2010 Maeve van der Steen
powered by CJ2