 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Bezigheden > Ontmoetingen | ||||
| Nee, hij | Reinier van Delden | |||
 Hij stond voor mij op de roltrap.Een man die ik nooit kan verstaan. Niet dat hij daar iets aan kan doen. Hij praat namelijk nogal binnensmonds. En in dialect. Waar ik helemaal geen wijs uit kan. En was het nou nog maar een dialect wat hier gesproken werd. Dan had ik mij nog kunnen redden. Ik kan ze in ieder geval verstaan. De mensen hier. Maar goed, hem dus niet. Hij heeft een soort eigen taaltje. Goedbedoeld overigens. Alleen laatst had ik er dus even geen zin in. Moest ik weer heel zijn verhaal aanhoren. Wat ik dus ten dele maar begrijp. Het gaat vaak over vroeger. Of vroeger. Niet eens zo gek lang geleden. Zaten we samen op de wagen. Hij reed en ik veegde. En dan gaat het mij niet om dat werk wat ik deed. De straten moeten nou eenmaal schoon. En vuilnisbakken moeten geleegd. Dat dat voor je uitkering moest was dan even wat minder. En dat dan je ex voorbij loopt Terwijl jij daar in een fluorescerend hesje staat. Dat is ook niet zo fijn. Kon ze eindelijk haar gram halen. Maar dat even ter zijde. Nee, hij. Was ooit vuilnisman. Is toen op een zijspoor gezet. Kreeg wat geld mee. Een schijntje. En kon toen vijf jaar later het zelfde werk doen. Voor de helft minder. Dus je kan begrijpen dat hij er mee in zijn maag zat. Was daar natuurlijk verbolgen over. En daar ging het dus ook altijd over. Althans, wat ik er uit op kon maken. Maar van de week had ik daar dus even geen zin in. Toen hij voor mij op de roltrap stond. En ik hem hoogstwaarschijnlijk toch niet kon verstaan. Maar hem inmiddels wel begreep. -------- Het plaatje is van Linda Hulshof Meer informatie op: lindahulshof71@gmail.com |
||||
| © 2020 Reinier van Delden | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||