archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > In de tuin delen printen terug
Even de weg kwijt Theo Capel

0001 BZ Capel
De recent aangelegde Japanse Tuin van Aarhus zou even buiten de stad moeten liggen, maar een knappe jongen die hem wist te vinden. De nummering van de weg waaraan hij moest liggen, hield onverwacht op en even later doemde rechts van de rotonde naar de snelweg Ikea op. Daarna hield bewoonde wereld op, hoewel er mensen zijn die beweren dat een bezoek aan Ikea op zich al het einde van de wereld betekent.
Achteraf bleek dat er toch leven voorbij Ikea was en voor de doorzetters is het belangrijk om te weten dat de Japanse Tuin iets verderop in het dorpje Trige ligt.

Zo miste ik niet alleen de inspiratie en rust die in een Japanse tuin is te vinden, maar (zag ik weer thuis op hun website) miste ik tevens de Japanse Spa die er ook is gevestigd. Daar kun je je bijvoorbeeld ultiem laten verwennen met een revitaliserende gezichtsbehandeling met een extract van kaviaar. Ik had slechts een wandeling willen maken door een vernuftig aangelegd mini-berglandschap met een beekje dat zijn weg zoekt tussen de rotsen, onder het gebladerte van in allerlei roesttinten verkleurende esdoorns. En misschien waren er ook wel van die kunstig aangeharkte grindperkjes en mos en ander flessengroen gewas.

Niveauverschil doet het altijd goed in een tuin, hoewel rotsen, water en bomen bij elkaar in een volkstuin wel erg opgedirkt staan. Ik heb me beperkt tot een flauwe helling in de border met vaste planten en tot een grindpaadje. In Aarhus kun je in de Japanse Tuin ook nog een eilandje van rotsblokken aantreffen, dat in de vorm van een schildpad is aangelegd. Leuk, hoewel de diepere essentie me ontgaat. Een steels opgestelde tuinkabouter die een oogje in het zeil houdt, lijkt me voor een volkstuin een betere aanbeveling dan een schildpad.

Aarhus heeft ook een Botanische Tuin, maar een knappe jongen die het parkeerterrein ervan weet te vinden. Ringwegen zijn er genoeg. Sla je daar eenmaal van af, dan kom je snel in een doolhof van doorgaande straten die dat niet blijken te zijn. In de Botanische Tuin hoefde men geen kunstmatig berglandschap te scheppen. De tuin ligt tegen een helling waar de rotsblokken al van nature aanwezig leken. Zo is er een enorme rotstuin met planten uit alle werelddelen. Het zijn vaak planten die als bodembedekker kunnen dienen en die zijn bij mij tussen de struiken welkom. Op de Falklandeilanden blijkt de Gunnera Magellania Falkland te groeien die wat wegheeft van de waldsteinia of het geum. Die twee soorten heb ik al staan en de gunnera met zijn geschulpte, donkergroene bladeren zou er goed bij passen. Jammer dat er wordt gezegd dat de plant een delicatesse voor slakken is.
Ook de gaultheria humifusa zou ik wel willen hebben. Het plantje heeft bleekgroene bladeren en roze bessen. Simpeler is het om de in dit seizoen overal verkrijgbare gaultheria procumbens met zijn helgroene blaadjes en helrode bessen te nemen.

In de hortus van Aarhus staat ook een Magnolia Kobus, die je natuurlijk in het voorjaar moet zien. De boom heeft een open kruin en die zit overvol met witte bloemen met wijd uitgespreide blaadjes. Hij zou in China symbool zijn voor vrouwelijke schoonheid en reinheid en oorspronkelijk alleen aan de keizer toebehoren. Zo'n boom zou mij ook een voornaam gevoel geven. In de literatuur staat echter dat hij er tien tot vijftien jaar over doet om tot de eerste bloei te komen. De tuinder moet een geduldig mens zijn, maar dat is een tijdsspanne die ik niet kan overzien. Ik zal me beperken tot een bezoek aan het arboretum in het Van Gimbornpark in Doorn waar de boom ook is te zien. Dit onderdeel van de Utrechtse Botanische Tuin staat nog steeds op mijn lijstje, maar ook dit jaar kwam het er niet van. Voorlopig staat een tochtje naar rozenkwekerij Belle Epoque in Aalsmeer boven aan de lijst om klimrozen voor de pergola uit te zoeken. Of zou het verstandiger zijn om eerst de rest van de rode tulpen te planten? Maar dan moet er om te beginnen een strook onkruidvrij worden gemaakt. En er staan verschillende planten te wachten om te worden verplaatst. Je zou er door opgejut kunnen raken. Jammer dat ik tijdens het tripje naar Denemarken de kalmerende invloed van de Japanse Tuin heb gemist. Een hernieuwd bezoek aan Aarhus moet ook maar op het lijstje worden gezet.
 
