archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Veroordeeld tot begrip Peter Schröder

0715BS Situatie
Woorden om te lachen
‘Een beeld kan meer zeggen dan duizend woorden,’ of een vergelijkbaar cliché. Ik ben dol op cliché’s en op deze plaatjesrubriek is zo’n sleetse zegswijze goed van toepassing: enkele beelden en dan veel woorden om te beschrijven wat er te zien is. ‘Every picture tells a story’. Zo nou!
Maar soms is ook wel het omgekeerde aan de hand: het beeld valt dan ‘niet in woorden te vangen of is met geen pen te beschrijven’.
En dan heb je die tussenvorm: een afbeelding in het platte vlak van de woorden van een kernachtige, niet al te omvangrijke mededeling, uitspraak of waarschuwing, op een ondergrond met een minimale derde dimensie, min of meer losgemaakt uit de context.
Het plaatsnaambordje (Moddergat), het straatnaambordje (Poepershoek) de (bumper)sticker (We’re spending the kids inheritance), het verkeersbord (Overstekende eenden) en ga zo maar door. Kijk nou! Meestal zitten we al snel op het niveau van al te geestige inzendingen naar ‘De Kampioen’ en is de aardigheid er snel af. Denk aan die emoticons (geintje!). Maar soms blijft er iets voldoende kriebelen. Zelf had ik nog eens bij de telefoon thuis een strenge Duitse tekst Vor dem Sprechen Gehirn Einschalten!, scherp, mooi, zeer van toepassing, maar voor de jeugdige doelgroep minder begrijpelijk.

Successen
Ook had ik jarenlang op mijn studentenkamer het authentieke 50’s bordje Het is ten strengste verboden te swingen, bij overtreding wordt men uit de zaal verwijderd! opgeprikt (voor de jeugdige lezers: het bordje hing in een danszaal en moest de dansers ervan weerhouden in de Jive of de Rock ‘n’ Roll al te wild rond te springen.) Goed voor jarenlange hilariteit. Dat bordje belandde uiteindelijk op een heuse prentbriefkaart van Art Unlimited (een behoorlijk succesnummer van de Peter Schröder Collectie trouwens). Zit het laten publiceren van zo’n tekstkaart in de genen? Zou kunnen. Mijn niet tot een kerkgenootschap behorende vader Leo liet in de jaren 50 (voor eigen rekening?) bij Fodru in Gouda een prentbriefkaart maken met in archaïsche letters de tekst: Oh Lord, please help me to keep my big mouth shut until I know what I am talking about. Andere tijden, wel heel erg bescheiden. The Lord is nauwelijks meer zichtbaar, het was ook verder wel minder leuk zou je zeggen.

De wegbeheerder
En dan nu, hier, twee borden van Rijkswaterstaat ter begeleiding van wegwerken,0715BS Begrip borden met teksten die buiten de verkeerssituatie ook van toepassing kunnen zijn en daarom op een prentbriefkaart van Art Unlimited terechtkwamen. (Kent u nog het bord Kijk op de weg, niet in de lucht! dat ooit langs de A4 bij Schiphol stond?). Daarom dus deze teksten nu in deze rubriek.
Geschreven woorden zijn ooit ontstaan om een betere en meeromvattende (trefzekerder, preciezer, systematischer) greep op de werkelijkheid te krijgen. Is dat hier gelukt? Welke werkelijkheid wordt er met deze twee borden opgeroepen? Duidelijk een werkelijkheid van deze tijd (deze keer geen soberder versie). Kijk naar de dynamiek die spreekt uit de tekst: Situatie gewijzigd. ‘Panta Rei’ geldt vandaag meer dan ooit: we moeten in deze razendsnelle tijd steeds vernieuwen, de wereld heruitvinden, de bestaande situatie kantelen. Stilstand is achteruitgang, stabiliteit betekent veroudering. Maar we moeten in die verandering natuurlijk wel goed geïnformeerd participeren en een duidelijke signalering (‘routing’) is dan een onmisbare leiddraad.

Kijk mij!
Wie op de vergadering leuk uit de hoek wil komen kan de kaart meenemen en af en toe omhoog houden. De scholier kan hem vertonen in de klas, de cafébezoeker die door zijn geld heen is kan hem de ober voorhouden. Enzovoorts en zo verder. En dan het tekstbord op prentbriefkaart 2.: Een logische afsluiting van no. 1. Maar ook een autonome uitspraak. Een zoetelijke, weeë eigentijdse uitspraak. Ongezien en onverdiend worden we bedankt, voor wat eigenlijk? Voor begrip dat we hebben laten blijken (?), voor de mogelijk negatieve effecten van die veranderde situatie. Maar je komt het veel breder tegen, zowel in het wegverkeer als in het sociale verkeer. Grrr! Jou wordt niks gevraagd, je hebt het allemaal maar te slikken (Let op!), en of je het nu leuk vindt of niet, je wordt bedankt voor Begrip dat je eigenlijk wordt opgedrongen. Gedwongen tot begrip! En dan nog bedankt ook! Ook als je je alleen maar hebt geërgerd! Of als je hebt zitten slapen. Wat een arrogantie van de auteurs en publicisten! Evenzogoed: Wie op de vergadering leuk uit de hoek wil komen kan, ….. de scholier kan …. de cafébezoeker die door zijn geld heen is kan ……. enzovoorts en zo verder.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php


