archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Luister! delen printen terug
Elvis, bluegrass en payola Henk Klaren

0419VG Luister
Elvis Presley is al een poosje dood. Hij is nooit écht uit de belangstelling, maar soms is er extra aandacht zoals de laatste weken, omdat het een rond aantal jaren geleden was dat hij dood ging.

Maar ook zonder dat soort jubilea trekt alleen al de nààm Elvis de aandacht. Mijn aandacht in elk geval. Zo kocht ik jaren geleden een boek. Dat overkwam me in die tijd wel vaker. Het was in Maastricht, waar ik toen op parttimebasis woonde. Het was een verhalenbundel en één van de verhalen was getiteld: Elvis, Jesus and Coca Cola *. Dat leek me leuk en dat was het ook. De schrijver was Kinky Friedman, ooit leadzanger van The Texas Jewboys en voormalig kandidaat voor de post van gouverneur van Texas. Die verkiezingen hebben inmiddels plaatsgehad en – zoals te verwachten was – de gouverneur van Texas is héél iemand anders geworden.
Tegenwoordig koop ik niet zo gek veel boeken meer. De boekenkast is vol en ik ben lid van de bibliotheek. Daar leende ik onlangs een boek van ene Emer McCourt: Elvis, Jesus and me. Ik was op zoek naar een boek van Malachy McCourt, de broer van Frank McCourt, wiens boeken mede mijn volle boekenkast bevolken. Al die boeken zijn aan te bevelen, maar dat terzijde. Gezien het voorgaande begrijpt de oplettende lezer waarom de titel van Emer’s boek mij aansprak.

Maar hoe vol je boekenkast ook is, soms krijg je een boek cadeau. Dat overkwam mij ter gelegenheid van mijn laatste verjaardag. Een prachtig boek: Mijn Muziek van Jan Donkers, mét CD. Een mooier cadeau had ik mij nauwelijks kunnen voorstellen. Alleen: ik had het al.
Niet getreurd, ik kreeg het bonnetje en heb het boek geruild. Ik wilde een beetje in de sfeer blijven en vond een ànder boek met CD: Elvis in Nederland van Rob van Scheers, tweede – herziene – editie. Het is een mooi verzorgd boek. Goeie foto’s, niks mis mee. Ik heb het nog niet uit, want de schrijfstijl noodt mij vooralsnog niet tot dóórlezen. Maar de CD is echt leuk. Nederlandse artiesten, die nummers zingen die ooit door Elvis zijn opgenomen. Bennie Jolink zingt Teddy Bear. Frederique Spigt doet Suspicious Minds. En wie had nu gedacht dat Vincent Bijlo een geloofwaardige interpretatie van Hound Dog ten beste zou kunnen brengen? Heartbreak Hotel wordt gedaan door Thom Hoffman. Ja, die zingt niet, maar draagt het vóór met een jazzy begeleiding. Merkwaardig, maar toch leuk. Opvallend goed vind ik Erwin Nijhoff met een folksy versie van In the Ghetto. Die blijft zelfs overeind vergeleken met het postume duet dat Lisa Marie Presley met een bestaande opname van Elvis zelf heeft gedaan; van In the Ghetto, te vinden op YouTube (toegegeven, zoiets kàn natuurlijk eigenlijk niet, maar het resultaat is in dit geval wel hartverscheurend mooi!).

Er staat op de CD ook een versie van de tweede plaat die Elvis opnam voor Sun Records: Blue Moon of Kentucky. Het wordt gespeeld door de Bluegrass Boogiemen, helemaal in de stijl van het oorspronkelijke bluegrassnummer van Bill Monroe – de godfather van de bluegrass - uit 1947. In Kentucky is het een soort volkslied**. De Boogiemen doen echt recht aan het nummer en het herinnerde mij aan een LP van de Country Gazette, die ik ten onrechte nooit heb vervangen door de CD. En wat blijkt: er is een CD met beide LP’s van de groep: Traitor in our Midst en Don’t give up your day Job. In die omissie is inmiddels voorzien. Het is heerlijke, vrolijke muziek.

Naschrift.
Je leest wel, dat muziekrecensenten Cd’tjes krijgen in de hoop op een positief verhaaltje. Tot mijn niet geringe verbazing overkwam mij dat onlangs ook. En ik beschouw mezelf nou niet als een echte muziekrecensent. Het betreft G&vPde Band. Nederlandstalig, eigen nummers (vind ik altijd al heel knap) en muzikaal zit het goed in elkaar. Luister naar de gitarist! Een beetje in de stijl van Acda en de Munnik, Veldhuis en Kemper, dat werk. Niet echt mijn smaak, maar dat is míjn smaak maar.
Als je van het stijltje houdt: boeken die mannen!***

*) Zie: De Leunstoel, jaargang 2, nummer 19, 8 september 2005
**) Terzijde, je moet er toch niet aan denken dat Brabant ooit een volkslied krijgt…
 
**********************************


© 2007 Henk Klaren meer Henk Klaren - meer "Luister!" -
Vermaak en Genot > Luister!
Elvis, bluegrass en payola Henk Klaren
0419VG Luister
Elvis Presley is al een poosje dood. Hij is nooit écht uit de belangstelling, maar soms is er extra aandacht zoals de laatste weken, omdat het een rond aantal jaren geleden was dat hij dood ging.

