archiefvorig nr.lopend nr.

Vermaak en Genot > Een omweg waard delen printen terug
Oud en nog laat op Bram Schilperoord

1707VG CadizCadiz in Spanje is op Algeciras na de meest zuidelijke stad van Europa. Met zijn witgepleisterde huizen en nauwe straatjes heeft 't alle trekken van een stad op het Afrikaanse continent. De bewoners zijn ook een ietsje donker getint dan de gemiddelde Spanjool. Men leeft hier buiten en dat is te merken. Gezegend door het zonnige klimaat zijn de tafeltjes en stoelen op de terrassen vanaf een uur of negen 's morgens tot ver na middernacht bezet door een gevarieerd gezelschap van families, zakenmensen, studenten. Kenmerkend voor dit gedeelte van Spanje: opmerkelijk veel mensen van oudere leeftijd. In tegenstelling tot ons land (waar je ouderen vaak hoort beweren dat men 's avonds de deur niet meer uit durft) is het op de pleintjes, parken en straten tot laat in de avond een gezellig ‘va et vient’ van jonge mensen en personen van hoge leeftijd,

Oude, soms zeer chique dames, die de Spaanse Burgeroorlog nog hebben meegemaakt of zeker de Tweede Wereldoorlog, arriveren nog laat in de avond voorzien van wandelstokken, een looprek of ander hulpgerei. Stevenen voorzichtig op een terras af en bestellen een glas likeur, een cerveza of een forse bel cognac. Als ik op een avond om een uur of één, op weg naar mijn hotel langs een van die terrassen loop, zit daar nog een heel gezelschap ouderen vrolijk te kwekken, al dan niet lichtelijk aangeschoten. Bedtijd voor de allerjongsten zal niet veel eerder zijn en wie in het bezit is van een bal trapt er lustig op los. Touwtje springen wordt hier ook nog gedaan! Hoe lang is dat niet geleden dat ik dat nog op straat heb zien doen. Oude tijden herleven!

Terwijl overal elders in de wereld, vooral in Nederland, veel straten afgesloten zijn voor het gemotoriseerde verkeer (‘om de leefbaarheid te bevorderen') trekt men zich daar hier niets van aan. Het centrum van Cadiz is weliswaar van historisch belang en de straatjes zijn zo smal dat je zou verwachten dat dit uitsluitend voetgangersgebied zou zijn, zijn taxi's overal toegestaan. Veel verbodsborden zijn er niet. Vind ik dat erg? Nee, waarom zou ik? Hard rijden is er niet bij, want als een automobilist een zijstraat inslaat moet-ie uiterst behoedzaam manoeuvreren om de bocht te kunnen nemen. Sommigen taxi's zijn dan ook niet vrij van blikschade. Het gematigde tempo betekent dat voetgangers niet van de sokken worden gereden en op hun beurt beleefd een stapje opzij doen. Zo heb ik het althans ervaren. Overigens heeft de tijd hier niet stilgestaan, want in alle parken in de stad is free Wi-Fi, dus daarvoor hoef je niet naar je hotel. Een reden temeer 'de straat te beleven'.

--------
Het plaatje is van Henk Klaren


© 2020 Bram Schilperoord meer Bram Schilperoord - meer "Een omweg waard"
Vermaak en Genot > Een omweg waard
Oud en nog laat op Bram Schilperoord
1707VG CadizCadiz in Spanje is op Algeciras na de meest zuidelijke stad van Europa. Met zijn witgepleisterde huizen en nauwe straatjes heeft 't alle trekken van een stad op het Afrikaanse continent. De bewoners zijn ook een ietsje donker getint dan de gemiddelde Spanjool. Men leeft hier buiten en dat is te merken. Gezegend door het zonnige klimaat zijn de tafeltjes en stoelen op de terrassen vanaf een uur of negen 's morgens tot ver na middernacht bezet door een gevarieerd gezelschap van families, zakenmensen, studenten. Kenmerkend voor dit gedeelte van Spanje: opmerkelijk veel mensen van oudere leeftijd. In tegenstelling tot ons land (waar je ouderen vaak hoort beweren dat men 's avonds de deur niet meer uit durft) is het op de pleintjes, parken en straten tot laat in de avond een gezellig ‘va et vient’ van jonge mensen en personen van hoge leeftijd,

Oude, soms zeer chique dames, die de Spaanse Burgeroorlog nog hebben meegemaakt of zeker de Tweede Wereldoorlog, arriveren nog laat in de avond voorzien van wandelstokken, een looprek of ander hulpgerei. Stevenen voorzichtig op een terras af en bestellen een glas likeur, een cerveza of een forse bel cognac. Als ik op een avond om een uur of één, op weg naar mijn hotel langs een van die terrassen loop, zit daar nog een heel gezelschap ouderen vrolijk te kwekken, al dan niet lichtelijk aangeschoten. Bedtijd voor de allerjongsten zal niet veel eerder zijn en wie in het bezit is van een bal trapt er lustig op los. Touwtje springen wordt hier ook nog gedaan! Hoe lang is dat niet geleden dat ik dat nog op straat heb zien doen. Oude tijden herleven!

Terwijl overal elders in de wereld, vooral in Nederland, veel straten afgesloten zijn voor het gemotoriseerde verkeer (‘om de leefbaarheid te bevorderen') trekt men zich daar hier niets van aan. Het centrum van Cadiz is weliswaar van historisch belang en de straatjes zijn zo smal dat je zou verwachten dat dit uitsluitend voetgangersgebied zou zijn, zijn taxi's overal toegestaan. Veel verbodsborden zijn er niet. Vind ik dat erg? Nee, waarom zou ik? Hard rijden is er niet bij, want als een automobilist een zijstraat inslaat moet-ie uiterst behoedzaam manoeuvreren om de bocht te kunnen nemen. Sommigen taxi's zijn dan ook niet vrij van blikschade. Het gematigde tempo betekent dat voetgangers niet van de sokken worden gereden en op hun beurt beleefd een stapje opzij doen. Zo heb ik het althans ervaren. Overigens heeft de tijd hier niet stilgestaan, want in alle parken in de stad is free Wi-Fi, dus daarvoor hoef je niet naar je hotel. Een reden temeer 'de straat te beleven'.

--------
Het plaatje is van Henk Klaren
© 2020 Bram Schilperoord
powered by CJ2