*************************************
Floris Wiegerinck is ontwerper en tekenaar.
Ga voor informatie naar www.floriswiegerinck.nl


© 2007 Theo Capel meer Theo Capel - meer "In de tuin"
Bezigheden > In de tuin
Even de weg kwijt Theo Capel
0001 BZ Capel
De recent aangelegde Japanse Tuin van Aarhus zou even buiten de stad moeten liggen, maar een knappe jongen die hem wist te vinden. De nummering van de weg waaraan hij moest liggen, hield onverwacht op en even later doemde rechts van de rotonde naar de snelweg Ikea op. Daarna hield bewoonde wereld op, hoewel er mensen zijn die beweren dat een bezoek aan Ikea op zich al het einde van de wereld betekent.
Achteraf bleek dat er toch leven voorbij Ikea was en voor de doorzetters is het belangrijk om te weten dat de Japanse Tuin iets verderop in het dorpje Trige ligt.

Zo miste ik niet alleen de inspiratie en rust die in een Japanse tuin is te vinden, maar (zag ik weer thuis op hun website) miste ik tevens de Japanse Spa die er ook is gevestigd. Daar kun je je bijvoorbeeld ultiem laten verwennen met een revitaliserende gezichtsbehandeling met een extract van kaviaar. Ik had slechts een wandeling willen maken door een vernuftig aangelegd mini-berglandschap met een beekje dat zijn weg zoekt tussen de rotsen, onder het gebladerte van in allerlei roesttinten verkleurende esdoorns. En misschien waren er ook wel van die kunstig aangeharkte grindperkjes en mos en ander flessengroen gewas.

Niveauverschil doet het altijd goed in een tuin, hoewel rotsen, water en bomen bij elkaar in een volkstuin wel erg opgedirkt staan. Ik heb me beperkt tot een flauwe helling in de border met vaste planten en tot een grindpaadje. In Aarhus kun je in de Japanse Tuin ook nog een eilandje van rotsblokken aantreffen, dat in de vorm van een schildpad is aangelegd. Leuk, hoewel de diepere essentie me ontgaat. Een steels opgestelde tuinkabouter die een oogje in het zeil houdt, lijkt me voor een volkstuin een betere aanbeveling dan een schildpad.

Aarhus heeft ook een Botanische Tuin, maar een knappe jongen die het parkeerterrein ervan weet te vinden. Ringwegen zijn er genoeg. Sla je daar eenmaal van af, dan kom je snel in een doolhof van doorgaande straten die dat niet blijken te zijn. In de Botanische Tuin hoefde men geen kunstmatig berglandschap te scheppen. De tuin ligt tegen een helling waar de rotsblokken al van nature aanwezig leken. Zo is er een enorme rotstuin met planten uit alle werelddelen. Het zijn vaak planten die als bodembedekker kunnen dienen en die zijn bij mij tussen de struiken welkom. Op de Falklandeilanden blijkt de Gunnera Magellania Falkland te groeien die wat wegheeft van de waldsteinia of het geum. Die twee soorten heb ik al staan en de gunnera met zijn geschulpte, donkergroene bladeren zou er goed bij passen. Jammer dat er wordt gezegd dat de plant een delicatesse voor slakken is.
Ook de gaultheria humifusa zou ik wel willen hebben. Het plantje heeft bleekgroene bladeren en roze bessen. Simpeler is het om de in dit seizoen overal verkrijgbare gaultheria procumbens met zijn helgroene blaadjes en helrode bessen te nemen.

In de hortus van Aarhus staat ook een Magnolia Kobus, die je natuurlijk in het voorjaar moet zien. De boom heeft een open kruin en die zit overvol met witte bloemen met wijd uitgespreide blaadjes. Hij zou in China symbool zijn voor vrouwelijke schoonheid en reinheid en oorspronkelijk alleen aan de keizer toebehoren. Zo'n boom zou mij ook een voornaam gevoel geven. In de literatuur staat echter dat hij er tien tot vijftien jaar over doet om tot de eerste bloei te komen. De tuinder moet een geduldig mens zijn, maar dat is een tijdsspanne die ik niet kan overzien. Ik zal me beperken tot een bezoek aan het arboretum in het Van Gimbornpark in Doorn waar de boom ook is te zien. Dit onderdeel van de Utrechtse Botanische Tuin staat nog steeds op mijn lijstje, maar ook dit jaar kwam het er niet van. Voorlopig staat een tochtje naar rozenkwekerij Belle Epoque in Aalsmeer boven aan de lijst om klimrozen voor de pergola uit te zoeken. Of zou het verstandiger zijn om eerst de rest van de rode tulpen te planten? Maar dan moet er om te beginnen een strook onkruidvrij worden gemaakt. En er staan verschillende planten te wachten om te worden verplaatst. Je zou er door opgejut kunnen raken. Jammer dat ik tijdens het tripje naar Denemarken de kalmerende invloed van de Japanse Tuin heb gemist. Een hernieuwd bezoek aan Aarhus moet ook maar op het lijstje worden gezet.
 
*************************************
Floris Wiegerinck is ontwerper en tekenaar.
Ga voor informatie naar www.floriswiegerinck.nl
© 2007 Theo Capel
powered by CJ2