Maar ook zonder dat soort jubilea trekt alleen al de nààm Elvis de aandacht. Mijn aandacht in elk geval. Zo kocht ik jaren geleden een boek. Dat overkwam me in die tijd wel vaker. Het was in Maastricht, waar ik toen op parttimebasis woonde. Het was een verhalenbundel en één van de verhalen was getiteld: Elvis, Jesus and Coca Cola *. Dat leek me leuk en dat was het ook. De schrijver was Kinky Friedman, ooit leadzanger van The Texas Jewboys en voormalig kandidaat voor de post van gouverneur van Texas. Die verkiezingen hebben inmiddels plaatsgehad en – zoals te verwachten was – de gouverneur van Texas is héél iemand anders geworden.
Tegenwoordig koop ik niet zo gek veel boeken meer. De boekenkast is vol en ik ben lid van de bibliotheek. Daar leende ik onlangs een boek van ene Emer McCourt: Elvis, Jesus and me. Ik was op zoek naar een boek van Malachy McCourt, de broer van Frank McCourt, wiens boeken mede mijn volle boekenkast bevolken. Al die boeken zijn aan te bevelen, maar dat terzijde. Gezien het voorgaande begrijpt de oplettende lezer waarom de titel van Emer’s boek mij aansprak.

Maar hoe vol je boekenkast ook is, soms krijg je een boek cadeau. Dat overkwam mij ter gelegenheid van mijn laatste verjaardag. Een prachtig boek: Mijn Muziek van Jan Donkers, mét CD. Een mooier cadeau had ik mij nauwelijks kunnen voorstellen. Alleen: ik had het al.
Niet getreurd, ik kreeg het bonnetje en heb het boek geruild. Ik wilde een beetje in de sfeer blijven en vond een ànder boek met CD: Elvis in Nederland van Rob van Scheers, tweede – herziene – editie. Het is een mooi verzorgd boek. Goeie foto’s, niks mis mee. Ik heb het nog niet uit, want de schrijfstijl noodt mij vooralsnog niet tot dóórlezen. Maar de CD is echt leuk. Nederlandse artiesten, die nummers zingen die ooit door Elvis zijn opgenomen. Bennie Jolink zingt Teddy Bear. Frederique Spigt doet Suspicious Minds. En wie had nu gedacht dat Vincent Bijlo een geloofwaardige interpretatie van Hound Dog ten beste zou kunnen brengen? Heartbreak Hotel wordt gedaan door Thom Hoffman. Ja, die zingt niet, maar draagt het vóór met een jazzy begeleiding. Merkwaardig, maar toch leuk. Opvallend goed vind ik Erwin Nijhoff met een folksy versie van In the Ghetto. Die blijft zelfs overeind vergeleken met het postume duet dat Lisa Marie Presley met een bestaande opname van Elvis zelf heeft gedaan; van In the Ghetto, te vinden op YouTube (toegegeven, zoiets kàn natuurlijk eigenlijk niet, maar het resultaat is in dit geval wel hartverscheurend mooi!).

Er staat op de CD ook een versie van de tweede plaat die Elvis opnam voor Sun Records: Blue Moon of Kentucky. Het wordt gespeeld door de Bluegrass Boogiemen, helemaal in de stijl van het oorspronkelijke bluegrassnummer van Bill Monroe – de godfather van de bluegrass - uit 1947. In Kentucky is het een soort volkslied**. De Boogiemen doen echt recht aan het nummer en het herinnerde mij aan een LP van de Country Gazette, die ik ten onrechte nooit heb vervangen door de CD. En wat blijkt: er is een CD met beide LP’s van de groep: Traitor in our Midst en Don’t give up your day Job. In die omissie is inmiddels voorzien. Het is heerlijke, vrolijke muziek.

Naschrift.
Je leest wel, dat muziekrecensenten Cd’tjes krijgen in de hoop op een positief verhaaltje. Tot mijn niet geringe verbazing overkwam mij dat onlangs ook. En ik beschouw mezelf nou niet als een echte muziekrecensent. Het betreft G&vPde Band. Nederlandstalig, eigen nummers (vind ik altijd al heel knap) en muzikaal zit het goed in elkaar. Luister naar de gitarist! Een beetje in de stijl van Acda en de Munnik, Veldhuis en Kemper, dat werk. Niet echt mijn smaak, maar dat is míjn smaak maar.
Als je van het stijltje houdt: boeken die mannen!***

*) Zie: De Leunstoel, jaargang 2, nummer 19, 8 september 2005
**) Terzijde, je moet er toch niet aan denken dat Brabant ooit een volkslied krijgt…
 
**********************************
© 2007 Henk Klaren
powered by CJ2