archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Ontmoetingen delen printen terug
Galabal en poldermodel Haitze Meurs

1217BZ GalabalWageningen heeft een bloeiend studentenleven. Een groot deel van de Wageningse studenten is lid van een studentenvereniging, oorspronkelijk behorend tot de herkenbare zuilen. Ceres voor de ballen/ballonnen, Cantil voor de katholieken, SSR voor de protestanten/gereformeerden en Unitas voor de anderen. Binnen de verenigingen hebben de leden zich verdeeld in disputen, waar men de individuele kwaliteiten in intiemer en veiliger verband kan ontwikkelen. Immers, het studentenleven bestaat niet slechts uit studeren, maar dient er ook voor om na een rijpingsproces van jaren uiteindelijk geschikt te raken voor een verantwoordelijke functie in onze maatschappij.

Zonder ook maar één dispuut tekort te willen doen, wil ik in het volgende stil staan bij een dispuut dat al vele grootheden voortgebracht heeft en in de toekomst nog zal brengen:‘De Toebacksuyghers’, dat van oudsher haar zetel binnen SSR heeft.

Het is 1974. De Toebacksuyghers besluiten als jaarfeest een galabal te organiseren. Om het allemaal betaalbaar te houden wordt er bij een afgelegen boerderij op de Veluwe een omgebouwde kippenschuur afgehuurd. Twee kleinere ruimtes met matrassen blijken als slaapzaal dienst te doen en daarnaast is er een grotere ruimte waar gedanst, gegeten en gedronken kan worden. Multifunctioneel dus. De boer blijkt zichtbaar tevreden over de gepleegde renovatie en heeft de schuur voorzien van het predicaat ‘Kasteel’. Een naam die goed van pas zal komen.

Aangezien De Toebacksuyghers uitsluitend uit mannen bestaat (geen lid zonder lid), dient er een vrouwelijke component ingebracht te worden om het galafeest tot een succes te maken. Daarvoor worden twee Toebacksuyghers met een vlotte babbel op pad gestuurd naar Schoevers te Arnhem, het bekende secretaresse opleidingsinstituut. De dames aldaar blijken alras te zwichten voor de verleidingen van een galabal met studenten op een kasteel. Vanaf dat moment kent de geschiedschrijving over het galabal verschillende versies.

De dames arriveren in ieder geval op hoge hakken en in ballroomkleding op het erf van de boerderij, in de veronderstelling daar een heus slot aan te treffen. Toegegeven, er staat ‘kasteel‘ op maar een plankje aan de muur, maar ze hadden iets anders verwacht. Maar de heren doen hun best om de dames op hun gemak te stellen, wat al vrij snel lukt, en daardoor wordt het toch een bar gezellig feest.

Edoch, zo tegen twee uur ’s-nachts ontstaat er bij sommige dames de behoefte om weer huiswaarts te gaan. Hebben de dames dan geen andere wensen die wel vervuld kunnen worden? Want er is geen trein te zien daar en evenmin een nuchtere Toebacksuygher die zijn rijbewijs wil riskeren.

Oei, dat wordt slapen daar. Voor iedereen, maar nu dient zich een nieuw probleem aan. Gedurende de avond hebben zich enkele koppels gevormd die de nacht graag samen willen afronden. Daarnaast blijken er nog dames te zijn die de nacht graag zonder heren in hun nabijheid wensen door te brengen, en, geloof het of niet, er blijken zich ook nog rechtgeaarde gereformeerde broeders onder de Toebacksuyghers te bevinden die principiële bezwaren hebben tegen gemengd slapen. Samengevat: drie verschillende groeperingen voor twee slaapzalen. Hoe dat op te lossen?

De leiding zocht zijn toevlucht tot een soort Salomonsoordeel. De linker slaapzaal was voor allen die gemengd wilden slapen en de rechter voor allen die niet gemengd wilden slapen, zo werd besloten. In die indeling naar ‘gelijkgestemde zielen’ kon iedereen zich vinden. Je hoeft die Wageningers het poldermodel niet uit te leggen.

---------------------------------------
De tekening is van Elène Klaren
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!


