 |
|
|
|
|
 |
 |
archiefvorig nr.lopend nr. |
 |
|
 |
 |
|
 |
|
|
|
|
|||||||||||||||||||||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||||||||||||||
| Beschouwingen > In de polder | ||||
| Op zoek naar gezond verstand* | Julius Pasgeld | |||
 De verkiezingen zijn weer in aantocht en dat kan je merken ook. Alle politieke partijen schijnen met zichzelf overhoop te liggen. Interne ruzies in de diverse besturen zijn niet meer weg te denken. Politici worden voorgoed de klas uitgestuurd als ze het ergens niet mee eens zijn. En de goeien stappen uit zichzelf wel op als ze er genoeg van hebben.En ineens schoot het door me heen: Alle politieke partijen beginnen zo langzamerhand, zonder uitzondering, kenmerken van sektes te vertonen. Waarschijnlijk om compensatie te bieden aan de lacune die is ontstaan door de teloorgang van de grote religies. Want mensen blijven in hun zoektocht naar normen en waarden toch altijd enig houvast van bovenaf nodig hebben. De politicus als goeroe. Het is maar een kleine stap. In de verkeerde richting weliswaar. Maar zolang het stemmen oplevert is er in de politiek nooit een verkeerde richting geweest. Kijk maar naar Poetin en Trump. Goeroes bij uitstek. Ze vertellen de stemmers hoe het moet als die het zelf niet meer weten. En laten we eerlijk zijn: er zijn zo langzamerhand steeds meer stemmers die het niet meer weten. Alles wordt geheim gehouden. Of veel te laat geopenbaard. Zodat er vaak niks meer aan te doen is. Of dat het tientallen jaren duurt om iets weer te herstellen. En zo laten de partijtoppen zich tegenwoordig treffen door de sektarische pijlen van hun eigen goddelijke genade. En zullen de kiezers voortaan vergeefs door communicatieland dolen. Op zoek naar het gezond verstand. Daarbij bijgestaan door de beleidsgoeroes, raadgevers, mentoren, consulenten, gidsen en tutoren uit de partijbesturen. Want die zullen voortaan het lijden gaan transformeren tot leiden en daarbij het proces binnen afzienbare tijd laten landen op voor de kiezer aanvaardbare grond. Die kiezers zullen daarbij uit hun comfortzone dienen te treden zodat ze kunnen kijken naar iets wat ze zien in plaats van wat ze weten. En zo zullen ze zich in een bedding van gelijkgestemden kunnen focussen op het politieke beleid in contact met de vrede in zichzelf. Allemaal op zoek naar een nieuwe bestaanszekerheid en dus nóg meer macht. En zó zal het politieke landschap zich dus gaan ontwikkelen tot het nieuwe Absurdistan. ---------- De illustratie is van Coc van Duijn. Meer informatie: http://cocvanduijn.nl/
|
||||
| © 2023 Julius Pasgeld | ||||
|
|
|
||
|
powered by CJ2 | |||