archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Het leven zelf delen printen terug
Dansende satellieten Erik Zwierenberg

0716BS Satellieten
In de jaren ’50 van de vorige eeuw werden de eerste communicatiesatellieten gelanceerd. Nu, amper 60 jaar later, zwerven er honderden satellieten rond de aarde en duizenden, misschien wel miljoenen brokstukken van raketten die gelanceerd zijn. Het is erg druk in de geostationaire en andere banen rondom de aarde.
 
De meeste satellieten zijn communicatiesatellieten en draaien hun baantjes met als doel om informatie die vanaf het aardoppervlak naar ze toegestuurd wordt, weer terug te sturen naar een andere plaats op onze mooie planeet. Per definitie is een satelliet een onnatuurlijk ding in een onnatuurlijke baan. De meeste satellieten zullen dan ook langzaam terugvallen en verbranden in de dampkring. Om de terugkeer uit te stellen hebben ze kleine raketjes aan boord.
Een satelliet is een soort op afstand bestuurbaar modelvliegtuig. Ze hebben een beetje brandstof bij zich die ze kunnen gebruiken om een andere baan rondom de aarde op te zoeken. De brandstof raakt natuurlijk op zodra deze gebruikt wordt en zal dan ook zo min mogelijk aangesproken moeten worden.
 
Sinds kort hebben we een zombie satelliet. Een satelliet die niet goed meer luistert naar de opdrachten die hij krijgt van zijn opdrachtgevers op aarde en op drift begint te raken. Langzaam maar zeker verandert zijn baan en komt hij dichter bij de aarde.
Onderweg naar een definitieve verbranding in de atmosfeer komt de zombiesatelliet door banen van andere satellieten. Langzaam nadert hij één voor één zijn buursatellieten, begint hun TV-uitzendingen te verstoren en komt op ramkoers. Als de satelliet die genaderd wordt niet opzij gaat, knallen beide satellieten tegen elkaar en ontstaat er ruimtepuin. Om dat te voorkomen gaan de satellieten waar hij langskomt netjes voor de zombiesatelliet opzij en zo ontstaat er een rij satellieten die om de beurt een dansje rondom de zombiesatelliet uitvoeren, een dodendans.
 
Ons dagelijks leven is afhankelijker van satellieten dan we ons vaak beseffen. Elk navigatiesysteem maakt gebruik van GPS. Tientallen satellieten vliegen op lage hoogte en met grote snelheid rondom de aarde. Door een peiling van het door de satelliet uitgezonden signaal in het navigatiesysteem weet deze op een paar meter nauwkeurig waar het is. Dit systeem is fragieler dan we ons vaak beseffen. De GPS satellieten zijn van de Verenigde Staten. De komende jaren heeft de VS te weinig capaciteit om voldoende raketten/spaceshuttles naar de GPS satellieten te sturen voor vervanging of onderhoud. Kortom, binnen enkele jaren zijn er te weinig satellieten om onze navigatiesystemen goed te laten werken. Ik kan me de problemen al helemaal voorstellen. Duizenden auto’s, vrachtwagens, boten en vliegtuigen met bestuurders die verbaasd kijken naar de op en neer dansende aanwijzingen van hun navigatiesysteem.
En nu maar hopen dat ze niet als zombies de aanwijzingen opvolgen, maar na blijven denken en een papieren kaart bij zich hebben om hun eindbestemming te kunnen vinden.
 
*****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2010 Erik Zwierenberg meer Erik Zwierenberg - meer "Het leven zelf"
Beschouwingen > Het leven zelf
Dansende satellieten Erik Zwierenberg
0716BS Satellieten
In de jaren ’50 van de vorige eeuw werden de eerste communicatiesatellieten gelanceerd. Nu, amper 60 jaar later, zwerven er honderden satellieten rond de aarde en duizenden, misschien wel miljoenen brokstukken van raketten die gelanceerd zijn. Het is erg druk in de geostationaire en andere banen rondom de aarde.
 
De meeste satellieten zijn communicatiesatellieten en draaien hun baantjes met als doel om informatie die vanaf het aardoppervlak naar ze toegestuurd wordt, weer terug te sturen naar een andere plaats op onze mooie planeet. Per definitie is een satelliet een onnatuurlijk ding in een onnatuurlijke baan. De meeste satellieten zullen dan ook langzaam terugvallen en verbranden in de dampkring. Om de terugkeer uit te stellen hebben ze kleine raketjes aan boord.
Een satelliet is een soort op afstand bestuurbaar modelvliegtuig. Ze hebben een beetje brandstof bij zich die ze kunnen gebruiken om een andere baan rondom de aarde op te zoeken. De brandstof raakt natuurlijk op zodra deze gebruikt wordt en zal dan ook zo min mogelijk aangesproken moeten worden.
 
Sinds kort hebben we een zombie satelliet. Een satelliet die niet goed meer luistert naar de opdrachten die hij krijgt van zijn opdrachtgevers op aarde en op drift begint te raken. Langzaam maar zeker verandert zijn baan en komt hij dichter bij de aarde.
Onderweg naar een definitieve verbranding in de atmosfeer komt de zombiesatelliet door banen van andere satellieten. Langzaam nadert hij één voor één zijn buursatellieten, begint hun TV-uitzendingen te verstoren en komt op ramkoers. Als de satelliet die genaderd wordt niet opzij gaat, knallen beide satellieten tegen elkaar en ontstaat er ruimtepuin. Om dat te voorkomen gaan de satellieten waar hij langskomt netjes voor de zombiesatelliet opzij en zo ontstaat er een rij satellieten die om de beurt een dansje rondom de zombiesatelliet uitvoeren, een dodendans.
 
Ons dagelijks leven is afhankelijker van satellieten dan we ons vaak beseffen. Elk navigatiesysteem maakt gebruik van GPS. Tientallen satellieten vliegen op lage hoogte en met grote snelheid rondom de aarde. Door een peiling van het door de satelliet uitgezonden signaal in het navigatiesysteem weet deze op een paar meter nauwkeurig waar het is. Dit systeem is fragieler dan we ons vaak beseffen. De GPS satellieten zijn van de Verenigde Staten. De komende jaren heeft de VS te weinig capaciteit om voldoende raketten/spaceshuttles naar de GPS satellieten te sturen voor vervanging of onderhoud. Kortom, binnen enkele jaren zijn er te weinig satellieten om onze navigatiesystemen goed te laten werken. Ik kan me de problemen al helemaal voorstellen. Duizenden auto’s, vrachtwagens, boten en vliegtuigen met bestuurders die verbaasd kijken naar de op en neer dansende aanwijzingen van hun navigatiesysteem.
En nu maar hopen dat ze niet als zombies de aanwijzingen opvolgen, maar na blijven denken en een papieren kaart bij zich hebben om hun eindbestemming te kunnen vinden.
 
*****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2010 Erik Zwierenberg
powered by CJ2