archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Slave to the rythm? Claude Aendenboom

1618BZ SlaveTante Berna was bijzonder gevoelig, intelligent en charmant,  maar kreeg als jonge vrouw weinig of geen aandacht van de mannen, althans niet van blanke mannen. Ze was dan ook in de wolken toen ze tijdens een officierenbal de Congolese piloot Arthur ontmoette in Koksijde aan zee, ze was net afgestudeerd.

Het werd meteen haar eerste grote liefde. Tegen wil en dank van haar vader, vloog ze met hem naar de Kongo. Arthur hield oprecht van haar, getuige de vele liefdesbrieven die hij schreef tot aan haar dood. De man was echter al getrouwd met een inheemse die hem vijf kinderen had geschonken. De wanhopige Berna zocht troost bij de ingenieur Alfons, een stamhoofd die de clan waar Arthur bij hoorde vijandig gezind was. Hij beloofde zijn blanke statussymbool een beter leven.

Al gauw bleek dat Berna in een wespennest was terechtgekomen. De vrouwen van het dorp gaven haar bevelen, ze moest in de ondraaglijke hitte hun gewaden helpen mee wassen, had last van de talloze insecten en was bang voor het geluid van leeuwen en sissende slangen. Bovendien dreigde Alfons met gruwelijke folteringen indien ze nog contact nam met haar piloot ... die zij heimelijk nog zag bij volle maan.

Ze overwoog om te vluchten, haar paradijs was immers een hel geworden. Haastig contacteerde ze Arthur om haar terug naar België te vliegen. In het holst van de nacht is zij als een bang muisje kunnen ontsnappen. Eind goed, al goed? Helaas niet, de idealistische vrouw werd opgenomen in een instelling waar zij zich nog steeds onveilig voelde. Haar grootste, maar ietwat irrationele, angst was om als blanke slavin ontvoerd te worden door 'de zwarte maffia'.

Toen ik mijn ongelukkige tante voor mijn zestiende verjaardag had uitgenodigd, sloegen tijdens het feestje ineens alle stoppen bij haar door. Moeder had mij immers een LP van de befaamde Grace Jones cadeau gedaan en door de woonkamer zong de Afrikaanse zangeres één van haar hits: Slave to the rhythm!!
Jammerend en huilend werd ze met een ambulance afgevoerd ... we stonden er met z'n allen verslagen op te kijken.


--------
Het plaatje is van Han Busstra

-------
Claude Aendenboom heeft een nieuwe verhalenbundel gemaakt. Er liggen 30 gesigneerde exemplaren klaar voor trouwe lezers van De Leunstoel. Neem contact met hem op, direct of via ons.


© 2019 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Slave to the rythm? Claude Aendenboom
1618BZ SlaveTante Berna was bijzonder gevoelig, intelligent en charmant,  maar kreeg als jonge vrouw weinig of geen aandacht van de mannen, althans niet van blanke mannen. Ze was dan ook in de wolken toen ze tijdens een officierenbal de Congolese piloot Arthur ontmoette in Koksijde aan zee, ze was net afgestudeerd.

Het werd meteen haar eerste grote liefde. Tegen wil en dank van haar vader, vloog ze met hem naar de Kongo. Arthur hield oprecht van haar, getuige de vele liefdesbrieven die hij schreef tot aan haar dood. De man was echter al getrouwd met een inheemse die hem vijf kinderen had geschonken. De wanhopige Berna zocht troost bij de ingenieur Alfons, een stamhoofd die de clan waar Arthur bij hoorde vijandig gezind was. Hij beloofde zijn blanke statussymbool een beter leven.

Al gauw bleek dat Berna in een wespennest was terechtgekomen. De vrouwen van het dorp gaven haar bevelen, ze moest in de ondraaglijke hitte hun gewaden helpen mee wassen, had last van de talloze insecten en was bang voor het geluid van leeuwen en sissende slangen. Bovendien dreigde Alfons met gruwelijke folteringen indien ze nog contact nam met haar piloot ... die zij heimelijk nog zag bij volle maan.

Ze overwoog om te vluchten, haar paradijs was immers een hel geworden. Haastig contacteerde ze Arthur om haar terug naar België te vliegen. In het holst van de nacht is zij als een bang muisje kunnen ontsnappen. Eind goed, al goed? Helaas niet, de idealistische vrouw werd opgenomen in een instelling waar zij zich nog steeds onveilig voelde. Haar grootste, maar ietwat irrationele, angst was om als blanke slavin ontvoerd te worden door 'de zwarte maffia'.

Toen ik mijn ongelukkige tante voor mijn zestiende verjaardag had uitgenodigd, sloegen tijdens het feestje ineens alle stoppen bij haar door. Moeder had mij immers een LP van de befaamde Grace Jones cadeau gedaan en door de woonkamer zong de Afrikaanse zangeres één van haar hits: Slave to the rhythm!!
Jammerend en huilend werd ze met een ambulance afgevoerd ... we stonden er met z'n allen verslagen op te kijken.


--------
Het plaatje is van Han Busstra

-------
Claude Aendenboom heeft een nieuwe verhalenbundel gemaakt. Er liggen 30 gesigneerde exemplaren klaar voor trouwe lezers van De Leunstoel. Neem contact met hem op, direct of via ons.
© 2019 Claude Aendenboom
powered by CJ2