Een week vóór Semana Santa, de Paasweek waarin overal in Spanje de processies plaatsvinden, spoorde ik door Andalusië. Eindelijk wilde ik al die Moorse schatten, die zich daar bevinden, wel eens met eigen ogen zien. Voor iemand die alleen reist blijkt de trein ideaal. De trein in Spanje heeft daarbij nog het voordeel dat hij nieuw is (alle treinen hebben het TGV-model), comfortabel, over Airco beschikt, en op tijd rijdt, net als tijdens de regering van Franco. En op bepaalde lijnen ook snel: van Madrid tuf je in twee-en-een-half uur naar Malaga of Sevilla.

Die Moorse schatten hebben nogal wat overeenkomsten. Het zijn gigantische ommuurde tuinen met daarin een versterkte vesting, met daar weer in, of daarnaast, een Moors paleis. De tuinen zijn prachtig – of ze dat in de tijd van de Moren ook waren is mij niet bekend – en de vestingen indrukwekkend. Als je van klimmen en klauteren houdt kun je je hart ophalen. Het gaat echter vooral om de paleizen met hun prachtige en ingewikkelde boogconstructies, mozaïeken, houtsnijwerk en ook weer tuinen en binnenplaatsen met fonteinen. Wie beweert dat de Islam nooit iets beschaafds heeft voortgebracht is nog nooit in het Alhambra geweest.

De meest krankzinnige bezienswaardigheid bevindt zich in Cordoba: de Mesquita. De Spanjaarden noemen het een kathedraal, maar het woord mesquita zegt het al: het is een moskee. Die prachtige en immense moskee is echter door de Roomsen opgekalefaterd met zijnissen vol Roomse parafernalia en een enorm altaar, allemaal in de bekende Roomse wansmakelijke stijl. Het toppunt werd wat mij betreft gevormd door een kruisbeeld in een Moorse boog. De RK's hebben na het verdrijven van de Moren flink uitgepakt en als je dit ziet, begrijp je direct het ontstaan van de Reformatie. Voor die protserige zooi moeten heel wat aflaten verkocht zijn.

Een ander staaltje van Katholieke hovaardij is de kathedraal van Sevilla. Een kathedraal van zo'n omvang had ik nog nooit gezien en dat kan wel kloppen, want het is op de Sint Pieter na de grootste die bestaat. Voetbalvelden vol kerk, met pilaren met een omvang van een paar meter.

In Andalusië geven de Roomsen nog steeds duidelijk blijk van hun aanwezigheid. In Sevilla is er elke week wel een processie, op de naamdag van een van de vele heiligen uit een van de vele kerken; praktisch op elke straathoek heb je wel een kerk en loop je er binnen, dan blijkt hij afgeladen met mensen op hun knieën.

Door de op handen zijnde processies van Semana Santa werden overal tribunes gebouwd en in Ronda werd vast geoefend met de draagbaar, want dat zware gevaarte, waar wel dertig mensen onder lopen die zelf niks kunnen zien, moest door allerlei nauwe straatjes gemanoeuvreerd worden. Er waren helaas nog geen muziekcorpsen bij, maar die waren er wel in de tuin van de Mesquita, waar ze met omfloerste zware troms prachtige Semana Santa muziek speelden.

Of het iets met het aanstaande Paasfeest te maken had weet ik niet, maar er liepen in Andalusië opmerkelijk veel vrouwen rond in ultrakorte broeken. Niet alleen halfwas tienermeisjes, maar ook hun rijpe moeders en overrijpe grootmoeders, met een panty of leggings en soms zelfs met melkfleswitte blote benen eronder. Nu was het wel extreem heet voor de tijd van het jaar, een graad of 30 tot 33 was niet uitzonderlijk, maar dat rechtvaardigt natuurlijk niet het dragen van kleren waarin niemand erop vooruit gaat, zeker oma niet. Ik ben benieuwd of deze gril naar het noorden trekt en ons land aan zal doen.

Van reizen met de trein is leuk dat je ongestoord van het voorbij schietende landschap kunt genieten. In Andalusië valt er echter qua landschapsschoon weinig prijzenswaardigs waar te nemen. Olijfbomen en olijfbomen en nog meer olijfbomen. Zo saai als dat landschap is, zo aantrekkelijk zijn de steden, allemaal op hun eigen manier. De Andalusische stedelingen behoren echter niet tot het vriendelijkste soort, zeker de mannen niet. Die stammen dan ook af van de Arabieren, hun voorouders die zulke verpletterende gebouwen hebben nagelaten waardoor zoveel toeristen worden aangetrokken. Maar van toeristen, zeker als het buitenlanders zijn, houden ze niet erg. Eigen volk eerst, ook bij de bediening.

 

*************************

Abonneert u op de Nieuwsbrief.