archiefvorig nr.lopend nr.

Bezigheden > Op de centen letten delen printen terug
Paribas et Jacques le Bas Claude Aendenboom

1814BZ Le BasOnlangs belde een bankbediende naar moeder om het één en ander te bespreken. Moeder nam bewust niet op maar luisterde diezelfde avond nog naar de voicemail en besloot om hem te negeren. Een week later belde de arme man weer: ‘Dag mevrouw Aendenboom, ik ben Olivier van Paribas en zie beleggingsmogelijkheden voor jou, je bent rijker dan je denkt, hoog tijd om er iets mee te doen!’

Moeder die allesbehalve een money-expert is legde een afspraak vast, al was het om hem uit te leggen dat ze momenteel enkel en alleen geïnteresseerd is in eenvoudige kasbons! Een beetje naïef om zo in het hol van de leeuw te kruipen maar moeder kan snel als een hert wegvluchten als er echt gevaar dreigt!

Vanachter dik dubbel kogelvrij glas begroette de jongeman haar. Hij glimlachte door zijn brillenglazen en begon voorzichtig en vriendelijk te spreken over protectionisme, groeilanden, koopkracht enz ... ! Tot zover kon mijn moeder volgen, ze is niet achterlijk!
Maar dan kwamen de verdachte termen aan bod: instapkosten, uitstapkosten, minimum inbreng en looptijd! Ach de jongeman deed gewoon zijn werk en was duidelijk op jacht naar de zoveelste weerloze prooi, puur routine! Moeder rook onraad en gaf hem snel te kennen dat ze haar geld gaat gebruiken om haar woonst te renoveren! Ze deed nerveus haar jas weer aan.

De goed opgeleide bankbediende Olivier liet haar beleefd gaan maar vroeg nog: ‘Als u bij  de renovatie toevallig oude kostbare spullen wil verkopen, mijn vader is antiquair dichtbij de Grote Markt. En dus gaf de zakenman een visitekaartje!’

Moeder, opgelucht dat ze niet was verslonden door de sluwe hyena, plofte neer in de sofa, keek tv en dacht na. Na twee kopjes kamillethee was het tijd om te gaan slapen. Toevallig keek ze even naar de gravure van Jacques-Philippe Lebas die al jaren in haar living hangt en waarvan ik dacht dat het niks waard was vanwege een nachtmerrie die ik had. Ik schreef er zelfs een verhaal over in De Leunstoel, een internetmagazine dat geknipt was voor een rustig mens als zij! Maar zij had plots wilde plannen met de gravure ...

Vandaag dronken we op haar zonnig terras een wijntje van een goed jaar en ze glimlachte: ‘Zoonlief, kunst en antiek blijft een goede belegging! And don't forget: always ask for a second opinion!’

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer infromatie: www.petrabusstra.com

© 2021 Claude Aendenboom meer Claude Aendenboom - meer "Op de centen letten" -
Bezigheden > Op de centen letten
Paribas et Jacques le Bas Claude Aendenboom
1814BZ Le BasOnlangs belde een bankbediende naar moeder om het één en ander te bespreken. Moeder nam bewust niet op maar luisterde diezelfde avond nog naar de voicemail en besloot om hem te negeren. Een week later belde de arme man weer: ‘Dag mevrouw Aendenboom, ik ben Olivier van Paribas en zie beleggingsmogelijkheden voor jou, je bent rijker dan je denkt, hoog tijd om er iets mee te doen!’

Moeder die allesbehalve een money-expert is legde een afspraak vast, al was het om hem uit te leggen dat ze momenteel enkel en alleen geïnteresseerd is in eenvoudige kasbons! Een beetje naïef om zo in het hol van de leeuw te kruipen maar moeder kan snel als een hert wegvluchten als er echt gevaar dreigt!

Vanachter dik dubbel kogelvrij glas begroette de jongeman haar. Hij glimlachte door zijn brillenglazen en begon voorzichtig en vriendelijk te spreken over protectionisme, groeilanden, koopkracht enz ... ! Tot zover kon mijn moeder volgen, ze is niet achterlijk!
Maar dan kwamen de verdachte termen aan bod: instapkosten, uitstapkosten, minimum inbreng en looptijd! Ach de jongeman deed gewoon zijn werk en was duidelijk op jacht naar de zoveelste weerloze prooi, puur routine! Moeder rook onraad en gaf hem snel te kennen dat ze haar geld gaat gebruiken om haar woonst te renoveren! Ze deed nerveus haar jas weer aan.

De goed opgeleide bankbediende Olivier liet haar beleefd gaan maar vroeg nog: ‘Als u bij  de renovatie toevallig oude kostbare spullen wil verkopen, mijn vader is antiquair dichtbij de Grote Markt. En dus gaf de zakenman een visitekaartje!’

Moeder, opgelucht dat ze niet was verslonden door de sluwe hyena, plofte neer in de sofa, keek tv en dacht na. Na twee kopjes kamillethee was het tijd om te gaan slapen. Toevallig keek ze even naar de gravure van Jacques-Philippe Lebas die al jaren in haar living hangt en waarvan ik dacht dat het niks waard was vanwege een nachtmerrie die ik had. Ik schreef er zelfs een verhaal over in De Leunstoel, een internetmagazine dat geknipt was voor een rustig mens als zij! Maar zij had plots wilde plannen met de gravure ...

Vandaag dronken we op haar zonnig terras een wijntje van een goed jaar en ze glimlachte: ‘Zoonlief, kunst en antiek blijft een goede belegging! And don't forget: always ask for a second opinion!’

-------
Het plaatje is van Petra Busstra
Meer infromatie: www.petrabusstra.com
© 2021 Claude Aendenboom
powered by CJ2