archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Vanzelfsprekend? Henk Klaren

1212VG 45

Niet iedereen heeft weet van de dingen die jij vanzelfsprekend vindt.
Zo lunchte mijn echtgenote onlangs uit met kennissen. Eén van de andere dames moest wat eerder weg in verband met een voorgenomen bezoek aan een uitvoering van de Matthäus Passion. De serveerster hoorde dat en vroeg: ‘Is dat een musical?’.
En keek ik laatst naar Twee voor Twaalf. Daar deed een team van twee – zo te zien, en aan de antwoorden op de andere vragen te horen – intelligente dertigers aan mee. Er was een vraag over de vader van Willeke Alberti. Astrid Joosten vertelde wat over hem, ze liet hem zien en horen (zingen). Ze hoefden alleen maar te zeggen: dat is Willy Alberti. Ze hadden geen idee.

Nog een voorbeeld: Paul McCartney. Hij heeft iets met Kanye West gedaan en stond met hem op de foto. Volgens het artikeltje waren er mensen die vroegen wie toch die oude man was die op de foto naast Kanye West stond.
Ach, ik heb altijd – nou ja altijd: vaak – gezegd dat ik niet zo geïnteresseerd was in relaties met jongere vrouwen, omdat het wel heel vermoeiend zou zijn om telkens weer uit te leggen wie Elvis was. Heb ik niet zelf bedacht hoor, maar ik vind hem leuk. Voor het geval de onschuldige lezer van dit stukje onbekend is met het verschijnsel Kanye West, dat is een rapper. En hij is heel erg beroemd.

Ik heb het niet zo op hiphop en denk dan meteen aan ‘zwarte mannen die vanonder hun hoodies zing-zeggen over de heerlijkheden van het criminele straatleven en het onder de duim houden van vrouwen’ (stukje tekst geleend van Frits van Exter, hoofdredacteur van Vrij Nederland).
Jazz is ook niet mijn ding en daarom las ik met plezier een citaat van de jazzmuzikant Yuri Honing. Die zegt dat veel (jazz)muzikanten muziek maken waar ze hun vriendinnetje niet mee naartoe zouden nemen. Hij bedoelt dan meenemen naar een concert en hij heeft het dan over een speciale categorie van jazzmuzikanten waar hij natuurlijk niet toe behoort, maar ach, ik verbreed dat dan gewoon.

Arjen Lubach op Zondag heb ik te laat ontdekt. Zat ik eens een keer met plezier naar de TV te kijken, was het de laatste aflevering van de serie. Ik riep echt: ‘Yo!’ toen ik hem hoorde zeggen: ’Het enige nog succesvollere exportproduct is een groep minderjarige dj’s die de wereld veroveren met dezelfde dance-track.’ Nog succesvoller dan plantenzaden zei hij eigenlijk, maar daar gaat het nu niet over.

Even terug naar die hiphop. In VN wordt ene Kees de Koning geïnterviewd, de man van het label Top Notch die verantwoordelijk is voor de status van de hiphop in Nederland. Volgens hem heb ik – en al die anderen die daar een slecht gefundeerde mening over hebben – het helemaal verkeerd begrepen wat die hiphop aangaat. Ik vond het een leuk interview, maar ik verschil toch licht met hem van mening als hij zegt dat er geen essentieel verschil is tussen Snoop Dogg’s Straight Outta Compton en Johnny Jordaan’s Bij ons in de Jordaan. Ik heb naar beide nummers hieronder linkjes geplaatst. U hoeft ze geen van beide uit te luisteren.

Dat laatste geldt wat mij betreft niet voor het eerste linkje. FourFiveSeconds van Kanye West, Paul McCartney (vandaar die foto natuurlijk) en Rihanna. Oók héél beroemd.
Het is een hartstikke goed, in mijn oren vrij éénvoudig, 3-minuten popliedje. Hoe dat zo gelukt is als er, zoals de credits vermelden, 7 (zeven!) songschrijvers mee bezig zijn geweest en vijf producers, weet ik niet, maar het klinkt prettig.

FourFiveSeconds
Straight Outta Compton

Bij ons in de Jordaan


--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!



