archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden delen printen terug
Van mobiliteitsschaarste naar overvloed Peter Schröder

0415BS Mobiliteit1
De automobilist als dappere dromer
We houden vaak niet van de werkelijkheid van ons dagelijks leven en dromen dan graag weg in vage verten waar het gras veel groener en de hemel veel blauwer is. Zo’n activiteit (passiviteit?) vraagt geestelijke mobiliteit en voor je het weet beweeg je je over dat groenere gras en die blauwere lucht met fantastische vervoermiddelen. Reclamemakers spelen graag in op onze dromerige verlangens en komen met advertenties waarin schitterende voertuigen te koop worden aangeboden, voorzien van bovenaards comfort, Herculische kracht en Olympische snelheden, die moeiteloos buiten de gebaande wegen hun, nee, jouw ambitieuze koers door steppe, hooggebergte, oerwoud of woestijn kunnen rijden. Ambitieus, want de boodschap lijkt vaak te zijn dat je met deze aankoop niet zomaar veel plezier beleeft, maar vooral het plezier je buren, collega’s, kennissen en andere medemensen oneindig ver achter je laat.

Paardentractie
Dan is het enkelen onder ons gegeven in de file te peinzen over die mooie tijden waarin je de enige autobezitter in de straat was. Maar, voorzover er in de file gedacht wordt, zullen de meeste mensen eerder denken aan manieren om gewoon de straten en wegen weer autovrij te krijgen, op jouw auto na natuurlijk. Terug naar soberder tijden biedt niet zondermeer haalbare of bespreekbare oplossingen. Er werd vroeger stomweg minder gereden, door minder mensen en nog veel minder in de auto. Ai, geen massamobiliteit, wat een rust moet dat voor de meeste mensen geweest zijn. En als je nog zo handig en verstandig was om flink rijk en machtig te zijn hoefde je helemaal niet in een auto, maar werd je in je prachtige, conform jouw wensen gebouwde, rijtuig gereden door je eigen volbloedhengsten, beteugeld door je persoonlijke koetsier.

Vort
Kijk eens naar prentbriefkaart 1a uit het fin du siècle, daar zie je hoe de graaf Du Douet De Graville zich met een uitgebreide entourage bewoog door het Bois de Boulogne. We zien vier dames in feestelijk lang wit en vier heren (waaronder de koetsier) in keurig zwart met hoed. De graaf stuift in zijn berline, alle kappen geopend (misschien zit de gravin-moeder wel binnenin), achter zijn vierspan in keurige draf op een zomerse dag door het park. ‘Laat de zweep maar knallen, Maurice. Uit de weg!’ Van je voort voort voort rijdt de graaf hier door de poort. Niks geen stoplichten, verbodsborden of flitspalen, en ook nog ontzag en bewondering alom. Doe dat maar eens na in je Audi of Lexus.

Een aristocratisch benzineparfum
We weten nu in onze overvloediger tijden dat de auto al in die tijd aan zijn opmars was begonnen. Zoals altijd was ook autorijden in het begin voorbehouden aan een kleine elite. Als iemand opmerkte dat het naar benzine rook betekende dat ook: we verkeren in een milieu van chique, zo niet aristocratische mensen. Nou, die elite boezemde bij het gewone volk ook veel ontzag in met zijn gedurfde manier van reizen. Een stijl die wij nu toch vooral zouden zien als geploeter, gepruts en gemodder met lekkende banden en carters, vastgelopen remmen en kokende radiatoren; in de auto ontbrak het0415BS Mobiliteit2 ten ene male aan ruimte voor gekwalificeerd personeel om het vuile werk onderweg op te knappen. Een rijstijl die toen toch overwegend als heldhaftig en avontuurlijk werd beschouwd.

Op expeditie naar een piekervaring
Op briefkaart 1b is iets te zien van dat heldendom. We zien twee goed ingepakte (hoofddeksels) stellen in een grote open zescylinder Hispano Suiza (?) op expeditie door de Alpen. Het gaat om de Col du Granier (1164 m.) op de Route de Chambéry, het is vlak voor de ingang van de Tunnel vanwaar een prachtig uitzicht te genieten valt op het Lac de Bourget, Chambéry, la Croix du Nivolet (1546 m.) etc. ‘Men déjeuneert in het Restaurant du Col du Granier, vanwaar men kan genieten van een schitterend uitzicht op de Mont Blanc.’ Een mooi vooruitzicht, maar wel eerst de auto stilzetten om niet te belanden in het kikvorsperspectief vanuit het ravijn.

