archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Meningsuiting Peter Schröder

0816BS 94.1
Nederland is een land van Meningen
Weet u hoe in ons Nederland het politieke beleid wordt vormgegeven? Ongeveer zo: Als er een probleem is gesignaleerd komen we na de nodige voorbereiding (pak weg: onderzoek, verkenning, inventarisatie en politiek/ bestuurlijke analyse leidend tot een probleemdefinitie) tot een voorstel tot een maatregel. (niet zo lang geleden was het woord probleem taboe en moest je spreken van een ambitie, maar sinds Geen Stijl, Twitter en Mark Rutte doet het er minder toe welk woord je er opplakt).
Met dat voornemen gaan we met de doelgroepen en betrokken actoren een beleidstraject in dat 3 stappen kent:
1. Draagvlak creëren
2. Agenderen
3. Implementeren
Veel woorden, maar verkijk u er niet op, er is meer: het gaat steeds om meningen van burgers. Stel: Het land loopt onder water – ja dat is uw mening / we gaan kijken waaruit de watervloed bestaat – volgens mij uit water en modder, volgens hem uit zout en zoet water wat is uw mening? Over de oorzaken, gevolgen en zo nodig de juiste maatregelen tot het weren van het water blijken ook weer evenzoveel meningen te bestaan. Geen Stijl.

Luisteren
Dus willen we verder, dan moeten we eerst die meninguiters min of meer op dezelfde lijn zien te krijgen, we moeten dat conglomeraat van volwassen vrije burgers zien om te smeden tot een eensluidend maatschappelijk draagvlak. Lukt dat niet dan is het beter het probleem vervolgens weg te definiëren. Lukt het wel dan gaan we ….. vooral heel goed luisteren! We luisteren (goed die oren laten hangen naar de mensen in dit land) net zo lang naar de meningenvloed tot we uit het gesprokene een probleemarticulatie hebben kunnen opmaken. Dan kunnen we de uitkomsten en opties prioriteren, structureren, van een planning voorzien en onderbrengen in een (concept van een) voorlopige agenda. Hebben we over de agenda consensus bereikt, hebben we de meningen aldus voorzien van een handelingstraject, dan kunnen we voorzichtig, stapsgewijs, incrementeel, iteratief en interactief aan het werk met het uitvoeren van de in de agenda voorgestelde/vastgestelde actiepunten. Zullen we de projectformulering, het minderheidsstandpunt, de bemensing, het overleg en de inspraak, de begeleidingscommissie, de klankbordgroep en de rapportage aan de kamer verder maar laten voor wat het is? Goed, mits u nooit meer vergeet dat de vrije volwassen burgers in dit land beschikken over een respectabele en te respecteren hoeveelheid meningen. Getuige Facebook, Twitter en al die blogs!

Rechterlijke meningen
De rechterlijke macht in Nederland twittert ook meer en meer en verstaat de openbare mening steeds beter. Zo weet zij het ontbreken van juryrechtspraak meer dan te compenseren. In sommige kringen leidt het heersende respect voor meningen tot verwarring en onbegrip, maar door de bank genomen lijkt de burgerinstemming te overheersen. Er blijven natuurlijk magistraten, openbare ministeriëlen en vervolgingsambtenaren die vastgeroest zitten in hun snel verouderende denkkaders, maar dat is iets van alle tijden. Kijkt u maar eens naar postkaart 1 (uit 1904) waarvan het onderschrift luidt: Tussen de toga en de degen. De toga staat voor de rechter, de linker persoon in toga en bekroond met een baret, de degen staat voor de opsporingsambtenaar, de politiefunctionaris, de rechter persoon in uniform met koperen knopen, snor en bedekt met een kepi. Tussen deze personen is een charmante dame te vinden die wordt verkend/ verhoord/ getoetst0817BS 94.2 door de rechter (Schalkje Schalkje – maar dat is een flauwe!).
Ze schijnt zich te vermaken, de politieman rechts daarentegen ziet er verbaasd en enigszins bezorgd uit: ‘Meneer de rechter, het is een delinkwente!’ zegt Bromsnor in het onderschrift. Ik hoop dat wij, u en ik, het juiste antwoord paraat hebben: Dat is een mening, het is maar net hoe je er naar kijkt. U bent vrij in uw mening hierover, zowel in als buiten de politieke arena.

Dag en Adoela
Of kijk eens naar postkaart 2 (uit 1962) waarop twee heren aan één tafel, links een blanke en rechts een zwarte. Overduidelijk politici? De kaart werd uitgegeven door J.N. Voorhoeve – Den Haag (Foto: Associated Press) en het bijschrift luidt: ‘Dag Hammerskjöld in gesprek met minister Adoela van Congo, aan de vooravond van zijn vliegtuigongeluk’ (beetje slordige tekst, het ongeluk overkwam niet Adoela, maar Dag). Politici met (tegengestelde?) meningen. Adoela: ‘Denk er aan, wij in de Congo denken daar heel anders over? Vanaf nu laten wij ons niet meer ringeloren door witte mannen in nette pakken, van nu af aan lopen wij ook in maatkostuums en rijden ook in Mercedes limo’s’? Dag: ‘Als u daar op staat zal ik u niet tegenspreken, maar om nou te zeggen, Ik kan me daar in vinden, nee, dat hoort u mij niet zeggen? Ik zeg voorlopig eigenlijk minder want Spreken is Zilver, maar Zwijgen is Goud.’?

