archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Luie miljonairs moeten geresocialiseerd! Willem Minderhout

1003BS Human nature
‘Het is een grof schandaal, drs. Minderhout. 67% van de Nederlandse miljonairs is officieel werkloos! Zijn dat nou die hardwerkende Nederlanders waar de VVD zich zo druk om maakt? Laten zij mijn zorgpremie betalen. Ik werk er hard genoeg voor. Stelletje luie uitvreters!’
 
‘Kom, kom, Willem. Maak je niet zo druk. Wat zou jij doen als je - pak ‘m beet - vijf miljoen op de bank had staan?’ ‘Oh, ik heb nog wensen zat hoor. Goh, wat zou dat fijn zijn!’ ‘En je baan?’ ‘Die zeg ik natuurlijk direct op, want … Oh, ik zie wat u bedoelt.’

‘Dit effect, mijn beste Willem, noemt men de ‘backwards bending labour supply curve’. Je hoeft je echt niet te schamen dat jij er ook aan lijdt. Het is zeer menselijk.’ ‘Ik ben helemaal niet backwards, drs. Minderhout. Wat bedoelt u?’
 
‘Het verschijnsel is algemeen bekend in streken waar de markteconomie zijn intrede doet. En dan inderdaad vooral bij personen die men als ‘backwards’ placht te kenschetsen. Men was namelijk heel verbaasd dat sommige arbeiders er tevreden mee waren om slechts een korte tijd voor geld te werken en daarna weer verdwenen. Daar begreep men niets van.’ ‘Waar lag dat dan aan, drs. Minderhout?’ ‘Dat lag daaraan dat die mensen niet geheel afhankelijk waren van hun loon, maar ook thuis nog een akkertje hadden waar ze hun eigen voedsel teelden. Misschien hadden ze zelfs nog een weefgetouw of zoiets om zelf textiel te produceren. Dat soort dingen. Ze werkten net zo lang tot ze geld genoeg hadden om iets te kopen wat ze nodig hadden en hun belasting te betalen. Daarna gingen ze weer lekker voor zich zelf aan de slag. Je begrijpt: op zulk eigengereid gedrag kun je de economie niet laten draaien.’

'Economen gaan er vanuit dat als je veel betaalt, steeds meer mensen willen werken. De arbeidsaanbodcurve gaat dan omhoog. Maar als je met het loon van één dag werken een comfortabel leven kunt leiden en dingen kunt doen die je echt leuk vindt, dan buigt de curve om.' 
 
‘Hoe loste men dat dan op?’ ‘Invoeren van slavernij of lijfeigenschap was wat te omslachtig en bovendien niet echt modern. Men koos voor een simpele oplossing: minder betalen. Die luie boeren en die negertjes in de koloniën moesten daardoor langer werken om het benodigde geld bij elkaar te krijgen. En je moest er natuurlijk voor zorgen dat die keuterboeren en kleine ambachtslieden werden weggeconcurreerd met goedkope producten uit de grootschalige landbouw en moderne industrie. In Engeland hielp het ook wel dat de kleine boertjes van de gemeenschappelijke gronden – de ‘commons’ - werden geweerd.’
 
‘Maar wat heeft dat nu met die miljonairs te maken, drs. Minderhout?’ ‘Eigenlijk hetzelfde verhaal, Willem. Ze hebben genoeg geld, dus de prikkel ontbreekt om te gaan werken. Blijkbaar hebben ze er wel talent voor, want veel van hen zullen op eigen kracht miljonair geworden zijn.’ ‘Zo gaat er dus veel talent verloren voor de samenleving. Wat een verspilling!’ ‘Precies, Willem. Maar daar houden de modellen van het CPB geen rekening mee. Die modellen vinden dat nivellering slecht is voor de werkgelegenheid omdat daardoor de prikkel om harder te werken afneemt. Het levert namelijk relatief minder op. Tot op zekere hoogte zal dat waarschijnlijk kloppen, maar als je een bepaalde grens overschrijdt – ik zou niet precies weten waar die grens ligt, dat zal per individu verschillen – dan heeft iemand zoveel geld dat hij liever leuke dingen gaat doen.’
 
‘Dus miljonairs zijn eigenlijk de keuterboertjes en de onderontwikkelde negertjes van deze tijd?’ ‘Zo zou je het kunnen zeggen, Willem.’ ‘Laten we ze uit hun gouden kooi bevrijden, drs. Minderhout! Ik ga maar eens een voorstel maken voor de resocialisatie van de multimiljonair. De heer Spekman zal daar vast belangstelling voor hebben!’
'Zo is het jongen. In het zweet des aanschijns moeten zij hun brood verdienen De zweep erover!'
 
