archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Nation-wide, prime-time! Frits Hoorweg

0616BS Rood potlood
Hoe word je lid van een stembureau?
Door gevraagd te worden door iemand die al lid is, heb ik altijd gedacht. Zo was het ook bij mij gegaan. Coöptatie, een systeem dat ten onrechte in een kwade reuk staat. Daarom verwachtte ik bij de instructiebijeenkomst vertegenwoordigers van de gegoede burgerij aan te treffen; ex-raadsleden, partijkader, ambtenaren, voorzitters van wijkverenigingen, dat soort volk. Mensen die gewend zijn te zwichten voor een appèl op hun burgerzin. Dat viel tegen, al zullen voorstanders van een volstrekt egalitaire samenleving het anders waarderen.
Voor de instructie begon werd er in de hal koffie gedronken. Naast mij zei een vrouw in onvervalst Haags: ‘Beh, je gek joh, ik heb me gewoon opgegeven als 4e of 5e lid. Die extra € 25,- pak ik mooi mee. Ik sta toch altijd vroeg op.’ Zij doelde op het feit dat de bedoelde leden van het stembureau geacht worden een uur eerder te komen (en later weg te gaan), om het stembureau in te richten en aan het einde weer af te breken.

Mijn stembureau was te gast in de hal van een verzorgingshuis. Rond het middaguur kwam iemand van het huis ons melden dat het licht om 23.10 uur precies uit zou gaan. Er was iets met een timer waar ze niets aan konden veranderen. Of dat een probleem was? Welzeker! De stemmen moesten handmatig geteld worden en het was nog maar de vraag of we om die tijd al klaar zouden zijn.
‘Hallo zeg, daar moet toch iets aan te doen zijn,’ riep onze voorzitter zelfverzekerd. De rest van de dag is dit een hot topic geweest. Telkens als er een personeelslid van het huis langs kwam laaide de discussie erover op. Diverse mogelijke strategieën passeerden de revue, vage beloften werden gedaan en goede hoop werd uitgesproken.
Het mocht niet baten. Om 23.10 uur exact ging het licht uit. De stemmen waren toen gelukkig geteld, alleen de spullen moesten nog worden opgehaald. Het 4e en 5e lid van ons bureau, niet toevallig een echtpaar, hebben nog ruim een uur moeten wachten, in het donker. Twee dagen later kreeg ik een vrolijke mail van de vrouw. ‘Geeft niet, het was wel romantisch,’ liet zij me weten.

Er kwamen mensen van de TV langs om opnamen te maken. Dat zorgde voor aangename afleiding, dat stemmen is verder nogal een saaie bezigheid. Ze filmden wat, interviewden een enkeling kort (‘Hoe vindt u het om weer met het rode potlood te stemmen?’ ‘Nou wel fijn. Ik wist nog hoe het moest!’) en spraken wat langduriger met de voorzitter. De laatste heeft vervolgens de hele middag zitten bellen met familie en bekenden om ze aan te sporen vooral te kijken. Later bleek ‘yours truly’ de enige die pontificaal in beeld kwam. Niet zomaar in een regionaal programmaatje, maar bij Eén Vandaag, ‘nation-wide, prime-time television’, 1 miljoen kijkers!
Maar nu het merkwaardige: niemand heeft me gezien, alleen de buurman die ik elke dag op de trap zie. Hij had mij gemist en zag me zowaar ineens op de TV.
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?


© 2009 Frits Hoorweg meer Frits Hoorweg - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Nation-wide, prime-time! Frits Hoorweg
0616BS Rood potlood
Hoe word je lid van een stembureau?
Door gevraagd te worden door iemand die al lid is, heb ik altijd gedacht. Zo was het ook bij mij gegaan. Coöptatie, een systeem dat ten onrechte in een kwade reuk staat. Daarom verwachtte ik bij de instructiebijeenkomst vertegenwoordigers van de gegoede burgerij aan te treffen; ex-raadsleden, partijkader, ambtenaren, voorzitters van wijkverenigingen, dat soort volk. Mensen die gewend zijn te zwichten voor een appèl op hun burgerzin. Dat viel tegen, al zullen voorstanders van een volstrekt egalitaire samenleving het anders waarderen.
Voor de instructie begon werd er in de hal koffie gedronken. Naast mij zei een vrouw in onvervalst Haags: ‘Beh, je gek joh, ik heb me gewoon opgegeven als 4e of 5e lid. Die extra € 25,- pak ik mooi mee. Ik sta toch altijd vroeg op.’ Zij doelde op het feit dat de bedoelde leden van het stembureau geacht worden een uur eerder te komen (en later weg te gaan), om het stembureau in te richten en aan het einde weer af te breken.

Mijn stembureau was te gast in de hal van een verzorgingshuis. Rond het middaguur kwam iemand van het huis ons melden dat het licht om 23.10 uur precies uit zou gaan. Er was iets met een timer waar ze niets aan konden veranderen. Of dat een probleem was? Welzeker! De stemmen moesten handmatig geteld worden en het was nog maar de vraag of we om die tijd al klaar zouden zijn.
‘Hallo zeg, daar moet toch iets aan te doen zijn,’ riep onze voorzitter zelfverzekerd. De rest van de dag is dit een hot topic geweest. Telkens als er een personeelslid van het huis langs kwam laaide de discussie erover op. Diverse mogelijke strategieën passeerden de revue, vage beloften werden gedaan en goede hoop werd uitgesproken.
Het mocht niet baten. Om 23.10 uur exact ging het licht uit. De stemmen waren toen gelukkig geteld, alleen de spullen moesten nog worden opgehaald. Het 4e en 5e lid van ons bureau, niet toevallig een echtpaar, hebben nog ruim een uur moeten wachten, in het donker. Twee dagen later kreeg ik een vrolijke mail van de vrouw. ‘Geeft niet, het was wel romantisch,’ liet zij me weten.

Er kwamen mensen van de TV langs om opnamen te maken. Dat zorgde voor aangename afleiding, dat stemmen is verder nogal een saaie bezigheid. Ze filmden wat, interviewden een enkeling kort (‘Hoe vindt u het om weer met het rode potlood te stemmen?’ ‘Nou wel fijn. Ik wist nog hoe het moest!’) en spraken wat langduriger met de voorzitter. De laatste heeft vervolgens de hele middag zitten bellen met familie en bekenden om ze aan te sporen vooral te kijken. Later bleek ‘yours truly’ de enige die pontificaal in beeld kwam. Niet zomaar in een regionaal programmaatje, maar bij Eén Vandaag, ‘nation-wide, prime-time television’, 1 miljoen kijkers!
Maar nu het merkwaardige: niemand heeft me gezien, alleen de buurman die ik elke dag op de trap zie. Hij had mij gemist en zag me zowaar ineens op de TV.
 
*****************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
© 2009 Frits Hoorweg
powered by CJ2