Lumumba
Weet u nog waarover het toen ging? De Belgen hadden in de Congo eindelijk (1960) de macht overgedragen aan Congolezen, maar was dat nou wel zo? De inlichtingendiensten en de Union Minière meenden van niet en de VS en de USSR (?) keken er weer anders tegenaan. Grootkapitaal en Leger hadden zo hun eigen agenda’s! Stamruzies in de Congo, een veelheid aan gezichtspunten, verdeeldheid, gewelddadige conflicten, eh…problemen. ‘Laten we de Veiligheidsraad vragen om interventie’. Daar zat SG/VN Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld en die vloog herhaaldelijk op en neer naar de Congo om eens goed te …. luisteren. Maar voor hij een behoorlijk internationaal draagvlak had gecreëerd stortte zijn vliegtuig neer bij Ndola en zweeg hij voorgoed. Toeval? Complot? Het is maar hoe je ernaar kijkt. We zullen het hier moeten doen met die foto. Wat zitten de heren aan een rare tafel? Zitten ze te dineren? Temidden van die rommelige troep? Dat is toch … Geen Stijl? Hoe denkt u erover? Duim omhoog of omlaag? Doormailen naar uw LinkedIn account?
Uw mening telt hoor! U staat centraal.

Het zijn en blijven postkaarten (Wat wilde die Voorhoeve ermee?), dus uw mening met de hartelijke groeten!

Beter Beeld
De plaatjes uit deze rubriek zijn veel gedetailleerder te bekijken!
U kunt doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/), daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de plaatjes uit deze rubriek veel beter te zien zijn. Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken (en nog een paar keer doorklikken) naar:
1.Tussen Toga en Degen
2. Dag Hammarskjöld en minister Adoela


© 2011 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Meningsuiting Peter Schröder
0816BS 94.1
Nederland is een land van Meningen
Weet u hoe in ons Nederland het politieke beleid wordt vormgegeven? Ongeveer zo: Als er een probleem is gesignaleerd komen we na de nodige voorbereiding (pak weg: onderzoek, verkenning, inventarisatie en politiek/ bestuurlijke analyse leidend tot een probleemdefinitie) tot een voorstel tot een maatregel. (niet zo lang geleden was het woord probleem taboe en moest je spreken van een ambitie, maar sinds Geen Stijl, Twitter en Mark Rutte doet het er minder toe welk woord je er opplakt).
Met dat voornemen gaan we met de doelgroepen en betrokken actoren een beleidstraject in dat 3 stappen kent:
1. Draagvlak creëren
2. Agenderen
3. Implementeren
Veel woorden, maar verkijk u er niet op, er is meer: het gaat steeds om meningen van burgers. Stel: Het land loopt onder water – ja dat is uw mening / we gaan kijken waaruit de watervloed bestaat – volgens mij uit water en modder, volgens hem uit zout en zoet water wat is uw mening? Over de oorzaken, gevolgen en zo nodig de juiste maatregelen tot het weren van het water blijken ook weer evenzoveel meningen te bestaan. Geen Stijl.

Luisteren
Dus willen we verder, dan moeten we eerst die meninguiters min of meer op dezelfde lijn zien te krijgen, we moeten dat conglomeraat van volwassen vrije burgers zien om te smeden tot een eensluidend maatschappelijk draagvlak. Lukt dat niet dan is het beter het probleem vervolgens weg te definiëren. Lukt het wel dan gaan we ….. vooral heel goed luisteren! We luisteren (goed die oren laten hangen naar de mensen in dit land) net zo lang naar de meningenvloed tot we uit het gesprokene een probleemarticulatie hebben kunnen opmaken. Dan kunnen we de uitkomsten en opties prioriteren, structureren, van een planning voorzien en onderbrengen in een (concept van een) voorlopige agenda. Hebben we over de agenda consensus bereikt, hebben we de meningen aldus voorzien van een handelingstraject, dan kunnen we voorzichtig, stapsgewijs, incrementeel, iteratief en interactief aan het werk met het uitvoeren van de in de agenda voorgestelde/vastgestelde actiepunten. Zullen we de projectformulering, het minderheidsstandpunt, de bemensing, het overleg en de inspraak, de begeleidingscommissie, de klankbordgroep en de rapportage aan de kamer verder maar laten voor wat het is? Goed, mits u nooit meer vergeet dat de vrije volwassen burgers in dit land beschikken over een respectabele en te respecteren hoeveelheid meningen. Getuige Facebook, Twitter en al die blogs!

