archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ergernissen delen printen terug
Zinloze vernieuwing * Frits Hoorweg

1509BZ BrasserieZolang ik deze buurt ken had je aan de Bankastraat de Brasserie Archipel. Een prettig etablissement om met iemand af te spreken, of met een clubje: een bestuurtje van het één of ander, de redactie van dit magazine, of zo maar een stel vrienden.

Buiten, aan de voorkant, stonden bijna altijd een paar stoelen waar de verstokte rokers van de ochtendzon konden genieten. Achter was er ook nog een terrasje op de binnenplaats, voor als het heel erg warm was.

Het zat er altijd aardig vol en ik kan erover oordelen want ik kwam er bijna dagelijks langs. En toen was de zaak ineens failliet. Volgens de krant is dat vonnis op 29-12-’17 uitgesproken. Welke machinaties hier achter schuilgaan: geen idee. Al gauw kwam voor het raam de mededeling te hangen dat er verbouwd zou worden. Dat is nu vervangen door de uitdagende aankondiging: Hier opent: boire et manger, La Brasserie

De laatste dagen blader ik weer vaak in De Wereld van Plinius. Daartoe aangezet door een heel aardig boekje van Donna Leon, Earthly Remains. Commissaris Brunetti trekt zich in dat boek, om gezondheidsredenen, terug op een klein eilandje, met dezelfde Gaius Plinius Secundus.

Over de mens schreef Plinius teksten zoals deze: ‘Als enig levend wezen is aan de mens verdriet gegeven, alleen aan hem genotzucht, en wel op talloze manieren en voor elk lichaamsdeel, … ‘. Alleen aan hem, zou ik daaraan toe willen voegen, is de drang gegeven tot zinloze vernieuwing.

------
Plinius, De wereld, Naturalis Historia. Atheneum 2004
Donna Leon, Earthly Remains, Arrow Books 2017

-------
De foto is van de schrijver, het extraatje van Henk Klaren


© 2018 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "Ergernissen" -
Bezigheden > Ergernissen
Zinloze vernieuwing * Frits Hoorweg
1509BZ BrasserieZolang ik deze buurt ken had je aan de Bankastraat de Brasserie Archipel. Een prettig etablissement om met iemand af te spreken, of met een clubje: een bestuurtje van het één of ander, de redactie van dit magazine, of zo maar een stel vrienden.

Buiten, aan de voorkant, stonden bijna altijd een paar stoelen waar de verstokte rokers van de ochtendzon konden genieten. Achter was er ook nog een terrasje op de binnenplaats, voor als het heel erg warm was.

Het zat er altijd aardig vol en ik kan erover oordelen want ik kwam er bijna dagelijks langs. En toen was de zaak ineens failliet. Volgens de krant is dat vonnis op 29-12-’17 uitgesproken. Welke machinaties hier achter schuilgaan: geen idee. Al gauw kwam voor het raam de mededeling te hangen dat er verbouwd zou worden. Dat is nu vervangen door de uitdagende aankondiging: Hier opent: boire et manger, La Brasserie

De laatste dagen blader ik weer vaak in De Wereld van Plinius. Daartoe aangezet door een heel aardig boekje van Donna Leon, Earthly Remains. Commissaris Brunetti trekt zich in dat boek, om gezondheidsredenen, terug op een klein eilandje, met dezelfde Gaius Plinius Secundus.

Over de mens schreef Plinius teksten zoals deze: ‘Als enig levend wezen is aan de mens verdriet gegeven, alleen aan hem genotzucht, en wel op talloze manieren en voor elk lichaamsdeel, … ‘. Alleen aan hem, zou ik daaraan toe willen voegen, is de drang gegeven tot zinloze vernieuwing.

------
Plinius, De wereld, Naturalis Historia. Atheneum 2004
Donna Leon, Earthly Remains, Arrow Books 2017

-------
De foto is van de schrijver, het extraatje van Henk Klaren
© 2018 Frits Hoorweg
powered by CJ2