archiefvorig nr.lopend nr.

Beschouwingen > In de polder delen printen terug
Moet ik straks naar de coffeeshop? Willem Minderhout

0413BS PolderWM
Voor de meeste mensen is Paul Verhoevens film Basic Instinct onvergetelijk door de scène waarin Catherine Tramell (Sharon Stone) tijdens een politieverhoor haar ondervragers totaal van de kook weet te brengen door met fraaie beenbewegingen te suggereren dat ze geen slipje draagt. Voor mij is de meest memorabele scène die waarin haar tegenspeler, de politieman Nick Curran (Michael Douglas), met zijn psychiater (Robin Williams) spreekt. Nick probeert wanhopig te stoppen met roken. Zijn psychiater stelt: ‘You’re either a smoker, or a non smoker; decide which one you are and be that person.’ Misschien is deze scène een vilein voorbeeld van product placement waarvoor de tabaksindustrie flink in de buidel heeft getast. Hoe dan ook, bij mij werkte het. Vanaf die tijd heb ik mij er definitief bij neergelegd: ‘Zo ik iets ben, dan ben ik een roker.’

Leg mij niet uit dat het vies is, stinkt en ongezond is. Ik weet dat allemaal. Ik leg me daarom, net als vrijwel al mijn broeders en zusters in de rook, gehoorzaam neer bij het feit dat er steeds minder plekken zijn waar gerookt mag worden en dat het vrijwel nergens meer vanzelfsprekend is dat het mag. Ik vraag het eerst altijd beleefd en protesteer nooit als mijn verzoek wordt afgewezen.
Nu echter de Horeca aan de beurt is om rookvrij gemaakt te worden voel ik toch enige opstandigheid kriebelen. Wordt het geen tijd om als rokers enige assertiviteit op te gaan brengen? Je gaat toch niet voor je gezondheid naar het café? Wat is de volgende stap van de gezondheidsmaffia? Biervrije cafés?
Ook mijn eigen partij, de PvdA, huilt mee met de antirookwolven onder het potsierlijke motto: ‘Ook de werknemers in de horeca hebben recht op een rookvrije werkplek.’ Is er dan nergens meer een uitweg? Jawel! De coffeeshop!

Een meerderheid van de Tweede Kamer van PvdA, SP, VVD en GroenLinks vindt dat een eventueel rookverbod voor de horeca niet moet gelden voor coffeeshops. De PvdA is van mening dat de minister van Volksgezondheid de coffeeshops uit zijn plannen voor een rookverbod moet schrappen. ‘Anders dreigt een fundamentele wijziging van het softdrugsbeleid. Mensen gaan naar coffeeshops om te roken, ofwel om te blowen. De bedoeling is juist om daarmee de overlast te beperken’, aldus PvdA-kamerlid Lea Bouwmeester. Een rookverbod in coffeeshops zou een wijziging van het softdrugsbeleid betekenen. Daarom blijft wat de PvdA betreft roken toegestaan in coffeeshops.

Nu heb ik lang geleden weliswaar mijn tabaksverslaving opgelopen door tabak te vermengen met het spul dat ze in coffeeshops verkopen, maar ik heb dat spul al een kwart eeuw geleden afgezworen en ingeruild voor de legale standaard burgermandrugs shag en bier. Ik wil niets meer met dat spul en de sfeer die eromheen hangt te maken hebben en weiger dus pertinent om naar de coffeeshop te gaan om te kunnen roken. Ik heb daar helemaal niets te zoeken. Bovendien heb ik de indruk dat er in de meeste coffeeshops geen bier verkrijgbaar is.

Moeten wij als ‘tevreden tabakliefhebbers’ nu ineens zoveel stennis gaan schoppen dat er ook voor ons om daarmee de overlast te beperken ‘gedoogruimten’ met een biertap worden ingericht? En hoe noemen we die gedoogruimten dan? Caféshops?
 