© 2015 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Vanzelfsprekend? Henk Klaren
1212VG 45

Niet iedereen heeft weet van de dingen die jij vanzelfsprekend vindt.
Zo lunchte mijn echtgenote onlangs uit met kennissen. Eén van de andere dames moest wat eerder weg in verband met een voorgenomen bezoek aan een uitvoering van de Matthäus Passion. De serveerster hoorde dat en vroeg: ‘Is dat een musical?’.
En keek ik laatst naar Twee voor Twaalf. Daar deed een team van twee – zo te zien, en aan de antwoorden op de andere vragen te horen – intelligente dertigers aan mee. Er was een vraag over de vader van Willeke Alberti. Astrid Joosten vertelde wat over hem, ze liet hem zien en horen (zingen). Ze hoefden alleen maar te zeggen: dat is Willy Alberti. Ze hadden geen idee.

Nog een voorbeeld: Paul McCartney. Hij heeft iets met Kanye West gedaan en stond met hem op de foto. Volgens het artikeltje waren er mensen die vroegen wie toch die oude man was die op de foto naast Kanye West stond.
Ach, ik heb altijd – nou ja altijd: vaak – gezegd dat ik niet zo geïnteresseerd was in relaties met jongere vrouwen, omdat het wel heel vermoeiend zou zijn om telkens weer uit te leggen wie Elvis was. Heb ik niet zelf bedacht hoor, maar ik vind hem leuk. Voor het geval de onschuldige lezer van dit stukje onbekend is met het verschijnsel Kanye West, dat is een rapper. En hij is heel erg beroemd.

Ik heb het niet zo op hiphop en denk dan meteen aan ‘zwarte mannen die vanonder hun hoodies zing-zeggen over de heerlijkheden van het criminele straatleven en het onder de duim houden van vrouwen’ (stukje tekst geleend van Frits van Exter, hoofdredacteur van Vrij Nederland).
Jazz is ook niet mijn ding en daarom las ik met plezier een citaat van de jazzmuzikant Yuri Honing. Die zegt dat veel (jazz)muzikanten muziek maken waar ze hun vriendinnetje niet mee naartoe zouden nemen. Hij bedoelt dan meenemen naar een concert en hij heeft het dan over een speciale categorie van jazzmuzikanten waar hij natuurlijk niet toe behoort, maar ach, ik verbreed dat dan gewoon.

Arjen Lubach op Zondag heb ik te laat ontdekt. Zat ik eens een keer met plezier naar de TV te kijken, was het de laatste aflevering van de serie. Ik riep echt: ‘Yo!’ toen ik hem hoorde zeggen: ’Het enige nog succesvollere exportproduct is een groep minderjarige dj’s die de wereld veroveren met dezelfde dance-track.’ Nog succesvoller dan plantenzaden zei hij eigenlijk, maar daar gaat het nu niet over.

Even terug naar die hiphop. In VN wordt ene Kees de Koning geïnterviewd, de man van het label Top Notch die verantwoordelijk is voor de status van de hiphop in Nederland. Volgens hem heb ik – en al die anderen die daar een slecht gefundeerde mening over hebben – het helemaal verkeerd begrepen wat die hiphop aangaat. Ik vond het een leuk interview, maar ik verschil toch licht met hem van mening als hij zegt dat er geen essentieel verschil is tussen Snoop Dogg’s Straight Outta Compton en Johnny Jordaan’s Bij ons in de Jordaan. Ik heb naar beide nummers hieronder linkjes geplaatst. U hoeft ze geen van beide uit te luisteren.

Dat laatste geldt wat mij betreft niet voor het eerste linkje. FourFiveSeconds van Kanye West, Paul McCartney (vandaar die foto natuurlijk) en Rihanna. Oók héél beroemd.
Het is een hartstikke goed, in mijn oren vrij éénvoudig, 3-minuten popliedje. Hoe dat zo gelukt is als er, zoals de credits vermelden, 7 (zeven!) songschrijvers mee bezig zijn geweest en vijf producers, weet ik niet, maar het klinkt prettig.

FourFiveSeconds
Straight Outta Compton

Bij ons in de Jordaan


--------------------------------------------------
Bestel uw boeken, CD's en nog veel meer
bij bolcom, via de banner rechts.
Dan steunt u De Leunstoel!

© 2015 Henk Klaren
powered by CJ2