Vlakbij en toch ver weg
Wat deden gewone mensen toen? Ze reisden nauwelijks, hoogstens een eindje met de trein of de Omnibus. Onder de bredere massa was natuurlijk een geduchte vraag naar avontuurlijke automobiliteit, maar de middelen ontbraken om een passend aanbod te verwerkelijken. Wel werd door vindingrijke fotografen een mooie innovatieve setting bedacht om tegemoet te komen aan althans een deel van de onvervulbare wensen. Kijk naar prentbriefkaarten 2a en 2b, daar zien we in hun nette pak twee iets burgerlijke stellen toch in mooie auto’s zitten. Het ene stel zo te zien onder een bouwsel dat doet denken aan het Parthenon op de Akropolis, het andere aan de Rijn, met op de achtergrond een versie van de Drachenfells.

Een panacee
Ze beleven samen dat unieke auto-gevoel en zien er tevreden uit. Terwijl er niet meer nodig was dan een kartonnen décor bij de fotograaf. Geen kans op motorpech, geen ongevallenrisico, rustig van de omgeving genieten, wat een vondst! En vanuit ons overvloedperspectief beschouwd: een ideale virtuele oplossing van het mobiliteitsprobleem. We blijven leven met de auto maar dan een zonder CO-2 uitstoot, ruimtebeslag, energieverspilling, kindermoord, files en boetes. We onderkennen een enorm maatschappelijk draagvlak en geven het bedrijf ‘Lost Boys’ opdracht om een stukje software te schrijven waarmee de ‘virtomobiel hybride’wordt geupdated voor applicaties in de I-Phone, X-box, Playstation en Podcast. Zie binnenkort de eerste serials op Youtube. Met dat product ontwikkelen we een modulair projectplan dat we vandaag voor subsidie aanmelden bij de Taskforce Nederland ondernemend innovatieland ingesteld door de ministers van EZ en OCW.
 
************************************************
Weer eens wat anders: een boek over Doolhoven&Labyrinthen.
Bestel het via www.doolhoven.nl .
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472


© 2007 Peter Schröder meer Peter Schröder - meer "Beelden uit soberder tijden" -
Beschouwingen > Beelden uit soberder tijden
Van mobiliteitsschaarste naar overvloed Peter Schröder
0415BS Mobiliteit1
De automobilist als dappere dromer
We houden vaak niet van de werkelijkheid van ons dagelijks leven en dromen dan graag weg in vage verten waar het gras veel groener en de hemel veel blauwer is. Zo’n activiteit (passiviteit?) vraagt geestelijke mobiliteit en voor je het weet beweeg je je over dat groenere gras en die blauwere lucht met fantastische vervoermiddelen. Reclamemakers spelen graag in op onze dromerige verlangens en komen met advertenties waarin schitterende voertuigen te koop worden aangeboden, voorzien van bovenaards comfort, Herculische kracht en Olympische snelheden, die moeiteloos buiten de gebaande wegen hun, nee, jouw ambitieuze koers door steppe, hooggebergte, oerwoud of woestijn kunnen rijden. Ambitieus, want de boodschap lijkt vaak te zijn dat je met deze aankoop niet zomaar veel plezier beleeft, maar vooral het plezier je buren, collega’s, kennissen en andere medemensen oneindig ver achter je laat.

Paardentractie
Dan is het enkelen onder ons gegeven in de file te peinzen over die mooie tijden waarin je de enige autobezitter in de straat was. Maar, voorzover er in de file gedacht wordt, zullen de meeste mensen eerder denken aan manieren om gewoon de straten en wegen weer autovrij te krijgen, op jouw auto na natuurlijk. Terug naar soberder tijden biedt niet zondermeer haalbare of bespreekbare oplossingen. Er werd vroeger stomweg minder gereden, door minder mensen en nog veel minder in de auto. Ai, geen massamobiliteit, wat een rust moet dat voor de meeste mensen geweest zijn. En als je nog zo handig en verstandig was om flink rijk en machtig te zijn hoefde je helemaal niet in een auto, maar werd je in je prachtige, conform jouw wensen gebouwde, rijtuig gereden door je eigen volbloedhengsten, beteugeld door je persoonlijke koetsier.

