archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Bij ons in de straat delen printen terug
Een nieuwe hond! Arie de Jong

1612BS HondenIk heb nu drie honden. Eerst had ik er twee, maar eentje begint oud te worden en eigenlijk weet ik ook niet zeker of ik die tweede wel wil houden, dus werd het tijd voor een jonge hond. De oudste heb ik Pim genoemd. Dat is best een leuke hond, vooral als je er zelf de baas van bent. Misschien dat andere hondenbezitters negatieve gevoelens hebben over Pim.

Pim is speels en daagt graag andere honden uit. Pim is nogal een flinke hond, met een pittige blaf en hij is pas tevreden als andere honden op hun rug gaan liggen met de pootjes omhoog. Ze moeten laten zien dat ze Pim als dominante hond erkennen. Doen ze dat niet, dan kan Pim wat vals zijn en gaan bijten. Alleen honden hoor, geen hondenbezitters of hardlopers. Pim is een windhond, een chart polski, prachtige slanke en snelle hond. Mooie snuit ook, edel, en mooi van vacht. Heel wat mensen laten me weten dat ze het een prachtige hond vinden, al zijn er ook die laten weten dat ze hun reu voor geen goud zouden willen laten kruisen met mijn Pim. Dan niet.

De tweede hond is een boxer. Ik heb hem Geert genoemd. Het vervelende van boxers is dat ze niet veel humor kennen. Veel honden zijn speels, of je kunt er mee lachen zoals met Pim. Geert is anders. Geert is nergens bang voor. Als hij een andere hond ziet dan gaat hij er recht op af. Niet om mee te spelen, maar om duidelijk te maken wie er de baas is. Terwijl Pim eerst eens ruikt onder de staart, zelfs bij het kleinste poedeltje, gaat Geert er recht voor staan, de kop op soms minder dan een decimeter van de kop van de andere hond. De meeste zijn geïntimideerd en draaien weg. Moet je niet doen, want Geert gaat dan nog een beetje grommen ook.

Als ik een bal gooi en Geert brengt die terug, dan doet hij dat met een dwingende blik in de ogen, zo van: gooi opnieuw, ik zal eens wat laten zien. Dat heb je met Pim niet, die komt de bal terugbrengen met een blik in zijn ogen van: leuk, gooi die bal nog eens een keer. En soms laat Pim de bal liggen en kijkt achterom met een blik van: pak hem zelf maar, ik heb er nu even geen zin an. Dat zal je met Geert nooit meemaken, die gaat er altijd vol in.

En toen nam ik een derde hond. Ik was benieuwd hoe mijn beide andere honden daarop zouden reageren. Dat verschilde nogal. Pim vond het reuzeleuk dat er een jonge hond bijkwam. Misschien speelde mee dat het ook een windhond was, deze keer een saluki. Het schijnt dat de saluki uit het Midden-Oosten komt en dat hij doorging voor een statussymbool. Zo’n hond kon je niet kopen, die moest je geschonken worden.
Geert, de boxer, vond het maar niks. Die voelde zich een beetje afgewezen doordat ik een nieuwe hond nam. Eerst probeerde hij zich wat meer te bewijzen, maar al snel liet hij het gebeuren en deed net alsof hij het fijn vond dat de nieuwe hond de ruimte kreeg. Maar als je goed kijkt, dan vindt hij het maar niks, nog steeds niet. Die nieuwe hond, ik heb hem Thierry genoemd, erkent Pim duidelijk als zijn voorbeeld. Hij kijkt goed hoe Pim het doet en gaat dat dan nadoen. Leuk om te zien.

Opmerkelijk is het gedrag van de hond van de buren. Die bleef altijd wat op afstand van Pim en Geert, maar toen Thierry kwam, ging het anders. Die hond van de buren, Theo, een wat oudere basset hond, kwam direct op Thierry af en besnuffelde hem grondig. Thierry liet dat toe. En vanaf dat moment waren ze onafscheidelijk. Opvallend was wel dat Theo altijd naast Thierry wilde lopen, maar dan één kop achter. Als er ergens wat te beleven was, bijvoorbeeld een groepje andere honden, dan loopt eerst Theo daar op af, blaft wat en wacht dan tot Thierry komt. Ook leuk om te zien.

