Veel toeristen kijken in eerste instantie hun ogen uit als ze de vele fietsen en fietsers in Amsterdam zien. Behalve Chinezen en andere Aziaten zijn ze het niet gewend dat de fiets het beste vervoersmiddel is. Maar al snel zien ze zelf ook de charme en, geholpen door de tips in hun Lonely Planet, Rough Guide of andere reisgids, klimmen ze zelf op de fiets. Het blijft nog steeds een godswonder dat er niet tientallen toeristen per zomer omkomen dan wel serieus gewond raken, want hun fietskunsten laten flink wat te wensen over.

 

Niet alleen voor de verhuurders zijn fietsen business, het lijkt wel of er een renaissance van fietsenwinkels in de stad is. Rond de Overtoom/ Kinkerstraat bijvoorbeeld telde ik laatst maar liefst vijf fietsenwinkels op korte afstand van elkaar. Zouden Amsterdammers meer fietsen, is het een nieuwe vorm van witwassen of vallen ze mij opeens meer op? Van vroeger herinner ik mij de fietsenwinkel aan het Roelof Hartplein, waar je via een brede stenen trap in de werkplaats kwam van de fietsenmaker, een oudere man die immer gekleed was in een stofjas en met olie aan de handen; en wellicht een sigaar in zijn mond, maar dat weet ik niet zeker. Deze herinnering is overigens springlevend, want nog steeds kan je hier je fiets stallen of laten maken.

 

Het summum van fietsenwinkels is in de Pijp ontstaan, waar de Fietsfabriek een flinke batterij panden heeft waar gewone fietsen, maar vooral speciale modellen en natuurlijk de bakfietsen werden gebouwd en verkocht. Yalcin Cihangar bouwde een imperium op met winkels in Nederland, maar ook in het buitenland. De Fietsfabriek heeft zelfs een eigen Amerikaanse Facebookpagina! De afgelopen maanden bleek er van alles aan de hand met het bedrijf, maar de winkels in de Pijp zijn er nog steeds. Lees overigens een eerdere editie van Amsterdam Werelddorp voor de impact van de bakfietsen in Amsterdam, het ontstaan van ‘bakfietsrepublieken’ in de stad en de verschillen daartussen. (http://www.deleunstoel.nl/archief_artikelen.php?subrubriek_id=38&artikel_id=2017)

 

In Londen is er al een ander fenomeen gespot: koffieshop en fietsenwinkel ineen! De Financial Times berichtte onlangs over meerdere van deze hotspots, waarvan er een, alleen al vanwege de naam Look Mum, no hands!, hier genoemd moet worden. De huidige burgemeester van Londen, Boris Johnson, en de premier, David Cameron, zijn enthousiaste fietsers en er wordt in deze echte wereldstad dan ook flink geïnvesteerd in fietspaden en fietsroutes. Een Amsterdamse vriendin van mij vertrouwde het niet genoeg en nam les om er zonder gevaar te kunnen fietsen. Want, dacht zij, die rode dubbeldekkers, Londense taxi’s en gewone automobilisten zijn vast nog niet zo gewend aan fietsers.

In Amsterdam is fietsen zo normaal dat dergelijke cafeetjes wellicht een brug te ver zijn, maar wie weet komt er ook hier een Coffee Company cum fietsenwinkel. Of bestaat die zelfs al. De Amsterdammers en toeristen zijn er wellicht mee gediend. Terwijl je een kopje koffie doet, wordt je band geplakt of voordat je je fiets uit de stalling plukt, wordt je Latte bereid.

 

***********************************************************

De tekening is van Karel Çapek en afkomstig uit een oud boekje over Holland

 

*********************************