© 2010 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Veroordeeld tot begrip Peter Schröder
0715BS Situatie
Woorden om te lachen
‘Een beeld kan meer zeggen dan duizend woorden,’ of een vergelijkbaar cliché. Ik ben dol op cliché’s en op deze plaatjesrubriek is zo’n sleetse zegswijze goed van toepassing: enkele beelden en dan veel woorden om te beschrijven wat er te zien is. ‘Every picture tells a story’. Zo nou!
Maar soms is ook wel het omgekeerde aan de hand: het beeld valt dan ‘niet in woorden te vangen of is met geen pen te beschrijven’.
En dan heb je die tussenvorm: een afbeelding in het platte vlak van de woorden van een kernachtige, niet al te omvangrijke mededeling, uitspraak of waarschuwing, op een ondergrond met een minimale derde dimensie, min of meer losgemaakt uit de context.
Het plaatsnaambordje (Moddergat), het straatnaambordje (Poepershoek) de (bumper)sticker (We’re spending the kids inheritance), het verkeersbord (Overstekende eenden) en ga zo maar door. Kijk nou! Meestal zitten we al snel op het niveau van al te geestige inzendingen naar ‘De Kampioen’ en is de aardigheid er snel af. Denk aan die emoticons (geintje!). Maar soms blijft er iets voldoende kriebelen. Zelf had ik nog eens bij de telefoon thuis een strenge Duitse tekst Vor dem Sprechen Gehirn Einschalten!, scherp, mooi, zeer van toepassing, maar voor de jeugdige doelgroep minder begrijpelijk.

Successen
Ook had ik jarenlang op mijn studentenkamer het authentieke 50’s bordje Het is ten strengste verboden te swingen, bij overtreding wordt men uit de zaal verwijderd! opgeprikt (voor de jeugdige lezers: het bordje hing in een danszaal en moest de dansers ervan weerhouden in de Jive of de Rock ‘n’ Roll al te wild rond te springen.) Goed voor jarenlange hilariteit. Dat bordje belandde uiteindelijk op een heuse prentbriefkaart van Art Unlimited (een behoorlijk succesnummer van de Peter Schröder Collectie trouwens). Zit het laten publiceren van zo’n tekstkaart in de genen? Zou kunnen. Mijn niet tot een kerkgenootschap behorende vader Leo liet in de jaren 50 (voor eigen rekening?) bij Fodru in Gouda een prentbriefkaart maken met in archaïsche letters de tekst: Oh Lord, please help me to keep my big mouth shut until I know what I am talking about. Andere tijden, wel heel erg bescheiden. The Lord is nauwelijks meer zichtbaar, het was ook verder wel minder leuk zou je zeggen.

De wegbeheerder
En dan nu, hier, twee borden van Rijkswaterstaat ter begeleiding van wegwerken,0715BS Begrip borden met teksten die buiten de verkeerssituatie ook van toepassing kunnen zijn en daarom op een prentbriefkaart van Art Unlimited terechtkwamen. (Kent u nog het bord Kijk op de weg, niet in de lucht! dat ooit langs de A4 bij Schiphol stond?). Daarom dus deze teksten nu in deze rubriek.
Geschreven woorden zijn ooit ontstaan om een betere en meeromvattende (trefzekerder, preciezer, systematischer) greep op de werkelijkheid te krijgen. Is dat hier gelukt? Welke werkelijkheid wordt er met deze twee borden opgeroepen? Duidelijk een werkelijkheid van deze tijd (deze keer geen soberder versie). Kijk naar de dynamiek die spreekt uit de tekst: Situatie gewijzigd. ‘Panta Rei’ geldt vandaag meer dan ooit: we moeten in deze razendsnelle tijd steeds vernieuwen, de wereld heruitvinden, de bestaande situatie kantelen. Stilstand is achteruitgang, stabiliteit betekent veroudering. Maar we moeten in die verandering natuurlijk wel goed geïnformeerd participeren en een duidelijke signalering (‘routing’) is dan een onmisbare leiddraad.

Kijk mij!
Wie op de vergadering leuk uit de hoek wil komen kan de kaart meenemen en af en toe omhoog houden. De scholier kan hem vertonen in de klas, de cafébezoeker die door zijn geld heen is kan hem de ober voorhouden. Enzovoorts en zo verder. En dan het tekstbord op prentbriefkaart 2.: Een logische afsluiting van no. 1. Maar ook een autonome uitspraak. Een zoetelijke, weeë eigentijdse uitspraak. Ongezien en onverdiend worden we bedankt, voor wat eigenlijk? Voor begrip dat we hebben laten blijken (?), voor de mogelijk negatieve effecten van die veranderde situatie. Maar je komt het veel breder tegen, zowel in het wegverkeer als in het sociale verkeer. Grrr! Jou wordt niks gevraagd, je hebt het allemaal maar te slikken (Let op!), en of je het nu leuk vindt of niet, je wordt bedankt voor Begrip dat je eigenlijk wordt opgedrongen. Gedwongen tot begrip! En dan nog bedankt ook! Ook als je je alleen maar hebt geërgerd! Of als je hebt zitten slapen. Wat een arrogantie van de auteurs en publicisten! Evenzogoed: Wie op de vergadering leuk uit de hoek wil komen kan, ….. de scholier kan …. de cafébezoeker die door zijn geld heen is kan ……. enzovoorts en zo verder.
 
****************************
De Leunstoel wordt uitgegeven door:
Het Genootschap De Leunstoel.
Word lid! Ga naar: www.deleunstoel.nl/colofon.php
© 2010 Peter Schröder
powered by CJ2