© 2015 Haitze Meurs meer Haitze Meurs - meer "Ontmoetingen" -
Bezigheden > Ontmoetingen
Galabal en poldermodel Haitze Meurs
1217BZ GalabalWageningen heeft een bloeiend studentenleven. Een groot deel van de Wageningse studenten is lid van een studentenvereniging, oorspronkelijk behorend tot de herkenbare zuilen. Ceres voor de ballen/ballonnen, Cantil voor de katholieken, SSR voor de protestanten/gereformeerden en Unitas voor de anderen. Binnen de verenigingen hebben de leden zich verdeeld in disputen, waar men de individuele kwaliteiten in intiemer en veiliger verband kan ontwikkelen. Immers, het studentenleven bestaat niet slechts uit studeren, maar dient er ook voor om na een rijpingsproces van jaren uiteindelijk geschikt te raken voor een verantwoordelijke functie in onze maatschappij.

Zonder ook maar één dispuut tekort te willen doen, wil ik in het volgende stil staan bij een dispuut dat al vele grootheden voortgebracht heeft en in de toekomst nog zal brengen:‘De Toebacksuyghers’, dat van oudsher haar zetel binnen SSR heeft.

Het is 1974. De Toebacksuyghers besluiten als jaarfeest een galabal te organiseren. Om het allemaal betaalbaar te houden wordt er bij een afgelegen boerderij op de Veluwe een omgebouwde kippenschuur afgehuurd. Twee kleinere ruimtes met matrassen blijken als slaapzaal dienst te doen en daarnaast is er een grotere ruimte waar gedanst, gegeten en gedronken kan worden. Multifunctioneel dus. De boer blijkt zichtbaar tevreden over de gepleegde renovatie en heeft de schuur voorzien van het predicaat ‘Kasteel’. Een naam die goed van pas zal komen.

Aangezien De Toebacksuyghers uitsluitend uit mannen bestaat (geen lid zonder lid), dient er een vrouwelijke component ingebracht te worden om het galafeest tot een succes te maken. Daarvoor worden twee Toebacksuyghers met een vlotte babbel op pad gestuurd naar Schoevers te Arnhem, het bekende secretaresse opleidingsinstituut. De dames aldaar blijken alras te zwichten voor de verleidingen van een galabal met studenten op een kasteel. Vanaf dat moment kent de geschiedschrijving over het galabal verschillende versies.

De dames arriveren in ieder geval op hoge hakken en in ballroomkleding op het erf van de boerderij, in de veronderstelling daar een heus slot aan te treffen. Toegegeven, er staat ‘kasteel‘ op maar een plankje aan de muur, maar ze hadden iets anders verwacht. Maar de heren doen hun best om de dames op hun gemak te stellen, wat al vrij snel lukt, en daardoor wordt het toch een bar gezellig feest.

Edoch, zo tegen twee uur ’s-nachts ontstaat er bij sommige dames de behoefte om weer huiswaarts te gaan. Hebben de dames dan geen andere wensen die wel vervuld kunnen worden? Want er is geen trein te zien daar en evenmin een nuchtere Toebacksuygher die zijn rijbewijs wil riskeren.

Oei, dat wordt slapen daar. Voor iedereen, maar nu dient zich een nieuw probleem aan. Gedurende de avond hebben zich enkele koppels gevormd die de nacht graag samen willen afronden. Daarnaast blijken er nog dames te zijn die de nacht graag zonder heren in hun nabijheid wensen door te brengen, en, geloof het of niet, er blijken zich ook nog rechtgeaarde gereformeerde broeders onder de Toebacksuyghers te bevinden die principiële bezwaren hebben tegen gemengd slapen. Samengevat: drie verschillende groeperingen voor twee slaapzalen. Hoe dat op te lossen?

De leiding zocht zijn toevlucht tot een soort Salomonsoordeel. De linker slaapzaal was voor allen die gemengd wilden slapen en de rechter voor allen die niet gemengd wilden slapen, zo werd besloten. In die indeling naar ‘gelijkgestemde zielen’ kon iedereen zich vinden. Je hoeft die Wageningers het poldermodel niet uit te leggen.

---------------------------------------
De tekening is van Elène Klaren
--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!
© 2015 Haitze Meurs
powered by CJ2