archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Volgens mij is ze dood Reinier van Delden

1813BZ DoodDie vrouw van dat café.
Hoe heet ze ook alweer?
Nou ja, doet er ook niet toe.
Wat een aftandse tent was dat hè.
Met die fransman, weet je nog.
Die leeft trouwens ook niet meer.
Die is achter de bar in elkaar gezakt, is het niet?

Maar gezellig was het er wel.
Met dat biljart en zo.
En die jukebox.
Waar maar één plaatje in zat.
Under Pressure, van Queen en David Bowie.
Nou ja, dat hoef ik jou er natuurlijk niet bij te zeggen.
Maar dat sfeertje.

Dat café dat had iets.
Op het laatst ging ze steeds naar dat tankstation verderop.
Om een krat bier te halen.
Bier uit de tap was al lang niet meer te krijgen.
Dus legde we steeds allemaal in.
Een paar gulden.
En dan had je weer een uurtje lol.
Was zo op natuurlijk.
Zo’n krat.

Maar dan werd er weer iemand op uitgestuurd.
Meestal diegene die nog een rekening open had staan.
Of ze leenden bij de buren.
Stond er ineens een goedkope fles rum voor je neus.
Nou, dan zoop je dat toch.
Kon jou het schelen.
Ik meen dat ze op de laatste avond die barkrukken nog hebben verkocht.
Aan een of andere slimme uitbater.
Die hun daarmee het laatste zetje gaf.
De goot in.

Diezelfde avond hebben ze dat geld er nog doorheen gejast.
De stakkers.

----
Het plaatje is van Han Busstra


© 2021 Reinier van Delden meer Reinier van Delden - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Volgens mij is ze dood Reinier van Delden
1813BZ DoodDie vrouw van dat café.
Hoe heet ze ook alweer?
Nou ja, doet er ook niet toe.
Wat een aftandse tent was dat hè.
Met die fransman, weet je nog.
Die leeft trouwens ook niet meer.
Die is achter de bar in elkaar gezakt, is het niet?

Maar gezellig was het er wel.
Met dat biljart en zo.
En die jukebox.
Waar maar één plaatje in zat.
Under Pressure, van Queen en David Bowie.
Nou ja, dat hoef ik jou er natuurlijk niet bij te zeggen.
Maar dat sfeertje.

Dat café dat had iets.
Op het laatst ging ze steeds naar dat tankstation verderop.
Om een krat bier te halen.
Bier uit de tap was al lang niet meer te krijgen.
Dus legde we steeds allemaal in.
Een paar gulden.
En dan had je weer een uurtje lol.
Was zo op natuurlijk.
Zo’n krat.

Maar dan werd er weer iemand op uitgestuurd.
Meestal diegene die nog een rekening open had staan.
Of ze leenden bij de buren.
Stond er ineens een goedkope fles rum voor je neus.
Nou, dan zoop je dat toch.
Kon jou het schelen.
Ik meen dat ze op de laatste avond die barkrukken nog hebben verkocht.
Aan een of andere slimme uitbater.
Die hun daarmee het laatste zetje gaf.
De goot in.

Diezelfde avond hebben ze dat geld er nog doorheen gejast.
De stakkers.

----
Het plaatje is van Han Busstra
© 2021 Reinier van Delden
powered by CJ2