Vort
Kijk eens naar prentbriefkaart 1a uit het fin du siècle, daar zie je hoe de graaf Du Douet De Graville zich met een uitgebreide entourage bewoog door het Bois de Boulogne. We zien vier dames in feestelijk lang wit en vier heren (waaronder de koetsier) in keurig zwart met hoed. De graaf stuift in zijn berline, alle kappen geopend (misschien zit de gravin-moeder wel binnenin), achter zijn vierspan in keurige draf op een zomerse dag door het park. ‘Laat de zweep maar knallen, Maurice. Uit de weg!’ Van je voort voort voort rijdt de graaf hier door de poort. Niks geen stoplichten, verbodsborden of flitspalen, en ook nog ontzag en bewondering alom. Doe dat maar eens na in je Audi of Lexus.

Een aristocratisch benzineparfum
We weten nu in onze overvloediger tijden dat de auto al in die tijd aan zijn opmars was begonnen. Zoals altijd was ook autorijden in het begin voorbehouden aan een kleine elite. Als iemand opmerkte dat het naar benzine rook betekende dat ook: we verkeren in een milieu van chique, zo niet aristocratische mensen. Nou, die elite boezemde bij het gewone volk ook veel ontzag in met zijn gedurfde manier van reizen. Een stijl die wij nu toch vooral zouden zien als geploeter, gepruts en gemodder met lekkende banden en carters, vastgelopen remmen en kokende radiatoren; in de auto ontbrak het0415BS Mobiliteit2 ten ene male aan ruimte voor gekwalificeerd personeel om het vuile werk onderweg op te knappen. Een rijstijl die toen toch overwegend als heldhaftig en avontuurlijk werd beschouwd.

Op expeditie naar een piekervaring
Op briefkaart 1b is iets te zien van dat heldendom. We zien twee goed ingepakte (hoofddeksels) stellen in een grote open zescylinder Hispano Suiza (?) op expeditie door de Alpen. Het gaat om de Col du Granier (1164 m.) op de Route de Chambéry, het is vlak voor de ingang van de Tunnel vanwaar een prachtig uitzicht te genieten valt op het Lac de Bourget, Chambéry, la Croix du Nivolet (1546 m.) etc. ‘Men déjeuneert in het Restaurant du Col du Granier, vanwaar men kan genieten van een schitterend uitzicht op de Mont Blanc.’ Een mooi vooruitzicht, maar wel eerst de auto stilzetten om niet te belanden in het kikvorsperspectief vanuit het ravijn.

Vlakbij en toch ver weg
Wat deden gewone mensen toen? Ze reisden nauwelijks, hoogstens een eindje met de trein of de Omnibus. Onder de bredere massa was natuurlijk een geduchte vraag naar avontuurlijke automobiliteit, maar de middelen ontbraken om een passend aanbod te verwerkelijken. Wel werd door vindingrijke fotografen een mooie innovatieve setting bedacht om tegemoet te komen aan althans een deel van de onvervulbare wensen. Kijk naar prentbriefkaarten 2a en 2b, daar zien we in hun nette pak twee iets burgerlijke stellen toch in mooie auto’s zitten. Het ene stel zo te zien onder een bouwsel dat doet denken aan het Parthenon op de Akropolis, het andere aan de Rijn, met op de achtergrond een versie van de Drachenfells.

Een panacee
Ze beleven samen dat unieke auto-gevoel en zien er tevreden uit. Terwijl er niet meer nodig was dan een kartonnen décor bij de fotograaf. Geen kans op motorpech, geen ongevallenrisico, rustig van de omgeving genieten, wat een vondst! En vanuit ons overvloedperspectief beschouwd: een ideale virtuele oplossing van het mobiliteitsprobleem. We blijven leven met de auto maar dan een zonder CO-2 uitstoot, ruimtebeslag, energieverspilling, kindermoord, files en boetes. We onderkennen een enorm maatschappelijk draagvlak en geven het bedrijf ‘Lost Boys’ opdracht om een stukje software te schrijven waarmee de ‘virtomobiel hybride’wordt geupdated voor applicaties in de I-Phone, X-box, Playstation en Podcast. Zie binnenkort de eerste serials op Youtube. Met dat product ontwikkelen we een modulair projectplan dat we vandaag voor subsidie aanmelden bij de Taskforce Nederland ondernemend innovatieland ingesteld door de ministers van EZ en OCW.
 
************************************************
Weer eens wat anders: een boek over Doolhoven&Labyrinthen.
Bestel het via www.doolhoven.nl .
 
'Springveren, het beste uit de leunstoel’ is nu te koop. Luister ook naar 'De mannenpil' , een van de bijdragen, voorgelezen door Maeve van der Steen. Zie www.eburon.nl/product_details.php?item_id=472
© 2007 Peter Schröder
powered by CJ2