--------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/


© 2019 Arie de Jong meer Arie de Jong - meer "Bij ons in de straat" -
Beschouwingen > Bij ons in de straat
Een nieuwe hond! Arie de Jong
1612BS HondenIk heb nu drie honden. Eerst had ik er twee, maar eentje begint oud te worden en eigenlijk weet ik ook niet zeker of ik die tweede wel wil houden, dus werd het tijd voor een jonge hond. De oudste heb ik Pim genoemd. Dat is best een leuke hond, vooral als je er zelf de baas van bent. Misschien dat andere hondenbezitters negatieve gevoelens hebben over Pim.

Pim is speels en daagt graag andere honden uit. Pim is nogal een flinke hond, met een pittige blaf en hij is pas tevreden als andere honden op hun rug gaan liggen met de pootjes omhoog. Ze moeten laten zien dat ze Pim als dominante hond erkennen. Doen ze dat niet, dan kan Pim wat vals zijn en gaan bijten. Alleen honden hoor, geen hondenbezitters of hardlopers. Pim is een windhond, een chart polski, prachtige slanke en snelle hond. Mooie snuit ook, edel, en mooi van vacht. Heel wat mensen laten me weten dat ze het een prachtige hond vinden, al zijn er ook die laten weten dat ze hun reu voor geen goud zouden willen laten kruisen met mijn Pim. Dan niet.

De tweede hond is een boxer. Ik heb hem Geert genoemd. Het vervelende van boxers is dat ze niet veel humor kennen. Veel honden zijn speels, of je kunt er mee lachen zoals met Pim. Geert is anders. Geert is nergens bang voor. Als hij een andere hond ziet dan gaat hij er recht op af. Niet om mee te spelen, maar om duidelijk te maken wie er de baas is. Terwijl Pim eerst eens ruikt onder de staart, zelfs bij het kleinste poedeltje, gaat Geert er recht voor staan, de kop op soms minder dan een decimeter van de kop van de andere hond. De meeste zijn geïntimideerd en draaien weg. Moet je niet doen, want Geert gaat dan nog een beetje grommen ook.

Als ik een bal gooi en Geert brengt die terug, dan doet hij dat met een dwingende blik in de ogen, zo van: gooi opnieuw, ik zal eens wat laten zien. Dat heb je met Pim niet, die komt de bal terugbrengen met een blik in zijn ogen van: leuk, gooi die bal nog eens een keer. En soms laat Pim de bal liggen en kijkt achterom met een blik van: pak hem zelf maar, ik heb er nu even geen zin an. Dat zal je met Geert nooit meemaken, die gaat er altijd vol in.

En toen nam ik een derde hond. Ik was benieuwd hoe mijn beide andere honden daarop zouden reageren. Dat verschilde nogal. Pim vond het reuzeleuk dat er een jonge hond bijkwam. Misschien speelde mee dat het ook een windhond was, deze keer een saluki. Het schijnt dat de saluki uit het Midden-Oosten komt en dat hij doorging voor een statussymbool. Zo’n hond kon je niet kopen, die moest je geschonken worden.
Geert, de boxer, vond het maar niks. Die voelde zich een beetje afgewezen doordat ik een nieuwe hond nam. Eerst probeerde hij zich wat meer te bewijzen, maar al snel liet hij het gebeuren en deed net alsof hij het fijn vond dat de nieuwe hond de ruimte kreeg. Maar als je goed kijkt, dan vindt hij het maar niks, nog steeds niet. Die nieuwe hond, ik heb hem Thierry genoemd, erkent Pim duidelijk als zijn voorbeeld. Hij kijkt goed hoe Pim het doet en gaat dat dan nadoen. Leuk om te zien.

Opmerkelijk is het gedrag van de hond van de buren. Die bleef altijd wat op afstand van Pim en Geert, maar toen Thierry kwam, ging het anders. Die hond van de buren, Theo, een wat oudere basset hond, kwam direct op Thierry af en besnuffelde hem grondig. Thierry liet dat toe. En vanaf dat moment waren ze onafscheidelijk. Opvallend was wel dat Theo altijd naast Thierry wilde lopen, maar dan één kop achter. Als er ergens wat te beleven was, bijvoorbeeld een groepje andere honden, dan loopt eerst Theo daar op af, blaft wat en wacht dan tot Thierry komt. Ook leuk om te zien.

--------
De tekening is van Coc van Duijn
Meer informatie op:  http://cocvanduijn.nl/
© 2019 Arie de Jong
powered by CJ2