********************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
 


© 2007 Willem Minderhout meer Willem Minderhout - meer "In de polder" -
Beschouwingen > In de polder
Moet ik straks naar de coffeeshop? Willem Minderhout
0413BS PolderWM
Voor de meeste mensen is Paul Verhoevens film Basic Instinct onvergetelijk door de scène waarin Catherine Tramell (Sharon Stone) tijdens een politieverhoor haar ondervragers totaal van de kook weet te brengen door met fraaie beenbewegingen te suggereren dat ze geen slipje draagt. Voor mij is de meest memorabele scène die waarin haar tegenspeler, de politieman Nick Curran (Michael Douglas), met zijn psychiater (Robin Williams) spreekt. Nick probeert wanhopig te stoppen met roken. Zijn psychiater stelt: ‘You’re either a smoker, or a non smoker; decide which one you are and be that person.’ Misschien is deze scène een vilein voorbeeld van product placement waarvoor de tabaksindustrie flink in de buidel heeft getast. Hoe dan ook, bij mij werkte het. Vanaf die tijd heb ik mij er definitief bij neergelegd: ‘Zo ik iets ben, dan ben ik een roker.’

Leg mij niet uit dat het vies is, stinkt en ongezond is. Ik weet dat allemaal. Ik leg me daarom, net als vrijwel al mijn broeders en zusters in de rook, gehoorzaam neer bij het feit dat er steeds minder plekken zijn waar gerookt mag worden en dat het vrijwel nergens meer vanzelfsprekend is dat het mag. Ik vraag het eerst altijd beleefd en protesteer nooit als mijn verzoek wordt afgewezen.
Nu echter de Horeca aan de beurt is om rookvrij gemaakt te worden voel ik toch enige opstandigheid kriebelen. Wordt het geen tijd om als rokers enige assertiviteit op te gaan brengen? Je gaat toch niet voor je gezondheid naar het café? Wat is de volgende stap van de gezondheidsmaffia? Biervrije cafés?
Ook mijn eigen partij, de PvdA, huilt mee met de antirookwolven onder het potsierlijke motto: ‘Ook de werknemers in de horeca hebben recht op een rookvrije werkplek.’ Is er dan nergens meer een uitweg? Jawel! De coffeeshop!

Een meerderheid van de Tweede Kamer van PvdA, SP, VVD en GroenLinks vindt dat een eventueel rookverbod voor de horeca niet moet gelden voor coffeeshops. De PvdA is van mening dat de minister van Volksgezondheid de coffeeshops uit zijn plannen voor een rookverbod moet schrappen. ‘Anders dreigt een fundamentele wijziging van het softdrugsbeleid. Mensen gaan naar coffeeshops om te roken, ofwel om te blowen. De bedoeling is juist om daarmee de overlast te beperken’, aldus PvdA-kamerlid Lea Bouwmeester. Een rookverbod in coffeeshops zou een wijziging van het softdrugsbeleid betekenen. Daarom blijft wat de PvdA betreft roken toegestaan in coffeeshops.

Nu heb ik lang geleden weliswaar mijn tabaksverslaving opgelopen door tabak te vermengen met het spul dat ze in coffeeshops verkopen, maar ik heb dat spul al een kwart eeuw geleden afgezworen en ingeruild voor de legale standaard burgermandrugs shag en bier. Ik wil niets meer met dat spul en de sfeer die eromheen hangt te maken hebben en weiger dus pertinent om naar de coffeeshop te gaan om te kunnen roken. Ik heb daar helemaal niets te zoeken. Bovendien heb ik de indruk dat er in de meeste coffeeshops geen bier verkrijgbaar is.

Moeten wij als ‘tevreden tabakliefhebbers’ nu ineens zoveel stennis gaan schoppen dat er ook voor ons om daarmee de overlast te beperken ‘gedoogruimten’ met een biertap worden ingericht? En hoe noemen we die gedoogruimten dan? Caféshops?
 
********************************
Literair cabaretprogramma bij u thuis?
 
© 2007 Willem Minderhout
powered by CJ2