archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Op de fiets delen printen terug
Burroughs, Bowie, Blair en Blair Willem Minderhout

0319 BZ Op de Fiets
Ene Kent Peterson noemde een fiets die hij uit verschillende onderdelen had samen gesteld ‘William Burroughs’, geïnspireerd door de teksten van Burroughs die volgens de ‘cut up’ methode uit diverse andere teksten waren samengesteld. In 1999 vertelde Bowie een fan tijdens een chatsessie: “The last time I rode a bicycle was in Berlin and it wasn't mine and it didn't have a basket on the front.” Vanwaar deze faits divers? Mijn eerste bijdrage over Burroughs werd in de rubriek ’Op de Fiets’ geplaatst. Om deze bijdrage in de zelfde rubriek te krijgen moet het woord 'fiets' toch minstens een paar maal genoemd worden. .

Van alle popmusici die zich door William Burroughs lieten inspireren, is David Bowie waarschijnlijk de meest serieuze. Hij nam Burroughs overtuiging dat taal voornamelijk gebruikt wordt voor bewuste manipulatie en beheersing heel serieus en hij gebruikte dat in zijn songteksten. (Mijn vermoeden dat Bowie’s ‘Thin White Duke’ op Burroughs gemodelleerd is kan ik nergens verifiëren, maar Burroughs, een hopeloze junky, zag er altijd uit als een Engelse lord. Altijd als om door een ringetje te halen, zij het vel over been.)

Hoewel Bowie's Diamond Dogs het album is dat het meest ‘Burroughsiaans’ wordt gevonden, blijkt een andere auteur een minstens even grote inspiratiebron te zijn geweest. Nummers als Big Brother en 1984 verwijzen uiteraard naar George Orwell. 
 
Er lijkt geen groter verschil mogelijk dan tussen de barokke koortsdromen van Burroughs en het kraakheldere proza van Orwell. Toch is er één grote overeenkomst: ook Orwell zag taal zoals die door machthebbers wordt gebruikt, als een beheersingsintrument. In 1984 heerst Big Brother vooral door middel van de taal: ‘newspeak’. Door de taal bewust te verschralen wordt het voorstellingsvermogen van de mensen beperkt. Door begrippen te gebruiken voor tegengestelde betekenissen – ‘oorlog is vrede; vrijheid is slavernij; onwetendheid is kracht’ – wordt alle betekenis van taal als subversief element ontkracht. Als je ergens geen woorden (meer) voor hebt, kun je het ook niet denken. 1984 wordt alom gezien als een protest tegen Stalinistisch Rusland. Dat is ongetwijfeld ook zo, maar niet uitsluitend. Orwell was een te kritische geest om geen overeenkomsten te zien met zijn eigen Groot Brittannië.
George Orwell heette eigenlijk Eric Blair. Ik heb geen idee of hij op een of andere wijze familie is van die andere Blair, onze Tony, the King of Spin. Tony’s bijnaam, ‘Teflon Tony’, zou de naam van een hoofdpersoon uit een William Burroughs roman kunnen zijn. Hij heeft zich ontpopt als een Big Brother in de vermomming van de ideale schoonzoon. Zij het een ‘junior and not so really Big Brother’, als sidekick van George W. Bush.
 
Bush bedient zich ook veelvuldig van newspeak. U kent dat proza wel, waarin de mesn - Burroughs ‘Soft Machine’ – als hij pech heeft een ‘soft target’ verandert en ten onder kan gaan als ‘collateral damage’.
 
New Labour zelf is ook een mooi woord uit het new speak vocabulair, vergelijkbaar met de omkering van de betekenis van het mooie begrip ‘democratie’, zoals het gehanteerd wordt door Amerikaanse Republikeinen.

Onlangs werd Steven Jago, een 36-jarige management accountant, gearresteerd op grond van ‘Teflon Tony’s’ Serious Organised Crime and Police Act. Op 18 Juni had deze meneer in Whitehall een bord gedragen met het George Orwell-citaat: "In a time of universal deceit, telling the truth is a revolutionary act." En toch …. De Engelsen, zelfs zijn eigen partijgenoten, zijn Tony meer dan zat. Zit er dan toch nog leven in de democratie? Of zingen we straks allemaal uit volle borst:

Oh caress yourself, my juicy
For my hands have all but withered
Oh dress yourself my urchin one, for I hear them on the stairs
Because of all we’ve seen, because of all we’ve said
We are the dead
We are the dead
We are the dead

David Bowie, ‘We are the Dead’ , Diamond Dogs (1974)

Bronnen:
Barry Miles (1992, 2002), William Burroughs, el hombre invisible, Virgin Books Londen.
BowieNet Live Chat Transcription, David Bowie - 27/4/99 http://www.bowiewonderworld.com/chats/dbchat0499.htm
"William Burroughs", A Recumbent Bicycle Built From Discards http://www.mile43.com/peterson/wb.html
Henry Porter, Blair laid bare: the article that may get you arrested, The Independent,
 