************************
De tekening is van Elène Klaren


© 2012 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Luie miljonairs moeten geresocialiseerd! Willem Minderhout
1003BS Human nature
‘Het is een grof schandaal, drs. Minderhout. 67% van de Nederlandse miljonairs is officieel werkloos! Zijn dat nou die hardwerkende Nederlanders waar de VVD zich zo druk om maakt? Laten zij mijn zorgpremie betalen. Ik werk er hard genoeg voor. Stelletje luie uitvreters!’
 
‘Kom, kom, Willem. Maak je niet zo druk. Wat zou jij doen als je - pak ‘m beet - vijf miljoen op de bank had staan?’ ‘Oh, ik heb nog wensen zat hoor. Goh, wat zou dat fijn zijn!’ ‘En je baan?’ ‘Die zeg ik natuurlijk direct op, want … Oh, ik zie wat u bedoelt.’

‘Dit effect, mijn beste Willem, noemt men de ‘backwards bending labour supply curve’. Je hoeft je echt niet te schamen dat jij er ook aan lijdt. Het is zeer menselijk.’ ‘Ik ben helemaal niet backwards, drs. Minderhout. Wat bedoelt u?’
 
‘Het verschijnsel is algemeen bekend in streken waar de markteconomie zijn intrede doet. En dan inderdaad vooral bij personen die men als ‘backwards’ placht te kenschetsen. Men was namelijk heel verbaasd dat sommige arbeiders er tevreden mee waren om slechts een korte tijd voor geld te werken en daarna weer verdwenen. Daar begreep men niets van.’ ‘Waar lag dat dan aan, drs. Minderhout?’ ‘Dat lag daaraan dat die mensen niet geheel afhankelijk waren van hun loon, maar ook thuis nog een akkertje hadden waar ze hun eigen voedsel teelden. Misschien hadden ze zelfs nog een weefgetouw of zoiets om zelf textiel te produceren. Dat soort dingen. Ze werkten net zo lang tot ze geld genoeg hadden om iets te kopen wat ze nodig hadden en hun belasting te betalen. Daarna gingen ze weer lekker voor zich zelf aan de slag. Je begrijpt: op zulk eigengereid gedrag kun je de economie niet laten draaien.’

'Economen gaan er vanuit dat als je veel betaalt, steeds meer mensen willen werken. De arbeidsaanbodcurve gaat dan omhoog. Maar als je met het loon van één dag werken een comfortabel leven kunt leiden en dingen kunt doen die je echt leuk vindt, dan buigt de curve om.' 
 
‘Hoe loste men dat dan op?’ ‘Invoeren van slavernij of lijfeigenschap was wat te omslachtig en bovendien niet echt modern. Men koos voor een simpele oplossing: minder betalen. Die luie boeren en die negertjes in de koloniën moesten daardoor langer werken om het benodigde geld bij elkaar te krijgen. En je moest er natuurlijk voor zorgen dat die keuterboeren en kleine ambachtslieden werden weggeconcurreerd met goedkope producten uit de grootschalige landbouw en moderne industrie. In Engeland hielp het ook wel dat de kleine boertjes van de gemeenschappelijke gronden – de ‘commons’ - werden geweerd.’
 
‘Maar wat heeft dat nu met die miljonairs te maken, drs. Minderhout?’ ‘Eigenlijk hetzelfde verhaal, Willem. Ze hebben genoeg geld, dus de prikkel ontbreekt om te gaan werken. Blijkbaar hebben ze er wel talent voor, want veel van hen zullen op eigen kracht miljonair geworden zijn.’ ‘Zo gaat er dus veel talent verloren voor de samenleving. Wat een verspilling!’ ‘Precies, Willem. Maar daar houden de modellen van het CPB geen rekening mee. Die modellen vinden dat nivellering slecht is voor de werkgelegenheid omdat daardoor de prikkel om harder te werken afneemt. Het levert namelijk relatief minder op. Tot op zekere hoogte zal dat waarschijnlijk kloppen, maar als je een bepaalde grens overschrijdt – ik zou niet precies weten waar die grens ligt, dat zal per individu verschillen – dan heeft iemand zoveel geld dat hij liever leuke dingen gaat doen.’
 
‘Dus miljonairs zijn eigenlijk de keuterboertjes en de onderontwikkelde negertjes van deze tijd?’ ‘Zo zou je het kunnen zeggen, Willem.’ ‘Laten we ze uit hun gouden kooi bevrijden, drs. Minderhout! Ik ga maar eens een voorstel maken voor de resocialisatie van de multimiljonair. De heer Spekman zal daar vast belangstelling voor hebben!’
'Zo is het jongen. In het zweet des aanschijns moeten zij hun brood verdienen De zweep erover!'
 
************************
De tekening is van Elène Klaren
© 2012 Willem Minderhout
powered by CJ2