Rechterlijke meningen
De rechterlijke macht in Nederland twittert ook meer en meer en verstaat de openbare mening steeds beter. Zo weet zij het ontbreken van juryrechtspraak meer dan te compenseren. In sommige kringen leidt het heersende respect voor meningen tot verwarring en onbegrip, maar door de bank genomen lijkt de burgerinstemming te overheersen. Er blijven natuurlijk magistraten, openbare ministeriëlen en vervolgingsambtenaren die vastgeroest zitten in hun snel verouderende denkkaders, maar dat is iets van alle tijden. Kijkt u maar eens naar postkaart 1 (uit 1904) waarvan het onderschrift luidt: Tussen de toga en de degen. De toga staat voor de rechter, de linker persoon in toga en bekroond met een baret, de degen staat voor de opsporingsambtenaar, de politiefunctionaris, de rechter persoon in uniform met koperen knopen, snor en bedekt met een kepi. Tussen deze personen is een charmante dame te vinden die wordt verkend/ verhoord/ getoetst0817BS 94.2 door de rechter (Schalkje Schalkje – maar dat is een flauwe!).
Ze schijnt zich te vermaken, de politieman rechts daarentegen ziet er verbaasd en enigszins bezorgd uit: ‘Meneer de rechter, het is een delinkwente!’ zegt Bromsnor in het onderschrift. Ik hoop dat wij, u en ik, het juiste antwoord paraat hebben: Dat is een mening, het is maar net hoe je er naar kijkt. U bent vrij in uw mening hierover, zowel in als buiten de politieke arena.

Dag en Adoela
Of kijk eens naar postkaart 2 (uit 1962) waarop twee heren aan één tafel, links een blanke en rechts een zwarte. Overduidelijk politici? De kaart werd uitgegeven door J.N. Voorhoeve – Den Haag (Foto: Associated Press) en het bijschrift luidt: ‘Dag Hammerskjöld in gesprek met minister Adoela van Congo, aan de vooravond van zijn vliegtuigongeluk’ (beetje slordige tekst, het ongeluk overkwam niet Adoela, maar Dag). Politici met (tegengestelde?) meningen. Adoela: ‘Denk er aan, wij in de Congo denken daar heel anders over? Vanaf nu laten wij ons niet meer ringeloren door witte mannen in nette pakken, van nu af aan lopen wij ook in maatkostuums en rijden ook in Mercedes limo’s’? Dag: ‘Als u daar op staat zal ik u niet tegenspreken, maar om nou te zeggen, Ik kan me daar in vinden, nee, dat hoort u mij niet zeggen? Ik zeg voorlopig eigenlijk minder want Spreken is Zilver, maar Zwijgen is Goud.’?

Lumumba
Weet u nog waarover het toen ging? De Belgen hadden in de Congo eindelijk (1960) de macht overgedragen aan Congolezen, maar was dat nou wel zo? De inlichtingendiensten en de Union Minière meenden van niet en de VS en de USSR (?) keken er weer anders tegenaan. Grootkapitaal en Leger hadden zo hun eigen agenda’s! Stamruzies in de Congo, een veelheid aan gezichtspunten, verdeeldheid, gewelddadige conflicten, eh…problemen. ‘Laten we de Veiligheidsraad vragen om interventie’. Daar zat SG/VN Dag Hjalmar Agne Carl Hammarskjöld en die vloog herhaaldelijk op en neer naar de Congo om eens goed te …. luisteren. Maar voor hij een behoorlijk internationaal draagvlak had gecreëerd stortte zijn vliegtuig neer bij Ndola en zweeg hij voorgoed. Toeval? Complot? Het is maar hoe je ernaar kijkt. We zullen het hier moeten doen met die foto. Wat zitten de heren aan een rare tafel? Zitten ze te dineren? Temidden van die rommelige troep? Dat is toch … Geen Stijl? Hoe denkt u erover? Duim omhoog of omlaag? Doormailen naar uw LinkedIn account?
Uw mening telt hoor! U staat centraal.

Het zijn en blijven postkaarten (Wat wilde die Voorhoeve ermee?), dus uw mening met de hartelijke groeten!

Beter Beeld
De plaatjes uit deze rubriek zijn veel gedetailleerder te bekijken!
U kunt doorklikken naar mijn eigen website in opbouw, (http://www.peterschroderatb.nl/), daar wordt langzaam maar zeker een beeldbank opgebouwd waarin de plaatjes uit deze rubriek veel beter te zien zijn. Voor de kaarten bij deze aflevering kunt u doorklikken (en nog een paar keer doorklikken) naar:
1.Tussen Toga en Degen
2. Dag Hammarskjöld en minister Adoela
© 2011 Peter Schröder
powered by CJ2