 
*********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar: www.peppered.nl .


© 2006 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "Op de fiets" -
Bezigheden > Op de fiets
Burroughs, Bowie, Blair en Blair Willem Minderhout
0319 BZ Op de Fiets
Ene Kent Peterson noemde een fiets die hij uit verschillende onderdelen had samen gesteld ‘William Burroughs’, geïnspireerd door de teksten van Burroughs die volgens de ‘cut up’ methode uit diverse andere teksten waren samengesteld. In 1999 vertelde Bowie een fan tijdens een chatsessie: “The last time I rode a bicycle was in Berlin and it wasn't mine and it didn't have a basket on the front.” Vanwaar deze faits divers? Mijn eerste bijdrage over Burroughs werd in de rubriek ’Op de Fiets’ geplaatst. Om deze bijdrage in de zelfde rubriek te krijgen moet het woord 'fiets' toch minstens een paar maal genoemd worden. .

Van alle popmusici die zich door William Burroughs lieten inspireren, is David Bowie waarschijnlijk de meest serieuze. Hij nam Burroughs overtuiging dat taal voornamelijk gebruikt wordt voor bewuste manipulatie en beheersing heel serieus en hij gebruikte dat in zijn songteksten. (Mijn vermoeden dat Bowie’s ‘Thin White Duke’ op Burroughs gemodelleerd is kan ik nergens verifiëren, maar Burroughs, een hopeloze junky, zag er altijd uit als een Engelse lord. Altijd als om door een ringetje te halen, zij het vel over been.)

Hoewel Bowie's Diamond Dogs het album is dat het meest ‘Burroughsiaans’ wordt gevonden, blijkt een andere auteur een minstens even grote inspiratiebron te zijn geweest. Nummers als Big Brother en 1984 verwijzen uiteraard naar George Orwell. 
 
Er lijkt geen groter verschil mogelijk dan tussen de barokke koortsdromen van Burroughs en het kraakheldere proza van Orwell. Toch is er één grote overeenkomst: ook Orwell zag taal zoals die door machthebbers wordt gebruikt, als een beheersingsintrument. In 1984 heerst Big Brother vooral door middel van de taal: ‘newspeak’. Door de taal bewust te verschralen wordt het voorstellingsvermogen van de mensen beperkt. Door begrippen te gebruiken voor tegengestelde betekenissen – ‘oorlog is vrede; vrijheid is slavernij; onwetendheid is kracht’ – wordt alle betekenis van taal als subversief element ontkracht. Als je ergens geen woorden (meer) voor hebt, kun je het ook niet denken. 1984 wordt alom gezien als een protest tegen Stalinistisch Rusland. Dat is ongetwijfeld ook zo, maar niet uitsluitend. Orwell was een te kritische geest om geen overeenkomsten te zien met zijn eigen Groot Brittannië.
George Orwell heette eigenlijk Eric Blair. Ik heb geen idee of hij op een of andere wijze familie is van die andere Blair, onze Tony, the King of Spin. Tony’s bijnaam, ‘Teflon Tony’, zou de naam van een hoofdpersoon uit een William Burroughs roman kunnen zijn. Hij heeft zich ontpopt als een Big Brother in de vermomming van de ideale schoonzoon. Zij het een ‘junior and not so really Big Brother’, als sidekick van George W. Bush.
 
Bush bedient zich ook veelvuldig van newspeak. U kent dat proza wel, waarin de mesn - Burroughs ‘Soft Machine’ – als hij pech heeft een ‘soft target’ verandert en ten onder kan gaan als ‘collateral damage’.
 
New Labour zelf is ook een mooi woord uit het new speak vocabulair, vergelijkbaar met de omkering van de betekenis van het mooie begrip ‘democratie’, zoals het gehanteerd wordt door Amerikaanse Republikeinen.

Onlangs werd Steven Jago, een 36-jarige management accountant, gearresteerd op grond van ‘Teflon Tony’s’ Serious Organised Crime and Police Act. Op 18 Juni had deze meneer in Whitehall een bord gedragen met het George Orwell-citaat: "In a time of universal deceit, telling the truth is a revolutionary act." En toch …. De Engelsen, zelfs zijn eigen partijgenoten, zijn Tony meer dan zat. Zit er dan toch nog leven in de democratie? Of zingen we straks allemaal uit volle borst:

Oh caress yourself, my juicy
For my hands have all but withered
Oh dress yourself my urchin one, for I hear them on the stairs
Because of all we’ve seen, because of all we’ve said
We are the dead
We are the dead
We are the dead

David Bowie, ‘We are the Dead’ , Diamond Dogs (1974)

Bronnen:
Barry Miles (1992, 2002), William Burroughs, el hombre invisible, Virgin Books Londen.
BowieNet Live Chat Transcription, David Bowie - 27/4/99 http://www.bowiewonderworld.com/chats/dbchat0499.htm
"William Burroughs", A Recumbent Bicycle Built From Discards http://www.mile43.com/peterson/wb.html
Henry Porter, Blair laid bare: the article that may get you arrested, The Independent,
 

 
*********************************************
De Leunstoel is gebouwd door Peppered.
Ga voor informatie over dat bureau naar: www.peppered.nl .
© 2006 Willem Minderhout
powered by CJ2